Karanlığın Efendisi • Nepenthe

Özel 2. Bölüm

Herkese uzun bir aradan sonra merhaba. Dediğim gibi ben ya da siz ne zaman Ares Karal' ı özlersek; özel bölüm ile karşınıza çıkacağım demiştim. Umarım ilginiz ve alakanız hala onların üzerindedir. Ares Karal' ı umarım unutmamışsınızdır. Keyifli okumalar.

Zaman hiç durmadan devam ederken, insanoğlu buna ancak ayak uydurmaya çalışıyordu. Günler geçip gittikçe, istenmeyen acılarda, insanoğlunun muhtaç olduğu mutluluklarda, ona yoldaşlık ediyordu. Tüm kardeşler artık aynı mahallede yaşayıp, kardeş komşular olarak hayatlarına devam ederken, her birinin hanesine güneş gibi doğan sevimli yüzler, mutlu yuvalarının balı kaymağı olmuştu. Her birinin bir çocuğu vardı henüz ve bebekler bir yaşlarında idi. Mutlu bir yuvaya sahip olmanın yanı sıra ailelerinin böylesine büyüyor olması ile büyük bir minnet duyarak hayatlarına devam ediyorlardı.

Öğle saatleri şirkette işler arasına dalmış olan erkekler, yaklaşık olarak da, iki haftadır yoğun günler geçiriyorlardı. Zira önlerinde büyük bir ihale vardı ve her biri bunu ciddiye aldıkları için sıkı bir çalışma programına girmişti.

Haftanın değerlendirmesi için toplanmalarına henüz birkaç saat vardı. Her biri odalarına çekilmiş ve toplantıda ele alacakları dosyaları gözden geçiriyordu. Akın dosyaların arasında eksik birkaç dosya olduğunu fark etti. Oturduğu sandalyesinden ayaklandı.

"Cenk" aynı odayı paylaştığı zaman içinde kendine kardeş olarak gördüğü karşı masasında oturan genç adama seslendi.

"Şantiyede birkaç evrakı unutmuşum. Onu almaya gidiyorum" söylediği sıra sandalyesinin arkasına astığı takım elbisesinin ceketini üzerine geçiriyordu. Cenk' in ilgisi ise onun üzerindeydi.

"Seninle gelmemi ister misin?" Akın kapıya birkaç adım yaklaşmıştı ki, ardından Cenk ile göz göze geldi.

"Gerek yok, hemen dönerim" Cenk onu başı ile onayladığında, o da kapının dışına ulaşıp, şirketten aldığı bir araba ile şantiyeye doğru sabit bir hızla ilerlemeye başladı.

Güneş en sevimli hali ile insanları kutsuyorken, hafif esen rüzgârda insanoğlu güzel anlar bahşediyordu. Mahalledeki evlerine çoktan alışmış olan kızlar, akşam ki yemek daveti üzerine Selin ve Anıl çiftinin evinde, erken saatte bir araya gelmişlerdi.

"Hazar ve Hazal' ın gece uykusu çok düzensiz. Biri uyudu diye sevinemeden öbürünün ağlayışı, onu da uyandırıyor" İdil ikiz bebek annesi olarak zorlanıyor oluşu hakkında kardeşlerine söylenirken, gözleri yerde emeklemeye çalışan her iki bebeğindeydi.

"Tüm gece uyku haram tabii" içlerinde en nazlı ve uykuya düşkün olan Çağla' nın başlattığı gece uyuyamama şikâyetinin ardından son noktayı Nilay koymuştu. Zira ikiz bebek bakmanın ne kadar zor olduğu konusunda her biri hemfikirdi.

"Aren tam tersi aslında biliyor musun?" Beren kucağında oturan oğlunun eline tuttuğu oyuncağı ile oynayışını izleyerek sözlerine devam etti.

"Gündüzleri fazla huysuz olsa da, geceleri ise tüm gece aralıksız uyuyor. Tabii bunun sebebi Ares. Nasıl bir bağlılıksa, Ares' in kokusu onu sakinleştiriyor. Ares' in kucağında uykuya daldığında, uzun bir süre uyanmıyor" bebeği doğduğu günden beri Ares ve Aren' in arasında güçlü bir bağ olduğunu benimsemiş olan Beren, ileride nasıl bir baba – oğul olacaklarını görmeyi dört gözle bekliyordu.

"Utanmasam, bu küçük beyefendinin anne ve babası arasında ayrımcılık yaptığını söyleyeceğim" kucağında olan oğluna bakarak söylediğinde, kızlardan da ufak kahkahalar kazanmıştı.

"Neyse ki, geceleri güzel bir uyku çekiyorsun ya" Beril'in söylediği sıra Beren gece mi, yoksa gündüz mü uslu olmasını isterdi, bunu düşünüyordu.