My Lovely Girl (Chapter Completed)

Chapter Ten

Shi's Pov

“We are in Ibiza,” kalmadong sabi ko para sagutin ang mga tanong nito. “Spain.” Kakatapos lang naming kumain. At nagpapahinga sa sala. It's early morning, the wall clock says it's 7:00 am but the sun had already risen.

“Why?” mahinang tanong nito. Habang nakatayo sa harap ko,at naka nganga ang labi na animo nag-aanyaya ng halik. Napalunok ako at tumalikod,

“Parusa mo sa ginawa mo kagabi.” sabi niya sa paos na tinig. Tahimik lang ito. Nang lingunin ko ay nakaupo na ito sa sofa at nakatingin sa magkadaop nitong mga kamay na nakapatong sa kandungan niya. Hindi ko makita ang mukha nito dahil natatakpan niya ng may kahabaan niyang buhok. Sa itsura nito para itong batang pinagagalitan. Mamaya pa ay marahang yumugyog ang mga balikat niya. Napamura ako ng mahina. She's crying. Gusto ko itong lapitan ngunit kailangan kong dumistansiya sa kanya.

“Does he hate that much?” then she sobbed harder. Hindi na ako nakapag pigil pa, mahina talaga ako sa mga luha nito. Her tears melt my resolve in a blink of an eye, and it happen everytime she cries. Mabilis akong umupo sa tabi niya at niyakap ko siya. If only I can tell her the truth. Kung pwede lang ay sabihin ako dito ang lahat lahat.

“Ayaw na ba talaga akong makita ni kuya? Ganun ba katindi ang galit niya sa akin?” kumalas siya upang punasan ang mga luha. What will I tell her to stop her tears? mag-isip ako ng mabilis. Dito ka magaling di ba, ang magpalusot? Sige magpalusot ka ngayon, kutya ng isip ko. I cupped her face. “He's not mad,” totoo namang nag-aalala lang ang kuya nito kaya pinadala kami sa Spain. Si Steven dapat ang kasama nito ngayon ngunit minabuti niyang ako nalang ang sumama, kung ano ang dahilan ng kaibigan ko, hindi ko alam. “Sabi ko kasi sa kanya baka masyado ka niyang nasasakal kaya nagrerebelde ka,”

Napatingin siya sa akin tila gulat na gulat ito sa pag dadahilan ko. Totoo namang sinabi ko iyon kay Steven ah. Ngumiti ako para pagaanin ang loob nito. “Sabi niya dadalhin ka daw niya dito para dalawa kayong magrebelde. Duet daw.” Natawa ito ng mahina, habang pinupunasan ang luha. “Noong mga bata kami, dito rin kami nagpunta para takasan ang mga ama namin.”

“Totoo?” manghang tanong niya. “Si kuya, tinakbuhan si dad?”

“Yup, he hates your father until the day he died,”

Nanlaki ang mga mata nitong parang nakakita ng multo. “I have no idea.” nakatangang sabi nito.

“Kung mag-usap kasi sila parang sila lang ang magkapamilya, ako hangin lang,” sabi niya na may pagtatampong tinig.

“He used to hate you, too,”

“And he hates me still,” nagyuko ito ng ulo.

“Of course he does,” Napatingin ito sa akin naiiyak na naman.