ბუნდათ მახსოვს რა მოხდა..ვიცი რომ გამეღვიძა,მაგრამ ყველაფერი სიზმარს გავდა.
ჩემს თავს არ ვგავდი ,რადგან ძაალიან მინდოდა ის ადამიანი ვინც ჩემს წინ ოყო,ისეთი გრძნობა მქონდა რომ მოვკვდებოდი ის რომ არ შეემხებოდა...მაგრამ ეს მხოლოდ სიზმარი იყო,ამაში უკვე 100 % -ით დარწმუნებული ვარ .
შეუძლებელია ასეთი რაღაც გაამეკეთებინა.თვალი გავახილე და ვიგრძენი როგორ მტკიოდა ყოველი კუნთი და მთელი სხეული როგორ მეწვოდა.
თვალები მოვისრისე ხელით და გარემოს მოვავლე თვალი,უკვე გათენებულიყო და ფანჯრიდან შემოსული მზის სხივები ანათებდა მთლიან ოთახს.
აღარ ვიყავი დაბმული და შედარებით უკეთ ვგრძნობდი თავს,მაგრამ ამავდროულად ძლიერ ვიყავი დაბნეული,ვერ ვხვდებოდი რა მოხდა გუშინ და ეს ყველაფერი თუ მართლა სიზმარი იყო !
ვიცი რომ ჩემმი იმ ადგილას ყოფნა არ იყო სიზმარი,ან თუნდაც ის მგელი...აქამდე სანამ მომიყვანეს ეს ყველაფერი რეალობა იყო,ამის შემდეგ კი ჩამეძინა და უცნაური რაღაც ვნახე...თითქოს ქაისთან რაღაც კავშირი მქონდა .
ძაალიან უცნაური იყო და თითქოს ყოველ შეხებას ახლაც ვგრძნობ !
ფეხზე დავიწყე წამოდგომა იმის იმედით რომ ამ ოთახიდან სხვისი შემჩნევის გარეშე გავიდოდი,რადგან არავის ნახვა არ მინდოდა,აქ ყველა მატყუარაა!
სიყალბითა სავსე ყოველი ადამიანი ამ სასახლეში ,როგორ მეგონა რომ ახალი ცხოვრება დავიწყე,საერთოდ სად მოვხვდი?
რა უნდათ მათ ჩემგან?
გუშინდელი დღე რისი წამოწყების მცდელობა იყო?
არ ვიცი...არ ვიცი...მხოლოდ ერთ რააღაცაში ვარ დაარწმუნებული,აქედან რაც შეეიძლება მალე უნდა წავიდე!
ფეხის წვერებზე ვეცადე გამერბინა მთელი ოთახი,სანამ შუა გზაზე არ მივხვდი რომ სააშინლად მტკიოდა ყველაფერი და ფეხებს ვეღარ ვიმორჩილებდი ამ აღუწერელი ტკივილის გამო!
შედეგად კი მოსახდენიც მოხდა და მტკივნეულად დავეცი ძირს...თავი მქონდა ჩახრილი და ტკივილისგამ ვკვნესდი,არ მესმოდა...არ მესმოდა...რატომ??
რატომ მტკივა ასე სხეულის ის ნაწილები, რომლებიც არ უნდა მტკიოდეს?
დავიჯერო ის სიზმარი...არა!
კარის გაღების ხმაზე თავი ავწიე და ქაი რომ დავინახე შიშით უკან დავიწიე .
შეშინებული ვუცქერდი შორიდან, მას კი ხელებიი შარვლის ჯიბებში ედო და უდარდელი გაამომეტყველებით მიახლოვდებოდა და აი გაჩერდა კიდეც ჩემს წინ ,მე კი იმის მოლოდინში რას მოიმოქმედებდა უკვე შიშისგან რამის მეტირა,მაგრამ მან ხელი გამომიწოდა...ფიქრობდა რომ მისი დაახმარებისათვის გამოწვდილ ხელს შეევეხებოდი??
"არ მომეკარო! არ მჭირდება შენი დაახმარება!"ვუყვირე გაბრაზებულმა და თვალები ცრემლებით ამევსო,რაზეც ხელი დაწია და ასევე გააღიზიანებული სახით გამისწორა თვალი..
"იატაკი ცივია..სადამდე იქნები ასე?"
YOU ARE READING
🥀❤️"მგლის გული"❤️🥀
Fanfiction"უკვე დიდი გოგო ხარ,ახლა შენს ხელშია შენი მომავალი და შენს გაადაწყვეტილებებზეა დაამოკიდებული როგორ იცხოვრებ მომავალში" ხშირად მეუბნებოდნენ ამას ჩემი მშობლები,ხოდა მეც დამოუკიდებლად გაადავწყვიტე ცხოვრება ,მათგან შორს.... დავიწყე ჩემი საკუთარი გაადაწყ...