"უკვე დიდი გოგო ხარ,ახლა შენს ხელშია შენი მომავალი და შენს გაადაწყვეტილებებზეა დაამოკიდებული როგორ იცხოვრებ მომავალში"
ხშირად მეუბნებოდნენ ამას ჩემი მშობლები,ხოდა მეც დამოუკიდებლად გაადავწყვიტე ცხოვრება ,მათგან შორს....
დავიწყე ჩემი საკუთარი გაადაწყ...
თვალებს ვერ ვუჯერებდი,რის შედეგათაც რამდენჯერმე მოვისრისე,მეგონა რომ მელანდებოდა,მესიზმრებოდა,მეჩვენებოდა. ხოდა ამიტომ მივუბრუნდი ბექიონს დაბნეული და ამიტომ ვკითხე ხმის კანკალით. "ე-ს...ე-ს ქ-აია?" ბექიონმა ამაზე ჯერ გაიცინა,შემდეგ კი თავის დაქნევით მიპასუხა. "კი ისაა"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ბექიონს ნერვიულად გავუღიმე და გამბედაობაც აღარ მეყო რომ ისევ უკან გამეხედა,სადაც ქაი იყო. პატარა გოგოს ვგავდი ,რომელსაც იმის ძალაც არ გააჩნდა ,რომ თავისი შვილის მამას მიახლოვებოდა! "ჰა ახლა რაღას უცდი!? დიდხანს იდგები ესე? ხელით ხომარ მიგიტანო იქამდე?"ცინიკურად მკითხა ბექიონმა ,რადგან ყელში ამოუვიდა! რა თქმა უნდა სიცილიც არ დავიწყებია,მეც თავი დავუქნიე ,ღრმად ჩავისუნთქე მოვემზადე და მივტრიალდი ,მიტრიალებულმა კი მოულოდნელობისაგან წამოვიყვირე,რადგან...რადგან...ქაი ჩემს წინ დამხვდააა!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
