Demoiselle

Chapter 01

Chapter 01

IT'S ALREADY time for lunch but I'm still here at library doing such things about my acads, kung anong kaya ko ng gawin ngayon ay dapat na magawa ko na para atleast mababawas na sa iisipin ko. Well acads is a must for me, kaya hindi pwedeng basta basta lang lahat ng ginagawa ko. Yes, this is for me, but I want to be better as Mom and Dad, they inspire me in everything and every way.

I feel my phone beep inside my bag kaya tinigil ko muna ang pagbabasa ko at kinuha ang phone ko. It's a reminder for a family gathering this coming weekend sa ancestral house ni Grandpa sa Cebu, every year we celebrate this family gathering kahit wala na si Grandpa a year ago. That's why Dad and my uncle's and auntie's are the one who's capable to do it.

But actually, I don't feel like coming to that gathering. It's just that, boring. We will just spend our whole weekend there with just doing some stuff na napag usapan nila, it's either swimming, shopping and what so ever, but mostly kwentuhan lang ang mga nangyayari kapag magkakasama kami. Well hindi nanaman kasi maiiwasan 'yon kasi nga hindi naman kami palaging nagkikita at ito lang 'yung way para magksama at magkita kita kami kahit once a year lang.

Dad always insist kapag sinasabi kong busy ako and I don't have much time para sumama sakanila. Magdadrama lang si Dad saakin and also Mom, kaya no choice ako kundi ang sumama. Buti nalang at wala akong exams next week at halos nagawa ko narin naman ang mga paper works ko kaya walang masyadong maaabala dahil sa gathering na 'yan.

Nag crumps bigla ang tiyan ko, I should eat. Hindi ko na namalayan ang oras dahil nag babasa ako. Inayos ko muna ang mga gamit ko bago ako tumayo para ibalik ang mga librong kinuha ko sa shelves.

"How are you, lady?" ring na rinig ko ang boses na iyon. That guy with the orange eyes and mysterious skills.

Ang buong akala ko ay isang panaginip lang ang pangyayaring iyon pero hindi, totoong totoo na nangyari iyon. I tried to talk to Mom and Dad about that pero alam kong hindi naman sila maniniwala saakin dahil ako nga ay hindi lubos na makapaniwala sa mga nakita at nasaksihan ko.

Pero bakit ngayon ko nalng ulit siya nagparamdam after that night? And what's that letter mean? And what happened to that woman na naririnig at nasa isipan ko before bago siya magpakita?

"Too many questions, Lady. Eat first, I thought you're hungry?" at bakit ko ng aba nakalimutan na nababasa niya nga pala ang iniisip ko? Such a noob Avia.

I look around and expecting to see 'him' again pero hindi ko naman siya makita. Hindi ko nalang siya inintindi at ang mga sinabi niya, nag salpak nalamang ako ng earphones sa tenga ko para malihis ang isip ko sa lalaking iyon.

Lumabas na ako ng library at naglalakad na patungo sa canteen nang may bigla akong naka banggaang babae dito sa hallway, inalis ko ang pagkaka salpak ng earphones sa tenga ko para sana humingi ng sorry pero bigla nalang siyang nawala pagka lingon ko. Ako na nga itong mag so-sorry ayaw pa niya, edi wag.

Maglalakad na sana akong muli ng may mapansin akong isang itim na papel na sa tingin ko ay nahulog mula roon sa babae, dinampot koi yon, at dahil sa sobrang kyuryusidad ay pinakealaman ko n kahit hindi naman ito saakin.

Curiousity kills right? Tsaka wala narin naman 'yung babae, sisilipin ko lang naman kung anong nakalagay rito.

After I open the black paper nagtaka ako ng wala naming naka sulat rito, ibabalik ko n asana ulit sa pagkakatupi nang may unti unting lumitaw na mga gintong letra, nanlaki ang mga mata ko because the heck! I've seen this before! From that mysterious guy.