si cheng, demiryolunun yanındaki malikanede yaşıyordu.
kurgu intihar girişimleri ve deneyimleri içeriyor, lütfen duygusal olarak dengesizseniz veya bu tür şeylere dayanamıyorsanız, eğilimliyseniz lütfen bu kurguyu okumayın.
all human au¡
lime / fl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
En acınası olan, ama aynı zamanda benim favorim Jaemin'di. Kelimenin tam anlamıyla oğlanla ilk tanıştığım zaman kalbimi kırmıştı. Rayların yanında oturuyordu, ses vermiyordu, sadece orada oturdu ve ağlıyordu.
Söylediğim ve yaptığım hiçbir şeye tepki vermiyordu. Bu yüzden onu yukarı kaldırarak eve getirdim. Çocuğun ilk tepkisi sıska omuzlarının etrafına bir battaniye yerleştirdiğimde gelmişti. Yumuşakça hıçkırarak ağlamaya başladı ve yüzünü gizlemek için elini yukarı kaldırdı. İşe yaramaz bir hareketti.
Hiçbir şey sormuyordum, çünkü çocuğun cevap veremeyeceğini biliyordum. Bu yüzden sadece yanına oturdum ve kalbinin burukluğunu ve bunalmışlığını ağlayarak dökerken ona sarıldım.
Jaemin: "Üzgünüm" oğlan biraz sakinleştiğinde yumuşak bir şekilde mırıldandı.
Ben: "Sorun değil."
Çocuğun sırtını yavaş hareketlerle okşayarak konuşmaya devam ettim.
Ben: "Ne yaşadığını sormak ya da anlatmanı istemiyorum ama biriyle konuşmak istersen, dinlerim."
Söylediklerime yumuşakça gülümseme ile karşılık verdi.
Jaemin: "Seni tanımıyorum bile. Güvenilmeyecek biri olabilirsin."
Bu neydi şimdi. Çocuk bir dakika önce gözlerimin önünde ağlıyordu.
Ben: "Ben Dong Si Cheng ve ben bir yazarım, uyuşturucu satıcısı, illegal ticaretçi, kaçak vs. değilim"
Ardından iki elimi de havaya kaldırarak zarar vermek istemediğimi gösterdim. Zaten istesem de yapamazdım bana nazaran oldukça yapılıydı ama muhtemelen suçlu hissetmemek için bir örümceği bile öldürememiştir.
Çocuğun dudaklarına tekrar yumuşak bir gülümseme geldi.
Jaemin: "Sanırım sen o bilim kurgu kitaplarını yazan Dong Si Cheng'sin, kitaplarını seven bir arkadaşım var."
Gülümsedim ve başımı salladım.
Jaemin: "Tanrım, Mark senin için delirirdi!"
Hatırladığı arkadaşı hakkında konuşunca önce sessizce güldü sonra kısaca kıkırdadı.
Jaemin: "Ben Jaemin, bu arada. Na Jaemin."
~~~
İki ay sonra, bir şekilde on altı yaşında bir erkekle en iyi arkadaş olduğumu fark ettim. Jaemin'den altı yaş büyüktüm, ancak çocuğa hayatım boyunca herkese güvendiğimden daha çok güveniyordum. Jaemin'e, insanları intihar etmekten konuşarak nasıl vaz geçirdiğimi ve onlarla ilgili küçük eserler yazdığımı anlatıyordum.
Jaemin de bana her şeyi anlatıyordu. Çocukluğunda Jeno diye bir çocuğa ilgisi vardı ama o çocuk Jaemin'e karşılık vermemişti.
Bana ailesine ya da arkadaşlarına eşcinsel olduğunu söylemekten korktuğunu ve ailesinin ne kadar idealist ve takıntılı olduğunu, A'dan daha kötü bir not aldığında kendisini her zaman cezalandırdığını söyledi. Bu yüzden eve gitmekten korkuyordu.
Bir süre sonra kendimi, dünyadan korktuğu için kendi hücresinin içine hapsolmuş bir dahi çocuk hakkında hikayeler yazarken buldum.
Bundan bir kitap olabilirdi bunu biliyordum, ama asla ilk bölümden fazla yazamadım. İkinci bölümde kurguladığım olay, birisi gelip onu -kurtarma gibi- hücresinden çekip çıkarması ile ve yaşamının en güzel anılarını ona vermesi ile ilgiliydi ama bunu asla yazamadım. Ana karakterin adı Jaehwan'dı ama ben hikayeyi yazarken her seferinde Jaehwan yerine Jaemin yazıyordum ve sürekli düzeltiyordum.
