_______________________
Grace:
Ik ben hiet in de stad met Emanuel en we zijn sushi aan het bestellen.
Ik: Is sushi lekker?
Emmanuel: wacht heb je dat nooit geproefd?
Ik schud nee met m'n hoofd
Emanuel: We gaan zien of je het lekker vind of niet🤷🏾♀️
En ons eten komt eraan.
Ik: Moet ik echt per sé eten met stokjes?
Emanuel: Nee hoeft niet je kan ook gewoon met een vork.
Maar dan ga ik dat wel filmen.Ik: boeien.
Emanuel haalt z'n gsm erbij en begint me gewoon te filmen.
Ik eet gewoon verder hoor want deze sushi is kapot lekker🍣🍣🍣🍣
Ongeveer 35 minuten later, na dat we gegeten en betaald hebben gaan we naar buiten.
Ik: Dus wat gaan we nu doen?
Emanuel: We gaan gewoon naar huis
Ik: Naar mijn huis?
Emanuel: Nee naar die van mijn achterneef
Ik: Haha.
Emanuel: Kom gewoon
En hij trekt me aan mijn armen
Ik: Ey je doet me wel pijn hè.
Emanuel: Ahw sorry mon bébé. Ik zal het niet meer doen.
Ik: Beter.
En het is een beetje stil.
Emanuel: Dus hoe gaat het met jou en Marie?
Ik: Pff ik weet het echt niet. Ze is al een paar weken depri en ik zie haar ook gewoon niet meer. Met Jonathan praat ik ook niet meer. Chris is altijd buiten en Ethan is 24/7 bij Gaël. En zelfs hun 2 zien Marie ook nooit, omdat ze altijd in haar kamer is.
Emanuel: Praat met haar dan.
Ik: wat moet ik dan zeggen tegen haar?
JE LEEST
Posa Ya Bolingo
Ficção AdolescenteGrace (16), Congolees, gaat naar nieuwe school maar maakt geen vrienden en niemand praat met haar voor 1 maand totdat Emanuel uit de doodste hoek naar haar komt. You wanna know why? Lees dan♡