Κρατώντας σφιχτά το στομάχι της ,κάθισε σε μια ολόχρυση πολυθρόνα με γυαλιστερές αναλογίες,
Κοιτάζοντας έξω από το ολόσωμο παραθύρι με τις άσπρες σανίδες και τα εξίσου ολόλευκα σχέδια που σχημάτιζαν ένα χ πάνω από το καθαρό γυαλι.
Ήταν ανακουφιστικο το γεγονός ότι είχε φύγει από εκείνο το δωμάτιο,όμως η καρδιά της πνιγόταν από τύψεις και βαριά συναισθήματα.
Στην σκέψη πως εκείνος ο άντρας ίσως και να πεθαινε,την έκανε να νιώθει πιο υπεύθυνη από όσο ήταν εκείνος .
Το γεγονός ότι δεν είχε το θάρρος να μιλήσει για αυτό σε κανέναν,την έπνιγε κάθε νύχτα, προκαλώντας της τρομερούς πόνους στο στομάχι.
Δεν γεννήθηκε με την θέληση να ονομάζεται δολοφόνος.
Είχε άλλα όνειρα,δεν ήταν πολύ μεγάλα ,ήταν όμως γεμάτα ευτυχία,κάτι που λαχταρούσε από παιδί και δεν το είχε.
Σκουπίζοντας τα ξαφνικά δάκρυα που στόλισαν τα μάτια της γαζέλας, σηκώθηκε από εκείνη την καρέκλα και κατευθύνθηκε προς μια μεγάλη συρωμενη πόρτα στο χρώμα της άμμου,την οποία και καθώς άνοιξε ,ένα κρυφό δωμάτιο με χιλιάδες φορέματα έκαναν την επανεμφάνιση τους.
Πλέον ήταν βασίλισσα,και ως βασίλισσα είχε καθήκον να βάλει κάποια πράγματα στην θέση τους .
Και αν χρειαζόταν να ξεσκεπάσει εκείνον τον άντρα για την συνείδηση της ,τότε ήταν αναγκασμένη να το κάνει.
{ΝΑΟΣ ΡΑ}
σέρνοντας την μακριά μαύρη φούστα με το κοντό χρυσαφί μπλουζάκι το οποίο σταματούσε λίγο πιο πάνω από το στομάχι της ,τίναξε τις μακριες μπούκλες των μαλλιών της οι οποίες στολίζονταν από ένα μαύρο περιδέραιο γύρω από το μέτωπο της και υστερα εισχώρησε γεμάτη βραχιόλια σε πόδια και χέρια ,μέσα από τον ιερό ναό του Θεού Ήλιου.
Καθε αντρικό κεφάλι μέσα στον ναό , έσκυψε αποτραβωντας το βλέμμα του από πάνω της γνωρίζοντας πως υπήρχε απαγόρευση στο να την κοιτάζεις για αρκετή ώρα.
Ο μοναδικός άντρας ο οποίος στεκόταν λίγα μέτρα παραπέρα,με τον ώμο του ακουμπησμενο στην κολόνα του ναού,και την κοίταζε απροκαλυπτα ,ήταν και ο γιος του βασιλιά.
Κάποιες φορές θαύμαζε το θράσος του,και άλλες το φοβόταν.
Ήταν ο άντρας μυστήριο για τον οποίο δεν γνώριζες τίποτα περισσότερο από το όνομα του.
Κάποιες φορές έπιανε τον εαυτό της να τον κοιτάζει με δέος και άλλες με φοβο.
Την τρόμαζε το γεγονός πως με ευκολία δηλητηρίασε το ίδιο του το αίμα,ήταν αναμφίβολα σίγουρο πως δεν θα δισταζε να της κάνει κακό.
Χαμένη μέσα από τις ίδιες της τις σκέψεις δεν είχε παρατηρήσει πως τόση ώρα έκανε βηματισμούς προς το μέρος του.
Ώσπου ξεπνοα σταμάτησε μπροστά από το ρωμαλέο του κορμί , παρατηρώντας τα χείλη του να μισανοιγουν.
Τα μάτια του φαίνονταν κουρασμένα,ενω τα μάγουλα του στόλιζαν τα γένια δύο ημερών.
<< Ήρθα να προσευχηθώ,δεν περίμενα πως ολόκληρος Αρχιστράτηγος θα βρισκόταν εδώ.
Τα βλέφαρα του χαμήλωσαν σε ένα απαλό χαμόγελο, κοιτάζοντας ασυναίσθητα το σκουλαρίκι που στολιζε την μικροκαμωμένη της μύτη.
<< Οι Αρχιστράτηγοι δεν προσεύχονται στον Θεό Ήλιο για λίγο φως;
<< Αντί για φως θα έπρεπε να προσεύχεσαι για την ψυχή σου μετά από οσα έκανες.
Το χαμόγελο του έγινε ακόμη πιο πλατύ.
<< Βασίλισσα μου λυπάμαι που θα σας ομολογήσω πως δεν έχω ψυχή.
<< Και καρδιά; Καρδιά έχεις;
Ευθείς το χαμόγελο του έσβησε, σμίγοντας τα σκούρα του φρύδια.
<< Έχω;
Αρπάζοντας της το χερι δίχως καμία προειδοποίηση,της το τοποθέτησε πάνω από το στήθος του με μια έκφραση που θύμιζε αγωνία.
<< Έχω εγώ καρδιά;
Ο τόνος του ήταν τόσο σπασμένος που για ένα δευτερόλεπτο έκανε τα μάτια της να δακρύσουν,δεν γνώριζε το πώς είχε την δύναμη να την αγγίζει τόσο έντονα.
<< Χτυπάει πολύ γρήγορα..
Κατάφερε ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα να πει.
Τα μάτια του την κοίταζαν με αφοσίωση.
<≤ μόνο όταν είσαι κοντά.
Τα βλέμματα τους συναντήθηκαν φανερά ταραγμένα,με το δικό του εθισμένο στο κοίταγμα της.
<<Δεν φοβάσαι πως όλοι εκείνοι μας κοιτάζουν;
<< Δεν είμαι ο πρώτος μήτε ο τελευταίος άντρας ο οποίος σε θαυμάζει .
Τραβώντας το χέρι της πάνω από το κορμί του,πισωπατησε ελάχιστα πρωτού τον κοιτάξει ξανά.
<< Είμαι παντρεμένη..
<< Με έναν άντρα ο οποίος δεν έχει την ικανότητα να ικανοποιήσει καμία από τις Φαντασιώσεις σου.
<< Και εσύ ; Έχεις την ικανότητα;
Το φρύδι του υψώθηκε κάνοντας μια τολμηρή κίνηση μπροστά από το κορμί της. Μηδενίζοντας κάθε απόσταση.
<< Δοκίμασε με.
Το χέρι της σηκώθηκε αστραπιαία χτυπώντας τον με όση δύναμη ειχε στο αριστερό του μάγουλο.
<< Ο πατέρας σου δεν είναι ο έρωτας της ζωής μου ,μήτε θα γίνει ποτέ,δεν μπορεί να είναι μέσα στα όνειρα μου πόσο μάλλον στις φαντασιώσεις μου,όμως δεν είμαι η γυναίκα στην οποία αναφέρεσαι.
έτοιμη να τον προσπεράσει και να φύγει από κοντά του ,ένιωσε το χέρι του να την τραβάει απότομα και να την κολλάει επάνω σε μια πέτρινη κολόνα.
Το κορμί του της έκλεισε τον δρόμο , αφήνοντας την να παρατηρήσει την Κοκκινιά στο μαγουλο του.
Ήταν ένα θέαμα που έκανε το στομάχι της να πονέσει.
<< ΕΆΝ ΔΕΝ ΕΊΧΑ ΕΓΩ ΤΟ ΘΆΡΡΟΣ ΝΑ ΒΆΛΩ ΕΚΕΊΝΟ ΤΟ ΥΓΡΌ ΣΤΟ ΠΟΤΌ ΤΟΥ,ΕΣΥ ΤΏΡΑ ΘΑ ΣΤΕΚΟΣΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΊΔΙΟ ΘΑΡΡΟΣ?
ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΔΎΝΑΜΗ ΝΑ ΜΕ ΚΡΊΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΆΞΕΙΣ ΜΟΥ ΣΕ ΚΆΘΕ ΣΟΥ ΒΛΕΜΜΑ ,αρπαζεσαι σε κάθε μου λέξη" δεν είμαι εγώ αυτή,δεν είμαι εγώ εκείνη . Και τότε ποια είσαι; Μπροστά μου έχω μια γυναίκα της οποίας εκφράζω τον θαυμασμό μου ,δεν νομίζω τίποτα για εσένα, γι'αυτό βάλε το καλά στο μυαλό σου την επόμενη φορά που θα σηκώσεις το χέρι σου επάνω μου.
Αφήνοντας την απότομα,έκανε ένα βήμα μακριά της όταν την άκουσε να λέει:
<< Θεωρείς πως είμαι αχάριστη ; Από το να σκοτώσω έναν άνθρωπο προτιμώ να πεθάνω πρώτη.
Ένας παράξενος χτύπος έκανε την καρδιά του να νιώσει πόνο.
Δεν ειχε γνωρίσει ποτέ στην ζωή του κάποια σαν εκείνην.
Με κόστος να φοβάται το αποτέλεσμα.
<< Δεν σε κρίνω σε κάθε μου βλέμμα,απλώς σε φοβάμαι σε κάθε μου χτύπο.
Τότε γύρισε απρόσμενα στην μεριά της ,με τα φρύδια του ενωμένα.
Κάνοντας ένα απαλό βήμα μπροστά της.
<< Ο ρα περιμένει.
Κινώντας το κεφάλι της καταφατικά,πέρασε μπροστά του παρατηρώντας τα μάτια του να κλείνουν στο πέρασμα της
Κι ύστερα γονατισε μπροστά από τον Θεό τους ενώνοντας τις παλάμες των χεριών της.
°°καποτε μια φορά και έναν καιρό,είχα ζητήσει το άλλο μου μισό,εκείνο που θα μου επέστρεφε όση αγάπη μου στέρησε η ζωή.
Το μισό εκείνο που κάθε φορά που θα το αντίκριζα,θα ήμουν ολόκληρη.
Θα κολλούσα όλα εκείνα τα κομμάτια που η καρδιά μου είχε σκορπιστεί, δίνοντας μου την ευκαιρία να γίνω ξανά παιδί.
Περίμενα εκείνον ,που καθώς θα γύριζα το κεφάλι μου στο πλάι θα ήταν εκεί με τα μάτια του καρφωμένα επάνω μου ,και τις άμυνες του στο έδαφος, φωνάζοντας μου " σε αγαπαω.
Εκείνος ο κάποιος όμως κύριε αργεί,και μάλλον δεν θα μάθω ποτέ πως ήταν η αγάπη του.
Φανερά δακρυσμένη,άφησε τα χέρια της να πέσουν στο χώμα του ναού, γυρίζοντας ασυναίσθητα το κεφάλι της στο πλάι.
Ενα παράξενο μούδιασμα κατεκλεισε το στήθος της ,καθώς τα μάτια της παρατηρούσαν εκείνον.
Ήταν γονατισμενος μια ανάσα από εκείνη,με τα χέρια του ενωμένα,και τα βλέφαρα του κλειστά.
Τα φρύδια της έσμιξαν καθώς τον επεξεργαζόταν με ταραχή.
<< Δεν μπορεί κύριε να είναι εκείνος.
Ψιθύρισε στον ίδιο της τον εαυτό,ώσπου τα μάτια εκείνου άνοιξαν, γυρίζοντας το εκφραστικό του βλέμμα επάνω της .
Ήταν θαρρείς και της έλεγε
" Οι άμυνες μου έπεσαν στο έδαφος,τώρα μπορείς να με αγαπήσεις.
