Evet. Peter bir cinayete kurban gitmişti. Bu doğruydu. Ama kötü olan, Neden Peter?
2 Saat Sonra;
Kendimi "Otopsi" binasında bulmuştum. Bu iğrenç kokan koridorları yürümek, ağlayan gözlerle etrafı süzmek, gerçekten hiç iç açıcı değildi. Bana eşlik eden polis "geldik" dediğinde anca uyanabildim o dünyadan. "Bay Danifel" yazıyordu girdiğimiz odanın masasında. Uzun boylu, esmer biriydi Peter'ın dosyasını inceleyen polis. Korku, ve meraklı gözlerle bakıyordum adama. Midemdeki ağrılar artıyordu git gide.
-Merhaba, Ben "Cinayet büro komseri Danifel Trackt, eşinizin dosyasını ben inceliyorum.
Ne kadar rahat, rahatlatıcı bir sesi vardı.
-Oh, biliyorum. Fakat anlamadığım...
Sesimin titrediğini anlamış olmalı ki, yanındaki çocuktan benim için su istedi. Sadece "teşekkür" edebildim. Çünkü bu olanlar karşısında dimdik ayakta durmaya çalışmak çok zordu. Hala bir rüya gibiydi.
-Şimdi iyi misiniz Elizabeth Micheal?
Kafamı salladığımı hatırladım sadece. Ama iyi değildim. Sadece iyi gibiydim. Peteri özlemiştim.
