ARENA

2. Bölüm

"Sana güv-"

Son anda sözünü bölen yavaş ve alaycı bir alkış sesi oldu. Alkış sesi ile ikisi de hemen ayağa fırlamıştı. Asena dönüşmeye hazır bir şekilde bekliyordu fakat Kaner çok güçlü bir yaratık olduğu için henüz dönüşüm geçiremiyordu. Asena'nın tamamen simsiyah olmuş gözleri dönüşmek üzere olduğunu belli eder gibi parlıyordu.

Alkış sesleri yaklaştıkça daha da geriliyorlardı, lanet olsun ki tam da düşündükleri kişi gelmişti ve şimdi tam anlamıyla sıçmışlardı. Alkış sesinin durulmasıyla birlikte alaycı tınılarla kaplı kalın ve otoriter bir sesin duyulması bir olmuştu,

"Ne ilginç değil mi, bir kurt ve bir vampirin yakınlaşması bile yasakken sizin birbirinize böylesine aşık olmanız..." Ruhsuz ve ürkütücü gülümsemesi ile konuşmaya devam etti,

"Ne kadar da üzücü, seni akıllı sanardım Kaner, annen ve babandan neden ders çıkarmıyorsun? Sen de bir gün annen gibi sana kalbini veren bu kurdu öldüreceksin. Bu senin kaderin ve bu kader asla peşini bırakmayacak!" Her bir kelimesinde bir adım daha atıyordu, her adım attığında ikili daha çok geriliyordu. Kaner sinirlenmeye başlamıştı, normalde olduğundan daha garip hissediyordu, elleri titremeye, gözleri yanmaya ve dişlerinde ağır bir sızı hissetmeye başladı.

"Sen vampirlerin yüz karasısın Kaner..." Kaner artık her şeyi daha net duyuyordu, yanındaki ürkmüş gözlerle ona bakan kıza doğru döndü, damarlarını ve kanının o damarlarda nasıl dolaştığını hissedebiliyordu, kalp atışları gereğinden fazla hızlanmıştı. Asena ne olduğunu yavaş yavaş kavramaya başlamıştı, Kaner şu anda karşılarındaki 'Baş Vampir'in kendine verdiği komutla değişmeye başlamıştı, Baş Vampir onun duyularını keskinleştiriyor, onun dönüşmesini ve vahşileşmesini sağlamaya çalışıyor olmalıydı. Asena ona doğru iki ufak atmıştı ki Kaner hızla avuç içini ona doğru kaldırdı,

"Dur... Lütfen..." içinden çıkacak olan canavarı  engellemeye çalıştığı için zorlukla konuşuyordu. Asena'ya çevirdiği kırmızı göz bebekleri yok olmaya, saçları aniden dökülmeye, kolları ve bacakları uzamaya başlamıştı, artık durdurulamaz hale gelmişti. Yere, dizlerinin üzerine çöktü, çıkardığı hırıltıların arasından zorlukla haykırdı,

"Kaç!"

Asena onu yalnız bırakmak istemiyordu fakat onunla dövüşmemeliydi de, dövüşseler bile kaybeden baştan belliydi; Asena. Kaner şu an dünya üzerindeki en güçlü dört vampirden biriydi fakat gücünü kontrol edemiyordu ve üstelik kışkırtılmış durumdaydı. Bu kötüydü, hem de çok.

"Kaner, seni kontrol ettiğini görmüyor musun? Kendine gel geri zekalı!" Asena'nın söyledikleri etki etmiyordu ki etmesi de beklenemezdi zaten,

"Siktir, kesinlikle kaçmalıyım!" dedi, sadece kendi duyabileceği şekilde. Geriye birkaç adım attıktan sonra koşmaya başladı, bu şekilde asla ondan kaçamazdı, bu yüzden hızlanmaya çalışıyordu ya işte! Koşarken hızlı bir şekilde kurda dönüşmüştü, hızlanabildiği kadar hızlandı, koşabildiği kadar koştu. Sonunda önüne bir orman çıktığında koşmayı bıraktı, korkuyla geriledi, hızla arkasını döndü, vampir yakınlarda görünmüyordu. Burası gibi sık ormanlar Kaner'in de aralarında olduğu güçlü vampirlerin av alanıydı ama sık ağaçların Kaner'i, yavaşlatabileceği aklına geldiğinde hızla ormana daldı. Ama ağaçta baş aşağı asılı duran vampire kafa atması pek de iyi olmamıştı.

__________________________________________________

BİLGİ: