Η βρύση έτρεχε και τα χέρια του ήταν χωμενα μέσα στο νεροχύτη. Έριχνε και έριχνε το παγωμένο νερό πάνω στο πρόσωπο του προσπαθώντας να συνέλθει από τον εφιάλτη που είδε όταν ξαφνικά οι τσιριδες της Τζέιν έφτασαν στα αφτιά του. Με δεκάδες αρνητικές σκέψεις , σκεπτόμενος το προσωπο της, τηλεμεταφερθηκε μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου στο πίσω κήπο.
Αν και ήταν αρκετά παρακινδυνευμένο δεν είχε επιλογή. Επέλεξε να μεταφέρει τη βάση τους στη καρδιά του πολιτισμού αυτή τη φορά και όχι σε κάποιο απόμερο μέρος. Αποφάσισε να πάνε λιγα μόλις χιλιόμετρα έξω από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας. Η πόλη είχε τόσο κόσμο όσο ήθελε για να αποτρέψει την ευκολία της επόμενης επίθεσης μα και παράλληλα να υπάρχει τριγύρω κόσμος ούτως ώστε όταν εξερευνει για να τραφεί, να μην έχει το μυαλό του στη Τζέιν.
Η σκέψη τον οδήγησε στον πίσω κήπο. Είδε την Τζέιν γονατιστη, με τη πλάτη γυρισμένη προς το μέρος του. Έμοιαζε σα να κρατούσε κάτι.
"Θέλεις να πεθάνω; Τι τσιριδα ήταν αυτη;" αποκρίθηκε σοβαρός βλέποντας πως δεν επρόκειτο για κάποια επίθεση και την πλησίασε.
"Συγγνώμη Κίαν, απλά τρόμαξα κι εγώ...Έλα, έλα να δεις ..."
Όσο πιο κοντά της πήγαινε, άλλο τόσο αφουγκραζοταν το κλάμα. Έμοιαζε με ζώο και επιβεβαιώθηκε όταν στάθηκε από πάνω της. Η Τζέιν κρατούσε ανάμεσα στα χέρια της ένα μικρό μαύρο γατάκι το οποίο νιαουριζε βγάζοντας πόνο.
"Κίαν είναι χτυπημένο....Κάνε κάτι σε παρακαλώ!!" Η Τζέιν σηκώθηκε και κρατώντας το στις παλάμες της του το πρόσφερε
"Εισαι τρελή;; Θα βρει το δρόμο του άφησε το !!" Απάντησε και η Τζέιν κατέβασε τα μούτρα της
"Έχει σπάσει το ποδαράκι του Κίαν!Είναι νεογέννητο! Ξέρω πως μπορείς να το κάνεις καλά...Σε παρακαλώ...."
Συνέχισε εκείνη και το πλησίασε προς το μέρος του. Ο Κίαν σκαναρε από οανω μέχρι κατω το γατάκι και ξεφυσησε
"Καλά...Αλλά μετά θα το αφήσουμε να γυρίσει εκεί από όπου ανήκει καλά;"
Το γατάκι γύρισε ανάσκελα βγάζοντας τσιριχτες φωνούλες . Ο Κίαν άνοιξε τις παλάμες του .
"Βάλτο μέσα..."της είπε κι εκείνη το τοποθέτησε στα χέρια του
"Είναι τόσο μικρούλι!κοίταξε το ,χάνεται στα χέρια σου..."σχολίασε χαμογελαστή
Ο Κίαν δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στα λόγια της. Το γατάκι ήταν τόσο ζεστό που ένιωθε τη γούνα του να του καιει το δέρμα. Κλείνοντας τα μάτια, εστίασε στο ποδι του. Το κόκαλο του μηρου ήταν σπασμένο. Ήταν πράγματι πολύ μικρούλι.
BẠN ĐANG ĐỌC
Demons: The Prince
Viễn tưởngΈπρεπε να εκτελέσει μια απλή εντολή... Να φέρει πίσω τον πρίγκιπα. Τον δαίμονα που όμοιο του , δεν είχε ξαναδεί κανείς. Κατά πόσο θα τον βρει; Είναι η μοναδική που μπορεί να σταθεί σε μια μάχη απέναντι του και να κερδίσει. Είναι όμως η αγάπη του...
