Abis | Texting ✔

Abis•14.Gün

Aylaaar sonra, merhabaaa!!! Uzun süre yoktum buralarda. Ama geri döndüm! Tekrar buralardayım. Artık biraz daha sık bölüm atmaya çalışacağım.

Neyse, iyi okumalar... 💙

🎶 G-Eazy & Halsey - Him & I 🎶

Balkın Ablam'ın odasının önüne geldiğimde Mercan'ın kapısının aralık olan kısmından doktorunu gördüm. O dün böbrek nakli ameliyatına girmişti. Bu odada olmaması gerekmez miydi?

Meraklanarak Balkın Ablam'ın odası yerine Mercan'ın odasına girdim. Mercan beni görünce yattığı hastane yatağından burukça gülümseyerek doğrulmaya çalıştı. Hızla yanına gittim.

"Kalkma."diyerek onu tuttum ve kalkmasını önledim. Bir şey demeyip bana ayak uydurdu. Doktora dönüp merak ettiğim soruyu sordum. "Onun dün ameliyat olmuş olması gerekiyordu. Neden burada?"diye sordum.

Doktor derin bir nefes alıp Mercan'a baktı. Benim de bakışlarım ona dönerken gülümsemesinin yüzünde donduğunu gördüm. Yanlış bir şey mi sormuştum?

"Dün böbrek bulunmuştu, evet. Hatta onu ameliyathaneye kadar götürdük, ameliyata da başladık. Ama..."dedikten sonra bir süre sustu. Kaşlarımı çatmış cümlesinin devamını bekliyordum. "Ama böbrek uyuşmadı."

"Ha?"diye kabaca bir tepki döküldü dudaklarımdan. Daha sonra başımı iki yana sallayıp düzgün bir tepki verdim. "Na-nasıl yani?"

"Yani, başka bir böbrek beklememiz gerekiyor."

Bakışlarım Mercan'a kaydığında pencereden dışarı bakıyordu. Dudaklarıma hafif bir tebessüm yerleştirip ellerine doğru uzandım ve kendi ellerim arasına aldım. Başını çevirip bana baktığında benim gülümsediğimi görünce o da gülümsedi.

"Sana o böbreği bulacağım."dedim kararlılıkla. Kaşları havaya kalkarken ellerini ellerimin arasından çekip telefonunu aldı. Bir şeyler yazıp bana çevirdi telefonunu.

"Nasıl bulacaksın?"

Sorusuna cevap vermeyi es geçip ben ona bir soru sordum.

"Sen neden konuşmuyorsun hiç?"diye sorduğum anda derin bir nefes verdi ve doktora baktı. Ben de doktora döndüm.

"O... Konuşamıyor."

Hızla Mercan'a döndüğümde kafamda bir şeyler oturuyor gibiydi. Ona sataşan çocuklara bu yüzden sesini çıkaramıyordu demek...

Mercan tekrar telefonuna döndüğünde yazacağı şeye odaklandım.

"Bu yüzden kapımın önü boş işte."

Ellerimi iki yanıma indirip yumruk haline getirdim. Sertçe yutkunup doktora baktım.

"Dışarı gelir misiniz?"diye sorduğumda başını salladı. Bir kez daha Mercan'a baktıktan sonra odadan çıktım. Doktor da peşimden gelmişti.

"Nasıl yardımcı olabilirim?"

"Benim böbreğimi alın."diye konuştum hiç düşünmeden. Doktor birkaç saniye tepkisiz kaldıktan sonra kaşlarını çattı.

"Ne?"

"Ona böbrek lazım değil mi? Tamam işte, benimkini ona nakledin. Bir böbrekle yaşanabiliyor, ben bir böbrekle de yaşarım."