Με μια άγρια κραυγή, ύψωσε το αριστοκρατικό του σπαθί, ορμώντας μέσα από την μάχη ,σαν θεριό που διψούσε για την νίκη.
Δεν ήταν τυχαίο που είχε φτάσει ως εδώ,τα παιδικά του χρόνια ήταν ο μοναδικός λόγος που είχε μάθει να παλεύει με αυτόν τον τρόπο.
Μια ζωή προσπαθούσε να μην είναι εκείνο το ανόητο αγόρι που δεχόταν βία δίχως κανένα αντίκρισμα.
Είχε αρνηθεί την θέση του στο βασίλειο,και είχε βάλει με την αξία του την προσωπική του σφραγίδα στον νομό της Αιγύπτου.
Παρόλα αυτά είχε καταφέρει να νιώσει σπουδαίος μονάχα όταν κρατούσε την Ασία στην αγκαλιά του.
Γνώριζε πως εάν έχανε αυτή την μάχη ,η κοπέλα της ερήμου θα έπεφτε στα χέρια χιλιάδων ανελεητων αντρών,και αυτό του έδινε την δύναμη να μην πεθάνει σήμερα.
Σκύβοντας απότομα θαρρείς και το είχε σχεδιάσει από πριν, απέφυγε την θανατηφόρα λαβή του σπαθιού του εχθρού.
<< Στόχευσε καλύτερα την επόμενη.
Σηκώνοντας τον εαυτό του απότομα επάνω ,γύρισε το σπαθί του και το κάρφωσε στην καρδιά του άντρα ,με μια δυσαρεστημένη έκφραση.
<< Διότι εάν ζησω θα σε τελειώσω.
Είπε καθώς παρατηρούσε το σώμα του αντρος να πέφτει στο έδαφος.
Κι ύστερα κοίταξε τις πύλες να ανοίγουν με τον πόλεμο να χύνεται στο άλλοτε ειρηνικό τους παλάτι.
<< ΘΈΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΑΣΊΛΙΣΣΑ!!!
Τότε τα φρύδια του έσμιξαν παίρνοντας την θέση του στο έδαφος κάπως καλύτερα,με τα πόδια του να ανοίγουν πάνω από την γη και το σπαθί του να καρφώνεται ανάμεσα τους.
<< Πάνω από το πτώμα μου ΤΏΡΑ..
η δυναμική του φωνή έσκισε τον άνεμο προκαλώντας στους εχθρούς του ερωτήματα.
Ερωτήματα που λύθηκαν μέσα σε δευτερόλεπτα την στιγμή που τα κανόνια επιτέθηκαν πισώπλατα σκίζοντας με την δύναμη τους τα πέτρινα τοίχοι του βασιλείου.
τότε ήταν που όρμηξε ανάμεσα από το πλήθος παλεύοντας σαν τίγρης μέσα από την έρημο,με τα σκιστα σκοτεινα του μάτια να στοχεύουν τον εχθρό.
<< ΈΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΆΛΛΟΙ , ΧΆΣΑΜΕ ΆΝΤΡΑ.
ούρλιαζαν οι τοξότες καθώς οι φανατικοί ορμούσαν μέσα από την βασιλική πύλη πατώντας με τις λασπομενες τους μπότες στις άλλοτε καθαριες λιμνουλες του βασιλείου.
Ο Τζέιμς δεν είχε άλλη επιλογή από το να κάνει τα πάντα ταυτόχρονα.
έτσι αρπάζοντας ένα σκοινί το οποίο κρεμοταν από τα τοίχοι του παλατιού,ξεκίνησε να τραβάει ολόκληρο του το βάρος προς τα πάνω πετώντας σαν γεράκι ανάμεσα από την μάχη.
Δεν του πήρε πολλή ώρα να φτάσει στην οροφή και να αρπάξει το τόξο από τα χέρια του άντρα ξεκινώντας να στοχεύει όποιον πλησίαζε την είσοδο προς το παλάτι.
<< Αρχιστράτηγε ; Είναι περισσότεροι από εμάς.
<< Δεν πρόκειται να χάσω ακόμη και αν έρθουν χίλιοι ακόμα.
Πέφτοντας πάνω από τα γόνατα του,έκλεισε το μάτι γύρω από τον στόχο,και γύρισε το γεμάτο του κορμί προς την κατεύθυνση που ο άντρας πλησίαζε το παλάτι.
<< Μακριά από την γυναίκα μου διάβολε.
Τραβώντας με δύναμη το χέρι του προς τα πίσω, άφησε το τόξο να βρει τον άντρα στην πλάτη γονατίζοντας τον πρωτού περάσει μέσα.
<< Κράτησε το αυτό ,θα κατέβω κάτω,με χρειάζονται οι έφιπποι.
<≤ κύριε; Οι θεοί μαζί μας.
Κινώντας το κεφάλι καταφατικά,άρπαξε το σκοινί και πέταξε σαν αετός πάνω από τα κεφάλια των εχθρών, προσγειώνοντας τα δυναμικά του πόδια πάνω σε ένα αντρικό σώμα το οποίο απειλούσε να σκοτώσει τον Γιόχαν.
Κι ύστερα πάτησε και πάλι στην γη.
<< είσαι καλά μικρέ;
<< Μάλιστα κύριε μου.
Οι δύο άντρες δίχως να πουν τιποτε με λέξεις γύρισαν ταυτόχρονα πλάτη, χτυπώντας και αφαιρώντας ζωές,με τα μάτια του Τζέιμς να γεμίζουν αίμα.
**** << μανούλα μου ; Υπάρχει ελπίδα για εμένα σε τούτη τη ζωή; Χρειάζομαι μονάχα δυο φτερά και σου υπόσχομαι δεν θα σταματήσω ποτε μου να πετάω.
Τείνοντας το χέρι της του χάιδεψε με τρυφερότητα τα μάγουλα.
<< Συγχώρεσε με γιε Μου.
Αρπάζοντας της τα χέρια,τα φίλησε με τρυφερότητα κοιτώντας την με δάκρυα στα μάτια.
<< Γιατί μανούλα μου;
<< Γιατι αν είχα δικά μου φτερά δεν θα αναζητούσες τώρα,θα σου τα έδινα ,ακόμη και αν χρειαζόταν να πεθάνω για αυτό,είσαι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ζω,είσαι τα δικά μου φτερά Τζέιμς.
Να είχαν άραγε οι εχθροί του κάποια μάνα; Η οποία θα τους περίμενε στο σπίτι;
Και μόνο στην σκέψη έχασε την ισορροπία του ακούγοντας τους άντρες του να ουρλιάζουν πως κάτι κακό ερχόταν προς το μέρος του.
Τοτε υψώνοντας το σπαθί του απέκρουσε ένα ακόμη Ακριβώς πάνω από το κεφάλι του προσπαθώντας να το κρατήσει εκεί προτού του έκοβε τον λαιμό.
<< Καιρός να πεθάνεις ξεχασμενε πρίγκιπα.
Τότε αποκρούοντας την λαβή του άντρα του κάρφωσε το ξίφος του κοιτώντας τον στα μάτια με θυμό.
<< Μετά από εσένα κάθαρμα.
{Μέσα από το παλάτι}
Στεκόταν μουδιασμενη και άκουγε τον θάνατο να απλώνεται σε ολόκληρο το παλάτι,με μοναδική της σκέψη,την αγάπη της ζωής της.
Δεν της πέρασε δευτερόλεπτο από το μυαλό ότι η πύλη θα άνοιγε αναπάντεχα με τον βασιλιά να κάθεται επάνω σε μια πολυθρόνα την οποία και σήκωναν οι άντρες του.
<< Παλιοθηλυκο ήρθε η στιγμή να υποφέρεις για όσα κακα έφερες στο παλάτι μου..δώστε την στους φανατικούς.
<< Στις διαταγες σας βασιλιά μου.
Σοκαρισμένη από το αναπάντεχο γεγονός,έκανε μερικά βήματα προς τα πίσω όταν ένιωσε δύο χέρια να της τραβάνε τα μαλλιά σέρνοντας της προς της εξοδο.
Ο μεγαλύτερος της φόβος ήταν να του έκανε κάποιος κακο,δεν φανταζόταν ότι αυτός ο κάποιος θα ήταν το ίδιο του το αίμα .
Δεν θα μπορούσε ποτέ να τον ειδοποιήσει για το φίδι το οποίο υπήρχε στον κόρφο του!
Αντιστεκόταν και προσπαθούσε να κρατηθεί στην ζωή πρωτού της την έπαιρναν,ώσπου το κεφάλι της με την δύναμη των χεριών τους , χτυπήθηκε επάνω στην πύλη, ρίχνοντας την στο σκοτάδι.
Το ένιωθε, ένιωθε το αίμα που κυλούσε πάνω από το μέτωπο της ,και τον εξωφρενικό πόνο στο κεφάλι της.
Ένιωθε την ζωή της να την εγκαταλείπει μέσα σε δευτερόλεπτα με τον σωτήρα της χαμένο μέσα στην μάχη.
Πλέον ήταν απόλυτα σίγουρη πως τον είχε χασει και το πώς δεν θα τόν έβλεπε ποτέ ξανά !
