Karanlığın Efendisi • Nepenthe

15. Bölüm

Saatlerin hesabını tutmayan Beren, odanın kapısı önünde öylece bekliyordu. İçi yanıyor şu yaşadıkları anlar için, Ares' in bir türlü değişmeyen kaderine kızıyordu.

Ares'in kaç kez daha bu hallerine şahit olacaktı. Ares'in neden evlilik hayali bile kuramadığını daha iyi anlıyordu Beren.

Artık ona da zor görünüyordu, Ares' in bu tür şeylerden kurtulabilme ihtimali. Ares' in boynunda bir zincir vardı sanki o zinciri elinde tutan ise onu zorla o karanlığa çekiyordu.

Ares haklıymış diyordu Beren, o depoyu inşa etmekle ve koca bir tahsilat listesi hazırlamakla... Madem bu karanlık ona sahip olmak için bu kadar can atıyor, zeki bir adam olan Ares ise tüm hayatını hiçe sayıp, asıl o karanlığın efendiliğini yapıyor.

Başlarda bu böyle olsa da, şimdi kurtulmak istese de yine de yapamıyor. Direnemiyor, karşı koyamıyor sadece sürükleniyordu.

On yılın derdi neymiş, tek bir gecede bile bu hale geliyordu. Kurtuluşu olmayan o zincire lanet etti Beren.

"Beren" gelen sesin yönüne çevirdi başını. Daha önce annenizden uzak kaldınız mı? Her gün telefonda konuşmuş olmanıza rağmen uzun süren ayrılığın acısı sardı mı her yanınızı?

Eve dönüp ailenize kavuşmaya daha çok varken, bir anda kapınız çalınır hani. Kapıyı açtığınız an anneniz vardır karşınızda, ben böyle bir an da o kadar heyecanlanmıştım ki; istifra etmiştim bu yüzden.

Belki böyle biran hiç yaşamadınız ancak sadece okuduğunuz için bile olsa içiniz ısınmadı mı?

Hayal ettiğiniz an yüzünüzde bir tebessüm belirmedi mi?

Beren' de o an bunu yaşıyordu işte belki annesi değil de karşısında gördüğü kişiler, ancak o içini saran sıcaklığı her hücresine kadar hissediyordu.

Ayaklandı ve ona seslenen, Selin'e doğru koşmaya başladı.

Sarıldığı an diğer kızlarda kollarını onlara doladı. Tekrar şiddetlendi ağlayışı Beren' in. Erkekler ise ona soracakları o birkaç soruyu, onun sakinleşmesinin sonrasına bıraktılar.

"Çok korktum, onu öyle görünce sanki annem ve ba-" kesilen sözlere şiddetle anlayışından dı.

"Tamam, bir şey yok. İyi olacak Beren, iyi olacağını sende biliyorsun" kendi acısının yanında kardeşini sakinleştirmek için sıraladı, Beril kelimelerini.

" Neler oldu, Beren nasıl yine bu hale geldi?" soruyordu ancak, az çok olanları tahmin edebiliyor da Egemen. Zira sadece Cüneyt Karal' ın nefes alıyor olması dahi etki oldu edebilirdi, tüm bu olanlara.

"Her şey iyiydi hatta biz fazla iyiydik. Tartışmak, şöyle dursun, can sıkıcı konular hakkında dahi konuşmamıştık. Gece sarılarak, uydu katta sabah uyandığımda yanımda yoktu" eski ev diye isimlendirdikleri, Ares'in kaldığı odanın önünde, koridorda konuşuyorlardı aile bireyleri.

Nefeslendi Beren, biraz olsun sakinleşmiş ve sevgilisinin kardeşlerine aydınlatmaya çalışıyordu.

" Spor salonunda olabileceğini düşündüm ama toplantı odasının kapısı kilitliydi seslendim kapı açılmadı. Dakikalarca seslendim, kapıyı zorladım ama o duymadı. Kapı açıldığında, öylece yatıyordu.

Onca haykırışımı duymamıştı bile. Adamlardan biri nabız alamadığını söylediği o an her şey bitti dedim. Yüzüne bakarken, anne ve babamın cansız bedenini gördüm sanki" dizleri tutamadığı için yere çökmek üzereydi, tam o an da Egemen ve Can öne atılıp, tuttu kollarından.