Perde

4.2K 307 259
                                    

Çok çok seveceğinizi umduğum bir bölüm oldu.

Satır arası yorumlar ile beni ödüllendirin.

Sevgilerle.

🖤

Yazmak gibi değildi yaşamak çünkü tükenen kalem değil sizdiniz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Yazmak gibi değildi yaşamak çünkü tükenen kalem değil sizdiniz .Lakin yaşamın yükünü hafifletirdi yazmak. Satır aralarına fısıldardınız yorgunluğunuzu.

Bedenimi yaralayan kurşunun bana hediye ettiği acılar ile boğuşurken bilincim hem var hem yoktu.

Karnımın üstünden bir yerden yaralanmış olmalıydım.Etrafta o kadar çok ses vardı ki sanki hepsi elinde bir mikrofonla konuşuyordu.

Susmalarını istiyordum.

Tek bir kişi hariç hepsi sussun istiyordum.

"Ambulans geliyor."

Emir'in sesi bana ulaştığında onu görmek istiyordum ama göz kapaklarımı aralamak o kadar kolay değildi.

"Peki."

Bir eşya ile karnıma baskı yapıyordu.Kanamam dursun diyeydi galiba.

"Bu yaptığın için sana küseceğim."

Sesinde öyle bir acı vardı ki kalbim sızladı. Gözlerimi acıya rağmen onun için araladım.Onun kollarının arasında olduğum için yüzünü aşağıdan görebiliyordum.

"Nasıl güreşirdin sonra?"

Her bir kelimem boğazımı acıtıyordu lakin o kendini kötü hissetmesindi.

"Umurumda olur muydu?Sen böyle kanlar içinde kollarımda küçücük...."

Cümlesini tamamlayamayarak sustu ve boğazından isyan dolu bir hırıltı çıktı.

Ah Emir.Güreşi ne kadar çok sevdiğini görmek için özel bir çabaya gerek yoktu.

"Sevdiğin bir şeyin nasıl elinden alınmasına razı olayım?"

Ona gülümsemek istedim ama başarabildim mi bilmiyordum.Uzaklardan bir ambulans sireni duyuldu.

İyi olacaktım.Pek yakında pek iyi olacaktım.

"Aptal."dedi Emir boğuk bir ses ile."Bu yaptığın ne öyleyse?"

Boğazımda oluşan bu düğümler bu itirafların bir eseriydi. Cümlelere önem vermezdim ben.Lakin o çok önceden beni sevdiğini bana göstermişti zaten.

Saçımı okşadığında,ben bitik bir halde iken beni kollarının arasında taşıdığında,bana her siper oluşunda...

"Canım hiç yanmıyor ki."dedim git gide kısılan sesim ile.

DİP MeyusHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin