Kalp Sızım | NefTah

Ks-15 "Alin Bebek"

Merhabalar 21 Mayıs Ganimetleri mükemmel değil mi?

Nefes uyanmıştı. Tahirin yüzüne dahi bakmamış, fakat herkes ile konuşmuştu. Tek merak ettiği bebeğiydi. O nasıldı? Tam o sırada içeriye güler yüzlü başka bir doktor girdi. "Evet, anneyi yormayalım. Bebekte annede gayet sağlıklı. Sadece annemizin üzüntü ve stresten uzak kalması gerekli. Geçmiş olsun" doktor çıktıktan sonra Nefes dayanamayıp sordu, "Hazan nasıl?" Asiye mahcupça cevap verdi, "Oyunmuş, gelen babası değilmiş. Sırf Tahir seni bırakıp onu kurtarmaya gelsin diye. Ama benim paşam gitmedi." Nefes gözlerini devirdi. "Çıkar mısınız uyuyacağım. Serumum bitene kadar uyanırım."

Olanların üstünden 2 ay geçmişti. Bu 2 ay boyunca hayatları normal gidiyordu. Nefes Tahiri zor da olsa affetmişti. Dün de bebeklerinin cinsiyetini öğrendiler, kızdı. Herkes isim önerisinde bulunuyordu, Asiye de erken doğum yaptı. Mert'i doğurdur. İkiside sağlıklıydı.

Tahir uyandığında dünya güzeli karısının hala uyuduğunu gördü. Gülümsedi. Doğruldu ve karısının yumuşacık saçlarını sevdi, okşadı. Yüzünün her bir zerresine bayılıyordu. Ona bir şey olmasından çok korkuyordu, onu kırmaktan incitmekten, ona dokunmaya bile kıyamazdı. Peki Turgay 2 yıl boyunca nasıl dokundu ona? Nasıl vurdu? Nasıl yara açtı?! Eli Nefesin yanık izinde gezdi uzunca. Yine lanet etti içinden. Yarayı yavaşça öptü. Sonrada karısının yüzünün her zerresini.

Kadın yüzüne konan öpücükler ile açtı yeşillerini, karşısında uğruna ölebileceği, upuzun boylu, bal rengi gözleri, hafif göbekli, saçları dağınık uyku sersemi bir Tahir vardı. Dudaklarına uzandı ve yavaşça öptü. "Günaydın babası." Dedi neşeyle. Tahir karısının hafif belirgin karnını sevdi. Öptü. "Günaydın kızıım." Sonra Nefese uzandı ve dudağına bir buse kondurdu. "Günaydın sevgilim." Nefes gülümsedi. "Ya Nefes sabah sabah nasıl bu kadar güzelsin? Maşallah Maşallah. Nazar değmesin inşallah." Nefes kıkırdadı. "Yaşlı Teyzeler gibi oldun şu an. Hem benim nerem güzel ya baksana çapaklı çapaklı." Tahir 'öyle mi?' Bakışı attı ve karısını gıdıklamaya başladı. Yine her zamanki gibi başlamışlardı güne...

Nefes ve Tahir kahvaltı yapmadan hemen evden çıktılar. Neden mi? Ev bakmaya. Evet. Ayrı evde kalmaya karar verdiler. Böylesi onlar için daha iyi olacaktı.

Bir sürü ev gezdikten sonra harika bir ev çıktı karşılarına. 2 katlı bahçeli/ havuzlu, mükemmel bir evdi. Kalelilerin evine uzaktı ama olsun. Sadece 2 saat.

Bir ay sonucunda tamamen yerleşmişlerdi evlerine. Her kesi çağırıp yemek yemişlerdi. Bu arada Gamze ve Murat yakında evlenecekleri için Gamze kaleli konakta kalıyor.

Herkesi uğurladıktan sonra kocasına çay götürdü güzel kadın. Kendisinede süt alıp yanına oturdu. "İsim düşünmedik." Karısının sorusuyla adam durdu. Sahi isim düşünmemişlerdi. "Alin olsun mu?" Nefes gülümsedi. "Olsun. Çok güzel." Tahirde gülümsedi.

9. Ayının başlarına girmişti Nefes. Uyandığında kocasının bir eli karnında diğer eli onun saçındaydı. Gülümsedi. Tahir karısının yanağına ve kocaman göbeğine öpücük kondurdu. "Günaydın Nefes'im."
"Günaydın Tahir'im." Nefes kendisine atılan tekmeyle yüzünü buruşturdu. "Tahiir. Bak kıskanıyor ama kızın." Tahir güldü. "Sanada günaydın babasının prensesi. Ama annenin canını fazla acıtma tamam mı?" Nefes hayranlıkla baktı kocasına.

Kahvaltıya gelmişlerdi Kaleli Konağa Nefesin içinde bir his vardı ama söyleyemiyordu, ortalığı velveleye vermek istemezdi. Derken bir anda sancı girdi. "Ah" Herkesin ilgi odağı Mert iken birden Nefes oldu. Tekrar acı bir inleme, ve bacakların arasından akan bir su.

Nefes normal doğum yapmıştı. Bebeğide gayet sağlıklıydı. Normal odadaydı ve bebeğini getirmelerini bekliyordu. Herkes Nefese altın vb şeyler takıyordu. Kapı açıldı. Fakat içeriye giren bebeği değil annesiydi. "Kızım." Diyerek gidip Nefese sarıldı. Nefes şaşırdı. "A-anne?" Annesi dolu gözlerle baktı kızına. "Özür dilerim bir tanem özür dilerim." Annesi Nefesin ellerini öptü tek tek. "Seni, sizi üzdüğüm için. Bunca şey için özür dilerim. Ama siz benim kızımsınız. Nolur affedin nolur." Nefes tepkisiz kalırken Gamze annesini çoktan affedip sarılmıştı. "Nefes?" Dedi annesi. "Sonra."

Odadan içeriye bebekleri girince Tahir ve Nefesin eli ayağı boşaldı. Alin'i Nefesin kucağına verdiler. Ama bu küçücüktü. Kokladı Nefes.. Aynı Tahir gibiydi kokusu... Tahir de Nefesin kucağından kokladı kızını Aynı Nefesi gibi kokuyordu