IT'S TIME TO SAY GOOD BYE

VERYGOOD!

So ayun guysue! malapit nang magtapos ang it's time to say good bye sana naman naenjoy niyo ang lahat ng Scences dito kahit na mabagal akong mag update sorry talaga sana maintindihan niyo ako dahil mahina talaga net eh ewan ko ba sana naman mag padagdag sila ng Signal Tower dito hindi ako satisfied sa lugar na ito. Anywayz guysue maraming-maraming salamuch talaga sa pagsubaybay, chat chat nalang us you can message me ok lang saakin mag re-reply ako kaagad para sainyo. Huli maraming salamat.

☆kaminari_amanashi☆

"Ok siguro naman excited nakayong malaman kung sino ang mga nakapasok sa With honors?"bungad na tanong ng aming advisory class habang hawak niya ang isang copon band. Samantala kami naman ay halos hindi mapakali kung sino nga ba ang mga mapalad at nagpursiging makapasok sa with honors kaya ibayong kaba ang namumuo saaking dibdib.

Bahagya akong tumingin kay keane dahil kanina pa ito sabik na sabik na malaman ang mga nakapasok at tila inaasahan niya na nakapasok siya sa With honors.

"Friend I'm so kinakabahan talaga sana naman nagbunga yung paghihirap ko"sabi saakin ni Roxy habang ngina ngat ngat niya ang kaniyang mga kuko sa hinlalaki kaya tinapik ko ito sa balikat at i-comfort siya. "Pasok ka! Ikaw paba" at nangiti ito

"Salamat Friend"

Ilang sandali pa ay nagsimula nang mag announce ang aming adviser at hinintay na matawag ang aming pangalan. Lahat naman kami deserve maging With honor dahil pinapakita naman namin ang aming best.

Bawat estudyanteng matatawag ang pangalan ay hindi maiwasang mapasigaw sa tuwa at mapatalon, sino ba naman ang taong hindi matutuwa sa bunga ng kanilang pag pupursigeng mag aral. Totoo nga ang kasabihang "kung may tiyaga may linaga" dahil sa lahat ng paghihirap natin sa pag-aaral ay may kapalit naman itong matamis na bunga na ating aanihin o kukunin.

"Congratulations Mr. Kenneth because napa bilang ka sa With High Honor"nakangiting bati ng aming adviser kaya ibayong tuwa at saya ang aking naramdaman sa oras na iyon dahil sa lahat ng puyat, pagod at sakit na aking dinanas sa aking pag-aaral ay napalitan ito ng saya. Halos hindi ako makahinga saaking narinig na tila ba'y gusto kong humiyaw at mag tatalon talon sa labas dahil napabilang ako sa With High Honor.

Minsan kasi Palagi akong With Honor pero ngayon ay medyo nag improve.

Palakpakan ang Lahat..

"Congratulation din sayo Mr. Roxell dahil With honors ka na" dahilan para matalon ng mataas si Roxy at sumigaw kaya lahat kami ay tawanan. Napansin ko din na medyo malungkot si Zoren dahil hindi pa natatawag ang pangalan niya siguro hindi pa ito yung time na para sakaniya.

Nagpatuloy parin ang pag announce ng aming adviser "ang panghuli naman ay si"pagpuputol ng aming adviser.

Si keane naman ay hindi nawawalan ng pag-asang matawag ang kaniyang pangalan at sa tingin ko ay siya nga ang panghuling pangalan na babanggitin ng aming adviser.

"Congratulations dahil pasok ka sa With Honors Mr. Yuzuro Zoren"nagpapalakpak na bati ng aming guro nang manlaki ang mata ni Zoren at mapatayo sakaniyang kina uupuan. Habang ako naman ay abot langit kong liningon at tila hindi ito maka paniwala sa narinig.

"Si-sir A-ano po ulit?"nauutal nitong tanong at nangiti naman si Sir

"Oo Zoren pasok ka pasok na pasok"wika ng aming guro nang tumulo ang mga luha nito at mapaupo sa kaniyang seat dahil sa pang hihina ng tuhod at mukang nabigla siya sa pangyayari.

Masayang masaya ang lahat halos eto na ang pinaka perfect kasi may award kaming matatanggap ni Zoren. Masaya din ako kasi pasok din si Roxy na halos hindi na makain kain ang kaniyang dalang biscuit dahil sa saya. Mas masaya ako kay Zoren dahil heto ang bunga ng kaniyang pag sisipag at sa tulong ko na din bilang kasintahan sa gabi, tutor sa umaga

Masaya naming linisan ang aming classroom at bukas na ang pagbibigay ng programme sa mga nakapasok sa With honors at With High.

Naglalakad kami nina Zoren at Roxy dito sa Study park nang makita namin si Keane at ang kaniyang alipores na malungkot kaya nag pasiya kaming lapitan ito.

Nang makalapit kami ay nag punas sila ng luha at nag face fierce sila saamin. "Umiiyak ba kayo?"tanong ni Roxy ngunit hindi sila sumagot.

"Keane huwag kanang malungkot, alam kong nadismaya ka kasi hindi ka nakapasok pero ok lang iyan bawi kanalang next year siguro hindi pa ito yung time para pumunta ka sa Stage."wika ko sabay upo sa tabi nito ngunit dumistansya ito.

"Anong ginagawa niyo dito! Umalis na kayo sige naa! Masaya na ba kayo!"

"May mga bagay talaga keane na hindi pa dumadating malay mo next year limpak limpak na awards ang ibigay sayo basta tiwala lang at huwag sumuko laban lang hanggat kaya mo pa"nakangiti kong wika at tumingin ito saakin

"Ken Nais ko sanang mag sorry sa mga nagawa ko sayo, niinggit lang kasi ako sayo dahil nasayo na ang lahat. Busilak na puso, matalino, gwapo este maganda at higit sa lahat lapitin ng boys"medyo crack nitong boses kaya natawa ako

"Alam mo kung mabait ka sa ibang tao ay ganun din ang ibibigay sayo. Peace na tayo?"

"Peace"nakangiting wika ni Keane sabay yakap ng mahigpit saakin

"Grouuuup Hug!!"sigaw naman ni Roxy sabay yakap at yumakap na lahat.

To be continued