{νυχτα}

619 53 0
                                    

{ο βιολιστής}

Αποφεύγοντας μια μανιασμένη λεκάνη με νερό ,η οποία εκτοξευόταν από κάποιο παράθυρο,γύρισε ύστερα για να την κοιτάξει, βρίσκοντας την στα γόνατα,να χαϊδεύει εναν μαύρο γάτο.
<< Που θα βρούμε νερό για να πλυθω τώρα ; Ο πατέρας λέει ότι οι τρίχες της γάτας είναι θανάσιμες,δεν θα αντέξω για πολύ άπλυτη.
Ήταν ξινή,και ελάχιστα κακομαθημένη,παρόλα αυτά όταν άνοιγε τα χείλη της για να μιλήσει,τον έκανε να χαμογελάει.
<< Ωω με συγχωρείτε πριγκίπισσα που δεν σας στρώσαμε και κόκκινο χαλί.
Μορφαζοντας από την ειρωνία του , σηκώθηκε και πήγε να τρέξει στο μέρος του ώστε να τον χτυπήσει,όταν έπεσε στο έδαφος επάνω σε κάτι κοφτερό,το οποίο διαπέρασε την σάρκα της και εξαπλωσε το ροδαλο της αίμα στο χώμα.
<< Ααα.
Το βογκητο του πόνου της του τράβηξε την προσοχή,τον έκανε να γυρίσει κάπως ξαφνιασμένος, προσέχοντας το πόδι της.
<< Διάβολε ΠΟΥ ΝΑ ΠΆΡΕΙ Η ΕΥΧΉ,ΜΕΙΝΕ ΑΚΊΝΗΤΗ.
κατεβαίνοντας σαν θεριό,ένα βουνό από απορρίμματα,βρέθηκε άμεσα κοντά της πέφτοντας στα γόνατα.
<< Μη κουνιέσαι,θα στο βγάλω.
Όταν ήταν μικρότερη και χτυπούσε,είχε πάντοτε έναν κακοπληρωμένο γιατρό να αναλαμβάνει κάθε της ευθύνη,καθάριζε κάθε της πληγή ,και της έδινε τα κατάλληλα φάρμακα.
Ποτέ της όμως δεν είχε έναν άντρα ο οποίος δεν θα πληρωνόταν για τους κόπους του,μήτε το έκανε από φόβο για την οργή του πατέρα της.
Την νοιαζόταν και το έβλεπε στους μορφασμούς που έκανε το πρόσωπο του καθώς προσπαθούσε να τραβήξει το γυαλί.
Τα χέρια του αν και δυνατά έτρεμαν.
Ενώ τα χείλη του είχαν στενεψει.
<< Τζέιμς ;
Δεν σηκωνε το κεφάλι, ανοιγοκλεινε Μοναχα την γροθιά του προσπαθώντας να το τραβήξει.
<< Αδύνατον,δεν μπορώ.
<< Ααα Ποναω πολύ...
Τα δάκρυα που είδε να τρέχουν από τα μάτια της τον σκότωσαν,του ήταν αδύνατον να τραβήξει κάτι τόσο κοφτερό από μέσα της δίχως να της σκίσει το δέρμα κι άλλο.
Αν ήταν το δικό του σώμα θα μπορούσε να το κάνει,δεν ήταν όμως δικό του ,ήταν εκείνη.
Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα ,ένωσε τα δύο του δάχτυλα επάνω στο γυαλί,και μετρώντας εσωτερικά ως το τρία πήγε να το τραβηξει,όμως σταμάτησε.
<< Που να με πάρει η οργή δεν γίνεται έτσι.
Τότε της έτεινε το ελεύθερο του χέρι με εκείνη να τον κοιτάζει σοκαρισμένη.
<< Θα πονέσει, χρειάζεσαι ένα χέρι ,δεν είναι καθαρό όμως είναι τίμιο,και θα σε παρακαλούσα να το δεχτείς,δεν θέλω να σε τραυματισω.
Νιώθοντας τα μάτια της να καινε και την καρδιά της να ουρλιάζει,άπλωσε το τρεμαμενο της χέρι και έσφιξε το δικό του.
<< Σε εμπιστεύομαι.
Ποτέ στην ζωή της δεν είχε πει αυτή την λέξη ,ίσως γιατι ποτέ της δεν είχε εμπιστευτεί κανέναν .
Ως σήμερα που αναγκάστηκε να εξοριστεί από το σπίτι της να βρεθεί σε μια ξένη πολιτεία,με ανθρώπους που δεν γνώριζε,και να συναντήσει τον βιολιστή των δρόμων.
Ήταν άραγε οι σκέψεις της που ευθυνόταν που καθώς της τραβούσε το κοφτερό κομμάτι από το πόδι,εκείνη δεν είχε νιώσει τίποτα; Ή μήπως  ευθυνόταν ότι τον κοιτούσε στα μάτια;
Ήταν στ αλήθεια τόσο όμορφος όταν τον είχε κοιτάξει την πρώτη φορα; Διότι η Ασία ένιωθε ότι τώρα τον είχε δει αληθινά,είχε εισχωρήσει στην ψυχή του και εκεί παρατήρησε ολόκληρη την ομορφιά που ένας άντρας θα μπορούσε να κρύβει.
<< Είσαι πάντοτε τόσο απρόσεκτη η μονάχα σήμερα σου συμβαίνει αυτό;
Χαμογελώντας του ερωτευμένα,κατέβασε τα μάτια της στην πληγή και ύστερα την κάλυψε με το χέρι της όταν η φωνή του την έβγαλε από τον λήθαργο.
<< Απομάκρυνε το αμέσως ,δεν κάνει να την ακουμπάς,έλα θα στο δεσω.
Κοιτάζοντας κάπως αμήχανα δεξιά και αριστερά του,άρπαξε ένα λευκό φόρεμα από τα απλωμένα σκοινιά ενός σοκακιου,και ύστερα σκίζοντας το ,το έκανε μια λεπτή πετσέτα την οποία και έδεσε στην πληγή της.
<< Τώρα θα γίνει όπως πριν, φτάνει να είσαι προσεκτική, κι επειδή εδώ οι δρόμοι είναι γεμάτοι τέτοια γυαλιά...
Κάνοντας μια παύση την σήκωσε σαν πούπουλο στην αγκαλιά του τινάζοντας την πάνω στον αέρα, κάτι που έκανε τα βλέμματα τους να συναντηθούν και τις μύτες τους να δέσουν.
<< Θα σε κρατάω εγώ..
Συνέχισε ξεπνοα.

Λίγες στιγμές αργότερα έχοντας φτάσει σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο,με σπασμένες πόρτες και παράθυρα,την έβαλε μέσα και την ξάπλωσε επάνω σε ένα ξύλινο κρεβατάκι, τοποθετώντας το πληγωμένο της πόδι σε ένα βρώμικο μαξιλάρι.
<< Εάν δεν ήσουν εσύ θα κοιμόμουν στον δρόμο αλλά δεν μπορώ να σε εκθέσω στην βροχή,έτσι τα τελευταία μου κέρματα θα τα δώσω για να μείνουμε μια βραδιά εδώ.
Σοκαρισμένη κοίταξε γύρω της παρατηρώντας το απόλυτο τίποτα,ήταν ένα άδειο κτήριο με σπασμένα παράθυρα και ένα μοναδικό κρεβάτι φτιαγμένο από ξύλα,τόσο άβολο όσο και φαινόταν.
<< Εννοείς πως θα πληρώσεις για αυτό;
Έδειχνε τόσο έκπληκτη που ασυναίσθητα τα χείλη του χαμογέλασαν.
<< Ωω πριγκίπισσα καλώς όρισες στον κόσμο Μου.
<< Μα εσύ που θα κοιμηθείς; Το έδαφος είναι λερωμένο και.
<< Καταρχάς ποιος σου είπε ότι θα κοιμηθώ στο έδαφος;
<< Τότε που; Θα βγεις έξω και θα με αφήσεις μόνη;
Χαμογελώντας της Πονηρά την πλησίασε και σπρώχνοντας την παρά μέσα ξάπλωσε στο πλάι της βγάζοντας έναν απαλό αναστεναγμό.
<< Αυτή είναι ζωή.
<< Δεν μπορεί να το εννοείς αυτό; ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΌ!
<< Τόσο πολύ μιλάς πάντοτε; Κάποιοι προσπαθουν να κοιμηθούν εδώ δεσποινίς φωνακλου!
Δεν της άφηνε περιθώρια για παρατηρήσεις και αρνητικές απαντήσεις, είχε κλείσει τα μάτια και προσπαθούσε να κοιμηθεί.
Το κρεβάτι όμως ήταν τόσο μικρό που το κορμί του άγγιζε το δικό της .
<< Αν νομίζεις ότι θα μείνω να σε κοιτάζω σαν ερωτευμένο κοριτσάκι όλη νύχτα είσαι γελασμενος.
Γυρίζοντας του την πλάτη,βρέθηκε να κοιτάζει ένα παγερό τοίχο,κάτι που δεν ήταν και τόσο ευχάριστο.
Εάν όμως έκλεινε τώρα τα μάτια θα κοιμόταν σαν πουλακι, έφτανε να μη σκέφτεται ότι εκείνος ήταν πίσω της.
Πολύ αργά όμως για τέτοιες σκέψεις ,καθώς το χέρι του τεντώθηκε μπροστά της , και έδεσε γύρω από την κοιλιά της κολλώντας την επάνω στο κορμί του.
Τα χείλη της άνοιξαν διάπλατα όπως ακριβώς και τα μάτια της ,σε μια προσπάθεια να κρύψει τον πανικό της.
<< ΕΙΣΑΙ ΞΎΠΝΙΟΣ;
Όταν απάντηση δεν πήρε, προσπάθησε να του τραβήξει το χέρι ήταν όμως ανώφελο,δεν την άφηνε.
<< Πως έμπλεξα έτσι θεέ μου;
Ποτέ στην ζωή της δεν εμπλεκε ως τώρα που όλα  άλλαζαν κατεύθυνση.
<< Αναγωγος και άξεστος είσαι ,πως τολμάς και αγκαλιάζεις έτσι μια κυρία; Ξύπνα αμέσως άκουσες;
Τότε ένα πονηρό χαμόγελο τραβήχτηκε πίσω της , σφίγγοντας την ακόμα περισσότερο πάνω από το στήθος του.


Η ΒΑΣΊΛΙΣΣΑ ΚΙ Ο ΑΡΧΙΣΤΡΆΤΗΓΟΣWhere stories live. Discover now