-10-

40 1 0
                                    

Gözlerimi yavaşça araladım. Telefonumdan saate baktığımda saatin 23:00 olduğu olduğunu gördüm.  Uyandığım an uykum kaçtı uyuyamadım. Pansiyonun büyük bir bahçe alanı vardı. Üzerime elbisemi geçirip çıktım. Merdivenlerden indikten sonra bahçeye gelmiştim. Hava fena değildi. Nemliydi. Yakınımda ki banka oturacağım sırada karşıda benim yaşlarımda bir kız ve kucağında bir bebek gördüm. Yanına yanaştım. Mutsuz görünüyordu. Korkakça yanına oturdum. Elimi uzatıp merhaba dedim. Karşılık verdi. İsminin Aylin olduğunu öğrendim. Suskundu. Pek konuşmuyordu. Sesimi alçaltarak "neyin var?" Diye sordum .
"Evden kaçtım" dedi sessizce. sanki birilerinin duymasından korkuyordu. Aynı ses tonuyla cevap verdim;
- Neden yaptın bunu?
Babam.. diyerek başladı söze. Bir süre sustuktan sonra derin bir nefes alarak konuşmaya başladı;
- Annem öldükten sonra babam kardeşim ile beni rahat bırakmadı. Kardeşim küçük olmasına rağmen ona yemek yedirmiyor aç bırakıyordu.
Bir damla gözyaşı aktı gözünden.
- Biz de kaçtık. Bir kaç gün bu pansiyonda kalacağız. Sonra Amerika'ya gidip yeni bir hayat kuracağız.
Zafer kazanmış bir edayla gülümsedi. Bende gülümsemesine karşılık verdim.
- Neyse ben artık gidiyim. Bu telefon numaram.
Bir kağıt uzattı ve gitti. Kağıdın içerisinde telefon numarası vardı. Kağıdı cebime attım. Arkasından seslendim;
- Amerika'ya gidince beni aramayı unutma!
Dönüp gülümsedi. Ben üzülmüştüm. Ne kadar da acıklı bir hikayesi vardı.
Kendimi toparlayıp bahçeden çıktım. Bu kadar sıkıntı yeterdi. Merdivenlere yöneldim ve odama çıktım. Tam uyuyacakken telefonum çaldı. Arayan Ömer'di. Açmak istemedim. Ama açtım.
- Ne oldu Ömer?
- Asya yarın gelecekmiş anahtarı da verir sana konum at diyecektim.
- Tamam atıyorum.
Telefonu kapatıp konum attım. Neyseki burada sadece bir gün kalacaktım. Yarın öğlen gelirdi. Telefonu kenara koyup uykuya daldım.
                                 🍒🍒🍒
Saat 10:30'da uyandım. Kahvaltıya geç kalmıştım. Üstümü giyip yemek yerine girdim. Çoktan bitmişti. Karnımın guruldamasana aldırmadan asık bir suratla odaya çıkıp eşyalarımı toplamaya başladım. Valizime kıyafetlerimi tıka basa doldurdum. Pansiyondan hemen çıkış yapıp en yakındaki restorana doğru yol aldım. Kahvaltımı orada yapacaktım. Annemler giderken kredi kartını bırakmışlardı. Hepsini harcamak istemesem de harcıyordum.
Kahvaltımı Hızlıca bitirdim ve hesabı ödedim. Aramak istemesem de Ömer'i aradım. Asya'nın uçaktan indiğini öğrendim. Konum olarak pansiyonun konumunu atmıştım. Bu nedenle tekrar pansiyona döndüm. Çok yorulmuştum. Sıcaktan başım dönüyordu. Kendimi çok kötü hissediyordum. Hava çok sıcaktı. Pansiyonun önüne geldiğimde bir süre Asya'yı bekledim. Asya'yı gördükten sonrasını hatırlamıyorum...

KİRAZ AĞACI 🍒Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin