Kış güneşli bir pazar.Çay bardağımla selamladığım bir günüm. "Merhaba kış güneşim,merhaba!"...
Yansıması bu kadar mı coşkulu olur,bu kadar mı en sıcak renklerle döner gün bana.Gücün kadar yolladığın enerjini,katlayarak yansıtır bardağından süzülen ışık demetiyle.Her ışık coşku dolu birer mesaj.Sadece hisset ve yorumla.Koşulsuzdur onda her şey,şeffaftır. Doğadır çünkü o en doğalından.Yargılanmadığımız öylece kabul gördüğümüz tek yer.Kirlenmemiştir insanoğlunun elalemce düşüncelerinden,o şunu der bu bunu...
Kış güneşi bir başka sarar bedeni ve ruhu.
Tamamlanamamıs günler adına,katlanıp rafa kaldırılmıs anılar adına,sağ elimdekileri alın ama sol yanıma dokunmayın diyen insanlar adına...
Yorgunum artık dediğin anda,son sandığın zamanlarda,kanatlarının kırılıp ,alevinden kül olduğunu düşündüğün anda.Buz kestiğin bir daha asla ısınamam dediğin zamanlarda bir "diriliştir"kış güneşi.
İmkansızlığın olmadığını bulutların arasından fısıldar.Başını kaldırıp bir bak bir dinle...
"Sevgi engel tanımaz,güldürme çocuk beni".Hatta haykırır kış güneşi,
ama ki sadece duyabilene... ER.
