My Nerdy Bestfriend

CHAPTER 3: SORRY ?

Rose POV

Sa wakas nakauwi na rin. San ako nanggaling? Di ba hobby ko ang gumala kaya yun. Sinulit ko na ang araw na ito at panigurado STUDY FIRST na ang magiging motto ko at hindi na ang FREEDOM IS HAPPINESS. I hate dad for doing these to me. He want me to suffer. (ANO BA KASING MASAMA KUNG MAG-ARAL KA MINSAN? HUH?) loko tong author na ito. Eh sa ayaw ko nga mas masaya nga kasi ang gawin lahat ng gusto mo. ( IKAW BAHALA. MAGDUSA KA. HAHAHAHAHAH) sumakit sana tyan mo kakatawa. Ano kayang paki nila kung mas masaya ang hindi mag-aral. Matalino naman ako. Oo! Wala lang talaga sa mood.

Kanina pa ako busina ng busina dito pero walang nagbubukas ng gate. Wag mong sabihing walang tao dito e ang alam ko umuwi na ung nerd na yun. Ang alam ko nandyan si manang at si ate. Nakakainis na hah. Lumabas ako ng kotse at ako na amg nagbukas ng gate, nakakahiya naman kasi sa kanila. Buwisit. Pagbukas ko bumalik na agad ako sa kotse at pinasok sa garahe. Pagbaba ko ng kotse dali-dali akong pumasok ng bahay. Nakakahiya naman kasi eh. Pag pasok ko nakita kong nakahain na ang pagkain sa dining table(dun ako dumiretso eh). Nandun si ate at ang nerd na yun pati ba naman sa pagkain. Pero parang may problema. Ano nangyari ? (IKAW KC AYAW MO MAG-ARAL KAYA YAN IKAW NA ANG IPAPAKASAL NG DAD MO) shut up. You bastard author.

" hi! Ate . Good evening how's your day?" tanong ko kay ate para mabasag ang katahimikan.

" sit and eat your dinner. We need to talk" ano naman pag-uusapan namin. Di kaya nagsumbong itong nerd na ito na iniwan ko siya. Sh*t. Sinipa ko ung paa nung nerd sa ilalim ng table at napa " ouch" pa siya.

" I said eat. It's not time to play Rose." bakit ako? Inis tong nerd na to.

Kailangan ko ng umisip ng dahilan. Mamaya matuluyan na ako nito eh. Ano na naman kaya nagawa ko.

Pagkatapos kumain umakyat na ako sa kuwarto. Wala na sana ako balak bumaba kaso pinagbantaan ako ni ate pag daw hindi ako bumalik sisirain niya daw pinto ng kuwarto ko. Sa takot ko na masira ang pintuan at ako ang magpaayos bumaba ako. Kung may pera lang talaga ako eh. Ano naman kaya kasalanan ko. Naku! Naman talaga Rose.

Nandito na ako ngayon sa sala. Nakaupo sa sofa habang kaharap si ate.  Ang ingay!sobra. Hindi maka basag pinggan.

"ehem!ehem!" pambasag ko sa katahimikan. Sensya na takot ako sa ate ko eh. Buti nilingon niya na ko.

" why?" ano daw? Anong klaseng tanong yan. Naiinis na ako hah. Buwisit na hah.

" ano ba kasing sasabihin mo?"-ako

" Rose? Ano ba talagang gusto mong mangyari?" ano ba pinagsasabi nitong ate ko. Nakakainis na huh ayaw pa diretsuhin.

" ano? Hindi kita maintindihan eh,ayusin mo nga" kung di lang to matanda sa akin. Kanina ko pa ito nasagot.

" Sis, alam ko nahihirapan ka sa set-up na ito pero para sayo din naman ang ginagawa nila Dad" ayun diniretso din ako ! Sabi na yun ang pag-uusapan namin

" yun lang ba pag-uusapan natin?kung yun lang mauuna na ako" aalis na sana ko pero bigla kong naramdaman ang pag-iyak ni ate

" please Rose sundin mo na lang sila Dad. Kung ayaw mo silang sundin gawin mo na lang ito para sa akin. Sige na sis."

Napaupo ako. Ramdam ko kasi ung sakit na nararamdaman niya.

" ate! Madali yun para sayo kasi wala ka sa kinalalagyan ko. Oo! Alam ko para sa akin din ito. Oo! Okey lang sa akin bigyan niya ako ng tuitor pero bakit kagaya niya pa! Lahat pa inalis niya."

" yun lang ba ipapabalik ko ang lahat ng credit card mo. Ayusin mo lang ang buhay mo. "-ate

" itigil niyo na itong kalokohan na ito. Wala ka na ba sasabihin?"