Did you ever wonder on how life is going to be more fun when it's not ordinary anymore? I used to be a normal person, but not anymore. My life changed, and one thing i knew that universe need me.
I am born to protect, not just to help.
Special Thank...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"HEY, are you alright?" I blinked a couple of times before I focus my attention to this violet-haired girl.
"Y-yeah, a little bit tired but I'm okay," binaling ko ang tingin ko kay Dim na nasa may pintuan at masama ang tingin sa babaeng nasa harapan ko. "Why are you there?"
"That—" napahinto ito sa pag sasalita nang nilingon siya ng babaeng nasa harapan ko. Bigla nanamang nag laho si Dim na parang bula saknayang kinatatayuan.
"You freakin' invisible man! Don't you dare back stabbed me!" my forehead crease as this two. Napa hawak ako sa aking sintido ng sumakit nanaman ito pero hindi na katulad nung sakin kanina.
Kakaunti lang ang naaalala ko kundi puro bigat ng damdamin at para bang nakakulong ako sa isang madilim na lugar at walang katapusan akong tumatakbo papunta sa liwanag na nanggagaling sa isang pinto pero kahit anong gawin kong takbo ay hindi ko iyon marating. I don't know what exactly happened there pero bigla nalang akong nagising sa kasalukuyan.
Napunta ako sa isang lugar na hindi ko alam kung paano, ang huli ko lamang na naaalala ay naka sakay kami ni Dim sa kotse niya.
"Owem! Vi! Why are you crying again? Did I fail?" puno ng pag aalala ang boses ng babaeng ito sa harapan ko. Tinakpan ko ang aking mukha at madiing pinahiran ang aking mga mata na hilam ng luha.
Sunod sunod akong umiling sakanya at pinilit na ngumiti.
"I-I'm okay," patuloy ko pang pinahid ang mga natitirang luha sa mga mata ko.
"B-but I feel like I'm losing my energy. Pakiramdam ko ay hinang hina ako." Walng buhay akong ngumiti.
Nabaling ang atensyon ko kay Dim na ngayon ay lumitaw na at nasa tabi ko na siya at naka upo.
"Okay ka na ba talaga Lady—I mean Avia? Mag hahanap kami ng pwedeng magpa walang bisa ng spell nung Lucian na iyon." He said in his griting teeth.
Huminga ako ng Mabuti at pinakiramdaman ang pakiramdam ko, sa tingin ko naman ay mawawala rin ito, kaya ko naman na.
"I just need to rest, mawawala rin 'to—" natigil ako sa pagsasalita ng may maalala. Bumaling ako ng tingin kay Dim.
"What about our classes?" ilang araw na akong hindi nakaka pasok dahil nga sa mga biglaang nangyayari.
Dim just smiled at me.
"Goddess Nania is in the action. Wala man siya rito pero alam niya lahat ng nangyayari, even God Nyxen. But eventually, they can't come here to help us, hindi nila maaaring iwan ang Keres sa ganoong sitwasyon."
