Posa Ya Bolingo

1.0

Emanuels view

Ik & Grace zitten in de auto. Beide weten we niet wat we moeten vertellen.

Ik: Ça va?

En ik kijk haar snel aan, cause you know ya boy has to drive too.

Grace: Jaja, alleen ik weet niet wat ik moet zeggen.

Ik: Ik heb hetzelfde. Is het goed als ik muziek opzet?

Grace: Wat is dat voor vraag? Tuurlijk!

En ik zet muziek op (media).

Grace: Boy, we zijn echt voor elkaar gemaakt. We luisteren naar dezelfde muziek!

Ik: Ja tochh.

En we zingen mee met dit liedje.

>>>

Na een stuk of 2 liedjes, komen we aan bij het park. Ik wist niet naar we moesten. We stappen uit en maken een kleine wandeling.

Ik: Wat vond je van vandaag?

Grace: Ik vond het wel leuk, ondanks l'embrouille que t'a fais avec die mec ( ruzie die je met die jongen had) (mensen don't judge me voor de zinnen met Franse en Nederlandse woorden samen)

Ik: Als je mij was, had je ook zo gereageerd.

Grace: mmhmm... Ik denk dat het leuk zou zijn, mochte  we dit vaker doen.

Ik: That's true.

Verder praten we en uiteindelijk gaan we naar huis. Ik drop haar bij haar thuis af, of course, en dan ga ik naar mijn huis.

>>>>>>>>

1 MAAND LATER:
GRACE'S  VIEUW

De examens zijn voorbij, ik heb m'n rapport gehad, die supergoed was, waar ik eigenlijk suprised over was. Emanuel en ik praten nog steeds met elkaar. We spreken ook af in het restaurant, dat echt ons hangplekje is. Marie, ik en haar moeder (Annaïs) hebben de babyshower geplant op de 23ste. Op de 25ste is het kerst en op de 31ste is het mijn verjaardag, dan wordt ik 17!! Ik zal met m'n broers bij Marie slapen. Dat hadden haar ouders ons aangeboden, aangezien onze ouders in Congo zijn en onze famillie ver van ons wonen, hebben ze dat gedaan.
Op dit moment ben ik aan het inpakken voor de 2 weken bij Marie, totdat er wordt geklopt in m'n kamer.

Ik: Ja?

Ethan komt binnen.

Ik: Wat is er?

Ethan: Pff niks, ik wou gewoon bij je zijn.

Ik: Ahww, is goed. Zit hier.

En ik wijs naar m'n bed, waar hij op gaat zitten.

Ik: Ben je klaar met inpakken?

Ethan: mmhmm, je weet ik ben een man, dus ik heb ni zoveel nodig.

Ik: A bon? Depuis quand? (Echt? Sinds wanneer)

Ethan: Sinds ik een vri-

En ik onderbreek hem.

Ik: EEN VRIENDIN?!?!

Ethan: Zwijg jij! Anders horen de jongens ons.

En hij sluit de deur.

Ik: Dus, je vriendin?

Ethan: mhmm?

Ik: Hoelang?

Ethan: 3 maanden.

Ik: is het serieus?

Ethan: Het begint naar die kant op te gaan.

Ik: oké oké. 'T feit dat je eerder een vriendin hebt dan ik, geeft me weinig hoop dat ik ga trouwen.

Ethan: Grace doe normaal. T'es belle. Als ik je broer niet was en ik zou ouder zijn dan jou, dan zou ik je nu ten huwelijk vragen.

Ik: ahww.

En ik pak verder in met m'n spullen. Na een dikke halfuur ben ik klaar.

Ik: Oké Ethan, ik ga slapen, want afgelopen 2 weken kon ik niet slapen door stress voor de examens, alors ga weg aub.

Ethan: Ik wil ook slapen. Kom samen slapen dan.

Meisjes 't is normaal om met broers te slapen;)

Ik: sf.

En ik ga in bed liggen en Ethan doet hetzelfde.

Ik: Alors bon journée?

Ethan: bon journée alors.

En we vallen allebei in slaap.

2 UUR LATER.

***: STA OOPPPP JULLIE LUILAKKEN!!

Ik weet niet wie z'n stem dit is, want ik zit midden in m'n droom en ben niet zo echt gefocust op het geluid.

***: JE VOUS DIS STAA OPP!!!

Meer en meer word ik teruggetrokken in de realiteit en zijn m'n gedachten meer gefocust op het geluid.

Ik: OOOHHH STFU KUTMONGOOL.

Zeg ik met ogen dicht en een vermoeide stem.

***: EEH! TU PARLES À QUI COMME CA?! (Tegen wie praat jij zo?)

Meteen kon ik merken dat het Jonathans stem was, en met hem wil je geen maar dan ook geen ruzie mee hebben.

Ik: Hmmfff laisse moi un peut.

En dan voelde ik iets zwaars op me lijf.

Ik: AAAAAHHH!!!!

Jonathan sprong met z'n zware olifantenlijf op mij en Ethan.

Ethan: hmfpf C'est quoi ça? (Wat is dit?)

Ik duw Jonathan van het bed, nog steeds met m'n ogen gesloten en dan valt hij uit het bed.

Jonathan: Je vais te frapper la, toi. ( Ik ga je slagen)

Ik: Frappe moi alors, ik weet dat je het niet durft.

Hij reageert niet en gaat weg. Ik weet dat hij me niet gaat slaan, want hij kan het niet, want ik ben z'n zus. En zussen respecteer je. Hij kan er echt niet tegen als mannen vrouwen niet respecteren.
Ik besluit me te gaan douchen en om te kleden, daarna maak ik jonathan wakker, zodat hij zich ook kan klaar maken.

Wanneer iedereen klaar is, gaan we.

Omw Marie

825 woorden
20 april 2019