DİP Meyus

İğne

Kadebostany-Castle In The Snow

Backstreet Boys-Incomplete

*

Benim için yazmak daima bir tutku olmuştu .İyi olduğum ve sevdiğim bu işi yaparken yılmak bir yana dursun her kelimem de biraz daha güç katıyordum kendime.Yazmak yaşamak gibi değildi.Yazarken yaşamazdım ben hiç.

Lakin yazacağım bir sahneyi düşünürken hissederdim. Orada ki her neyse aşk ,kin,nefret,kaos fark etmezdi ben onu hissederdim.

Parmak uçlarım sızlar yazmak için acele ederdim.

Şimdi ise hissettiğim şeyleri yazabileceğime inanmıyordum.Zira burası kelimelerin tükendiği yerdi.Emir'in bana baktığı anlar kalemimin kırıldığı andı,onun beni öptüğü an benim kelimeleri unuttuğum andı.

Beni kaçırdığı geceden biraz daha sıcak bir gece de bana ''Gel Dip'in prensesi ol.''diyordu.Ben babam tarafından dahi prenses gibi hissetmemiş bir kız çocuğuydum bu mümkün müydü?

''Gel solumda yatan kadın ol.''diyordu.Ben kadar incinmiş bir kız soluna yakışır mıydı?Neden o bana her adım attığında ben ona koşuyordum?Emir beraberinde tonlarca soruyu getiren biriydi kesinlikle.

Salak değildim hislerimin farkındaydım.Ben bu hislerin bizi karambole yuvarlamasından korkuyordum.

Kahve gözleri benden ayrılmıyordu.Yüzünden bir şey okuyamasam da bir ara gülecek sandım fakat kendini son anda topladı.

''Hadi turuncu kafa geç ortaya.''

Omzuma doğru dokunup çocuklara doğru koştuğunda kaşlarımı çattım.Bu neydi şimdi?

''Turuncu kafa ne be?''

Kısa saçlarımı attırarak kısık gözlerimle ona baktım.

''Prenses diyeceksin.Hadsiz.''

Beni duymadığı için kendi kendime söylenmem de hiç bir sakınca yoktu bence.Her ne kadar yorulmuş olsam da onunla top oynamak istediğim için tekrar oyuna girmiştim.Çocuklar Emir'e karşı ilk başlarda çekimser olsalar da o kısa zamanda kendini kabul ettirmişti.

Sokaktaki çocuklarla iyi geçinmek zor değildi.Şımarık arzuları bitmek bilmeyen istekleri olmazdı onların.Yaşlarının on katı kadar yaşanmışlıkla bakarlardı gözlerinize.

''Yakala oğlum be.''

Emir attığı şutu tutamayan çocuğa kızarken kendini maça epey kaptırmış duruyordu.

''Boşuna uğraşma.''dedim onu sinir etmek adına.''Bizim takımı yenemezsiniz.''

Biçimli yüzünde ki kaşlar çatıldığında sinirlenmek yerine yüzünde ukala bir gülümseme belirdi.Ne olmuştu şimdi?Komik bir şey mi demiştim sanki?

''İddiaya var mısın cüce?''

Bana cüce demesine aldırmadan kafamı salladım.

''Eyvallah.''dedi eğlenerek.''Kazanırsam kork benden.''

Ben daha ne demek istediğini soramadan topun peşine tekrar düştüğünde şimdi kaş çatma sırası bendeydi.Neden öyle demişti şimdi bu?Hain planlar mı vardı bunun kafasında?