Ben ,Karadeniz 'in hırçın dalgalarıyla büyüdüm.Beyaz,gri köpüklerinde kaybolurcasına batardım derinlerine.Karadeniz bu; kolayda bırakmaz akıntısı,girdabı boldur.Dolanır kumlarıyla ayağına çeker seni en derinine...Çoktur suyun altında kalıp,çıkabilecek miyim dediğim anlar gün ışığına...
Dalgaları öyle yumuşakça değil,sertçe kırılıverir belinden,duyarsın dalgaların sesini teninde.Önce iter vurur kıyıya ,ardından dolanır kumlar sarar ayaklarını,suları dev bir kol olur hızla çeker seni içine.Konuşur"Kararlı ol,güçlü ol pes etme...Cesaretin yoksa gelme,otur kıyıda sadece seyret bak mavigriliğime.Yaşam azim ister,öyle severmişcesine değil tutkuyla sevgi ister.Ya özgürce,kendince yaşarsın bu hayatı;ya da başkalarının sana biçtiği kumdan bir kalede oynar durursun;istedikleri an yıkabilecekleri,bir avuç su ile..."
Ben Karadeniz 'in hırçın dalgalarıyla büyüdüm,eğitildim.Özgürlüğüm de,sevdam da tam ufuk çizgisinde...
