🔮
21.yy içerisinde hayat süren beş kadim renk, beş ayrı Disiplin ve yüzlerce hayat ışığının bir araya getirdiği sırlar, gizemler, İhanet ve kehanetlerin yoğurduğu sihirli bir hikaye. Sihri-büyü evreni.
Ayana Atlas soño vermello on üç yaşına girdiği...
~Yeni Bölüm~ 📖Keyifli okumalar... 🎬Medya: Camdan gül & Bölüm videosu (Opera salonu giriş gösterisi )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Ah soño vermello'lar ,cahil keretalar biraz daha rahat olabilirdi~
•Mercedes•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Düşler Akademisinde neredeyse gün bitmek üzereyken yeni yeni ve katlanarak sorun çıkması ilk günden hemde, baya sinir bozucu oluyordu Ayana için. Kendi trollu ulu orta çıkarak herkesi şaşırtmıştı, üstelik getirdiği şeye bakılırsa ailesi ve kendisinden habersiz bir emir uygulamıştı.
Yine de daha yeni arkadaş olduğu kişileri de buna dahil etmesi cabasıydı üstelik,
Eline birden bire tutuşturulan cam kutudan ürkmemek için var gücünü de kullanması gerekmişti bütün bunlara ek olarak. Başına keskin bir ağrı girdiği sırada derin bir of demişti hatta.
Gözlerini tekrar elindeki nesneye çeviren Ayana bir müddet orada takılı kaldı ne yapması gerektiğini bilmiyordu ki!
Kızlar da meraklanmışlardı lakin yaklaşmaya cesaret edemiyorlardı pek, Troller genellikle korkutmamak amaçlı hep normal -yani ne kadar normal denilirse, mesela kapının önünde belirebilirlerdi- yollardan gelirken bu dakikalarda olanlar üç kızın yüreklerini çok hızlı çarpıtmıştı doğrusu.
Küçük cam kutuyu ilgiyle izlemeye devam eden Ayana boynundaki Balera'nın tıslama sesiyle iyice kontrolünü kaybetmek üzereydi. Evcil hayvanı sessiz ortamı aniden bıçak gibi kesince istemsiz yerinde sıçramıştı.
Kendi Trollu sonunda tekrar cesaretini toplayabilmişken sessizce ekleme yaparak üç kızında şoku atlatmalarına izin vermeyip toz olmuştu.
"Saygıdeğer müdür akşamın ilerleyen saatlerinde sizi bekliyo'efendi Soño.."
Zaten istese de şimdi gidemezdi, büyük ihtimal aşağıda toplanmaya başlamış kalabalık Profesör Dopamin’i beklemekteydi.
Nasıl gidileceğini bile bilmezken kendisi ile ne kpnuşacağını da merak etmiyor değildi Ayana. Bu yüzden kızlara ürkek bakışlarını yollamaktan geri duramamıştı.Tuhaf olaylar onun peşini hiç bırakmayacaktı galiba!
Boynundan ilk defa hareket eden Balera farklı bir şekle ve renge bürünmeye başlamıştı tam bu karamsar hissinden sonra; kah sarışın ve yeşil gözlü bir ejderha kah siyah tüylerle kaplı ince bir vücuda devinip duruyordu.
Sonunda anlayan Ayana, ortak salona inmek için sürekli değişerek onlara Lupus veya Colayı gösterdiğini, kendisi diyemeden;
Isabella'nın sonradan aklına gelmiş gibi alnına vurduktan hemen sonra tamamen aynı düşünceye vardıklarını ve şöyle dillendirildiğini duydu;
"Tabi ya Balera sen dâhisin! Lupus lawerence’sa haber vermek en doğrusu olur, o Ayana’nın temsilcisi ve ilk takım arkadaşı haydi onu bul. Sarışın çocuğu tahmin edemedim ama iki üç kişi var aklımda..."
“İsabella ilk tahmin bence en doğru karar.”
Daha yemekte sürtüşme yaşadığı temsilcisi tabiki en doğru karardı tabiki! Yine de ağabeysi ile gitmekten iyiydi.
Ayana' da aynı İsabella gibi alnına vurup sıkıntıyla başını eğdiğinde Balera çoktan gitmişti.
Mide bulantısına kendi eseri olan baş ağrısını da eklemiş ardından yatağına geri dönmüştü, her şey ama her şey katlanarak ve büyüyerek Ayanaya doğru gelirken hepsine birden adapte olması çok zordu. İlk gününün bu kadar yoğun ve inanılmaz geçeceğini tahmin etmiyordu mesela, zaten kim bir sihirli dünyayı tahmin edebilirdi ki? Daha iki hafta önce kendisi inanmazken hemde. Bu yoğunluk ve yeniliğe alışmamışken yeni şeyler duymaya hazır değildi, önce ilk öğrendiklerini sindirmeliydi. Yapabileceği başka bir şey olsa yapardı lakin şu an tek bir yol parlaktı ve diğerlerini görmesi için zaman gerekiyordu. İstese de istemese de Akademi müdürü ile sohbet etmeli ve birkaç cevap almalıydı. Kısa süre sonra uykuya dalması da sırf bu yüzden olabilirdi. Çünkü yapabileceği tek şey beklemekti hep sabırlı bir şekilde beklemek!
Bir yarım saat sonra Balera' dan ses çıkmayınca Miruna, Ayana’nın yastığının yanına oturarak ona seslenmişti.
"Ayana? Haydi uyan;Balerayı bulalım, neredeyse yarım saati geçiyor gideli. "
