My Lovely Girl (Chapter Completed)

Chapter One

Kim's POV

  " Damn you, Steven! You're such a looser! How I wish for you to die!!!! ́ Malakas na sigaw ko

sa aking  kapatid. Well, hindi ko naman ito itinuturing na kapatid.

Nang mamatay ang Mommy ko five years ago, iniuwi ito ng Daddy  at pinakilalang anak

nito sa dating kasintahan. dese otso palang ito noon pero nakatapos na ng pag-aaral. At

ipinagmamayabang nga ng daddy ko na sa U.S pa raw ito nag-aral at na may sinisimulan na

daw itong business.Hindi ko siya gusto, bukod pa sa isa itong ebidensiya ng pagtatatksil ng ama

ko sa  Mommy ko, napakasungit pa nito sa akin. Tapos mula nang dumating ito, lalong

nawalan nang time ang daddy ko sa akin. Isa pa lagi siyang kinukumpara sa akin, hindi lang ng

daddy ko, kundi pati na ng ibang mga kamag-anak namin.

"Kesyo bakit daw si Steven napaka

responsible samantalang ako gumastos lang ang alam gawin, bakit daw si Steven hindi maluho,

ako daw puro gimik ang alam".

"Bwisit ka talaga!!!  At di pa ako nasiyahan sa pagsigaw kong iyon. "You're ruining my

life!!! " Ang favorite line ko syempre hindi mawawala. Lumingon ito sa akin.

"That doesn't change anything, Hikari " mahina ngunit may diin nitong

turan. Ito lang ang tumatawag sa  akin nag pangalawa kong pangalan.

 "Grounded ka parin at

hindi ka makakalabas ng bahay. Mawawalan ng trabaho ang magpapalabas sayo! ́ Malakas na

sabi niya para bang sinasadyang iparinig sa mga kasambahay ang mga sinabi. Sumakay na ito

sa kotse nito at umalis.

"I hate you"!! ́ Pahabol kong sigaw dito bago tumakbo papasok ng silid ko. Nag-iiyak ako

sa sobrang inis.

Mula kasi nang mamatay ang Daddy namin may talawang taon na ang nakakaraan, si Steven na ang

namahala ng lahat ng mga negosyo namin hindi ko naman  kinahiligang pakealaman. Si Steven

din ang tumayong guardian ko mula noon dahil iyon ang nakalagay sa testamento ng ni Daddy.

I'll get my inheritance when I'll turn 21 and that's four long years from now. Ang lahat ng

mana ko, ganoon na din ako ay nasa pangangalaga ngayon ni Steven.

"Kung matatawag ngang pangangalaga ang ginagawa niya sa akin. E kulang nalang dalhin na

niya ako sa Bilibid" Paghihimutok ko. Nagngingitngit na binato ko ng unan ang pinto ng

silid ko.

Hindi daw ako responsible sabi pa ni daddy noon. Puro kalokohan lang daw ang alam ko. Nais lang