Ang B.B. ko (Ang Badboy ng Buhay Ko) [COMPLETED]

Chapter Twenty Six

Black Mail

Warning: Wrong grammars ahead and Typo errors. Enjoy reading.

(Third Person's POV)

"The hell!!" iritableng sabi ng isang lalaki habang paulit-ulit na iniisip ang natagpuang bagay kanina.

"What's your problem, Craige?! Can you please shut up?!" reklamo naman ng kanyang kasamahan.

"The f*ck Charlestin! The f*ck!" inis na inis nitong pagsagot.

"What's with you, Craige? You're acting really weird!" tanong naman ng isang lalaki bago inayos ang kanyang salamin. Kanina pa sila naiinis sa kamumura ng kanilang kasamahan. Agad na ibinato ng nag-aalalang lalaki ang isang lukot na papel sa kanyang kasamahan.

"That's my problem" inis na sabi nito. Agad na binuksan ni Chralestin ang lukot na papel at nagulat siya sa kanyang nakita at nabasa.

"Why?" tanong ni Ethan.

"This is..." hindi makapaniwala si Charlestin sa nakita.

"Yes. That is a black mail" pagsang-ayon ni Craige atsaka malakas na napasuntok sa lamesa.

"Black mail?" takang tanong ni Jason. Tumango si Charlestin at ibinigay ang sulat sa kanyang kasamahan. Sabay na tiningnan nina Ethan at Jason ang sulat. Matapos na mabasa ng buo ang sulat ay halata rin ang gulat at pangamba sa kanilang mukha. 

"This is..." sabay pa nilang usal.

"The hell!!" sabay sabay nilang apat na sabi. Nabalot ng tensyon ang buong kwarto. Ni walang sinuman ang nakapagsalita matapos mabasa ang sulat. Lahat sila ay mababakas ang pangamba sa mga mukha.

"What are we gonna do?" tanong ni Charlestin ng makabawi ng lakas. Napatingin sa kanya ang leader ng grupo at tumango bilang senyas. Sa senyas na iyon ng kanilang leader ay naging malakas ang kanilang loob. Gumuhit ang ngiti na may kalakip na plano. Sa simpleng senyas na iyon ay naintindihan nila ang isa't isa. Agad na tumayo si Craige.

"Simulan na ang plano" ang tanging nasabi nito.

(Chrysanthe's POV)

"Hey Chrysanthe!" napalingon ako sa tumawag sa akin.

Si......

Si...........

Si.................

Si Bebe Chrysler! Pero galit ako sa kanya dahil sa nangyari sa laro kaya hindi ko siya pinansin. Bago pa man ako makaalis ay bigla niyang hinatak ang kamay ko kaya agad akong napalingon sa kanya.

"Wait! I just want to say sorry for what happened. I'm sorry" hindi ko maitatangging kinilig ako do'n. Hihihi.

"Ah. Okay lang naman 'yun basta next time 'wag mong unahin ang init ng ulo mo" nakangiting sagot ko sa kanya. Basta siya, isang sorry lang. Solve na!

"Thank you for your kindness" pakiramdam ko ay namula naman ako sa sinabi niya. Hinampas ko siya ng mahina sa dibdib.

"Ene ke be? Ayos—"

"Come with me!" naputol na naman ang sasabihin ko nung bigla na naman akong hatakin ng isang tao. At alam kong kilala niyo na kung sino siya. Walang iba kundi ang nag-iisang mokong sa mundo. Kainis!

"Hoy! Bitawan mo ako!" pagpalag ko pero walang epekto dahil patuloy lang siya sa pagkaladkad sa akin hanggang sa tuluyan na kaming makalayo na dal'wa kay Bebe Chrysler. Bakit ganito ang mundo? Lagi na lang ako nilalayo kay Chrysler! Bigla bigla na lang sumusulpot ang mokong na 'to tapos hihilahin ako papalayo. Bwiset na buhay 'to.