Posa Ya Bolingo

1.3

Ik & Emanuel liepen de keuken weer uit. Niemnd heeft een raar vermoede gehad, beter ook, want ik kan echt echt slecht liegen.

Na een paar uur, gaan ik, Ethan, Gaël en Marie naar buiten. Niemand wou met ons meegaan, dus zijn we zelf weggegaan. We wouden juist de deur dichtdoen, tot dat die weer wordt opengemaakt en rarara door wie?

De enige echte

Emanuel:)

Emanuel: Is het oké om met jullie mee te gaan?

Ik: Nee we gaan al.

En tegelijkertijd zei de rest: Nee hoor kom maar.

En je kon mijn stem niet eens meer horen toen ik dat zei. Bon, dan gaat hij maar mee.

We zijn onderweg en Marie, Ethan en Gaël liepen ietsjes voor mij, dus ik zat hier achter met Emanuel.

Emanuel: Dus..

Ik: Dus..

Emanuel: Alles goed?

Ik: Bish wat voor vraag is da? Tuurlijk gaat 't goed met me.

Emanuel: Oké.

Ughh dit is precies zo'n msp gesprek. Ik ben dit echt zat

Ik: Oké gaan we gewoon normaal doen, want zegmaar 'opnieuw starten' is 't domste idee.

Emanuel: Oh oké lol.

Ik: Tshiippp.

Emanuel: OKEEEE... GRACE, orhh je tshiipt te veel, c'est une addiction ou quoi?

Ik: Vriendin, ik ben een Afrikaan, om specifiek te zijn een Congolees. Ik ben opgegroeid in een Congolese familie, waar ik tshiips altijd aanhoor. En denk je nu dat dit een verslaving is?

Emanuel: Sorry hé.

Ik: Oh is niks.

En ik geef hem een speels glimlach met me blote tanden.

Emanuel: Ahhh hou je bakkes dicht. Je bek stinkt en je hebt gele tanden en die zijn ook nog is scheef.

Ik: Na ko beta yo ( ik ga je slagen). Ik poets mijn tanden fking 3 keer per dag
En amper 7 maanden geleden had ik nog een beugel, bitch ass nigga.

Emanuel: Jij vind altijd een weg om me terug te pakken hè.

Ik: A gurl gotta defend herself🤷🏾‍♀️.

Emanuel: okeokeee.

We praten nog wat verder en na een minuutje of 10 komen we al aan op een basketbal pleintje, waar aan de andere kant van het veld allemaal junkies zijn. Beter dat ze daar zijn dus kunnen we gewoon 't veld.

Gaël: Oké jij (Ethan) en ik. De meisjes met Emanuel? Oké

Iedereen knikt en Let's get started.
Eerlijk gezegd spelen ik en Marie niet zo slecht in basket, en omdat we niet zo sportief sportief zijn (vooral ik) ben ik best wel een beetje trots op mezelf.

Na een kwartiertje zijn Marie en ik echt uigepust dus gaan we eventjes tegen een paal uitrusten. Via mijn ooghoeken zie ik 1 van die junkies naar ons toe komen.

Junkie: Hellow mamacitaa.

Ik: Bye ugly ass papi.

En ik doe een teken met mijn hand dat hij weg moet gaan.

Junkie: mmmmm, sassy. I like that.

Ik:  mmm, ugly. I don't like that.

Ik zie dat Marie haar lach probeert in te houden, beter lacht ze niet, want anders zet ze me echt voor schut.

Junkie: Okeoke. Ik ga wel weer.

En hij gaat weg.

Ik: Beter is hij weg, met z'n rare hoofd.

Marie: Ik zweer 't jou. Je kunt echt niet normaal tegen jongens doen, hè.

Ik: Jongens zijn raar. Moet ik dan helemaal happy gedragen tegen hun ofzo?

Marie: tshiip.

En we praten nog verder, totdat een andere junkie naar ons toe komt.

Junk: Ewa chickie.

Ik: Bye junk.

En ik wuif hem weg.

Junk: Geef me je nummer.

Ik: Neihh, hoeft niet.

Junk: Ik zei geef me je nummer.

Marie: Ey doe rustig. Ga verder drugs doen, orhh.

Junk: Hou je bek, kkr hoer. Geef me nu je nummer.

En hun hele groepje komt erbij staan.

Ik: Laat mij a rare. Va faire tes trucs bizzare la.

Junk: Praat jij Chinees ofzo, geef me je nummer.

Ik: Ten eerste het is Frans, njiama. En ten tweede ik zei 't toch al, nee.

EMANUEL:

Ik zie dat er allemaal junkies rond de meisjes staan.

Ik: Ey kom we gaan naar hun zussen.

De jongens nemen de bal mee en zo gaan we naar de meisjes.

Grace: Ten eerste het is Frans, njiama. En ten tweede ik zei 't toch al, nee.

Er komt een junk dichtbij Grace.

Junk: Tegen wie zeg jij njiama, kkr hoer.

Ik: Ey laat hun heb je niets beters te doen ofso, dan hier rond te hangen en meisjes te storen.

Die junk komt naar mij toe.

Junk: Rarara je bent zeker haar vriendje. Ofnee haar babyvader want deze chick ziet er wel een beetje dik uit ofniet?

En hij wijst naar Grace. Ik zie hem haar lichaam scannen, je weet niet hoe hard ik hem een klap wil geven.
Die junk draait zich om en ik zie Grace nog een teken geven om niet boos te worden. Dat moet ze maar zelf zien, want mijn geduld geraakt een beetje op.

De junk komt een beetje dichter en dichter.

Ik: Ey je bakkes stinkt. Heb je überhaupt wel je tanden gepoetst ofzo, of heb je kauwgom nodig?

Ik zie een paar van die junks giechelen , ook de Ethan, Gaël en de meisjes beginnen te giechelen.

Junk: Ey hou jullie bakkes, orhh.  Als ik lach, lachen jullie ook, punt.

Ik kijk hem zo raar aan.

Ik: Wesh ben je de baas ofzo?

Junk: Wesh heb je een boks nodig ofzo?

Oké, dat was wel een goeie.

Ik: Maak me niet boos, anders zal je zien.

Junk: 'maak me niet boos, anders zal je zien'

Zegt hij me na.

Ik vouw mijn handen in een vuist. Ik zweer het je, ik ga hem zo zware klappen geven, hè.

Junk: Oohh is het vriendje boos. Wat erg zeg. Mama ligt thuis in haar bed, mischien kun je haar verwennen.

En hij begint duivels te lachen.
Klaar ik kan dit niet meer aan en begin naar hem toe te wandelen en begin hem klappen te geven...

978 woorden
3 juni 2019