Περπάτησε με βήματα αργά μέσα στη σπηλιά ώσπου φτάνοντας στο βάθος, είδε το τσακισμένο της φτερό μετέωρο...Δεν ήταν εύκολο να βγεις από αυτό που έκανε η Τζέιν σε συνεργασία με τον πατέρα της.
Πριν αιώνες, αυτή η κατάρα είχε απαγορευτεί. Ήταν δολοφονική και για να μην τη χρησιμοποιούν άνευ λόγου και αιτίας την απαγόρεψαν. Οι μάγισσες εξάλλου είχαν εκλείψει και μόνο οι αρχηγοί των φατριών γνώριζαν το τρόπο με τον οποίο μια ψυχή πέθαινε και έπαιρνε τη θέση της σε άλλο σώμα.Η Τζέιν, χειραγωγηθηκε από τον Οντάριο. Αυτό που έκανε ήταν τρομακτικό και ο Κίαν βρισκόταν αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις.
Όσο πλησίαζε όμως προς τη Σερ κάτι περίεργο πλανιόταν στην ατμόσφαιρα... Κάτι πρωτόγνωρο και συνάμα τρομακτικά συναρπαστικό.
Γονάτισε δίπλα της, την έπιασε απαλά από το μπράτσο μα μόλις την άγγιξε μια εικόνα εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια του. Ένα παιδί, ένα μικρό αγόρι έστεκε θυμωμένο και τον κοιτούσε. Ο Κίαν έστρεψε δεξιά και αριστερά το βλέμμα. Βρισκόταν σε ένα δάσος. Στα πόδια του είχε τη Σερ...Συγκλονισμένος καθώς κατάλαβε ότι τηλεμεταφερθηκαν χωρίς τη θέληση του , σηκώθηκε και πλησίασε το περίεργο παιδί.
"Έκανες λάθος..." του είπε σφίγγοντας τα χείλη του. "Έκανες λάθος πατέρα!!"
Ο Κίαν πισωπατησε . Ο μικρός πλησίασε, τον παραμέρισε και στάθηκε πάνω από τη Σερ.
"Θα τη σφάξουν... Θα τη σκοτωσουν ...Ολοι εκεινοι που τη δικασαν θα την εξαφανίσουν...Δεν θα προλάβεις πατέρα...Δεν στάθηκες πλάι της όπως έπρεπε. Σε πλανεψαν, κέρδισαν χρόνο... Με σκοτώνουν... "
Ο Κίαν ξάφνου βρέθηκε να πέφτει ανάμεσα από τα σύννεφα σε ένα κενό...Ένα κενό χωρίς τελειωμό ώσπου προσγειώθηκε στα εδάφη των Μερντ.
Μόλις πάτησε γερά στο έδαφος έσφιξε τις γροθιές του. Αναρωτήθηκε πως γίνεται μέσα σε μόλις λίγες ημέρες έγιναν τόσα πολλά... Τόσο περίεργα ήταν όλα... Γύρω από το σπίτι ο ουρανός ήταν κατάμαυρος ενώ την εικόνα του άλλαζαν οι κόκκινες αστραπές που έπεφταν συνεχώς. Τα δέντρα έμοιαζαν καμμένα και ένιωσε ένα σφίξιμο στο στομάχι.
Έφτασε μπροστά στη μεγάλη του πύλη και μεταμορφώνοντας τον εαυτό του σε σκιά τρύπωσε μέσα στο σπίτι. Ένα σπίτι που έδειχνε άδειο...
Έδειχνε κατεστραμμένο...
Ερείπιο...Οι πόρτες ήταν ξυλωμενες, σπασμένες...
Η μυρωδιά του καμένου ξύλου πλανιόταν στην ατμόσφαιρα και στάχτες υπήρχαν παντού διασκορπισμένες.
YOU ARE READING
Demons: The Prince
FantasyΈπρεπε να εκτελέσει μια απλή εντολή... Να φέρει πίσω τον πρίγκιπα. Τον δαίμονα που όμοιο του , δεν είχε ξαναδεί κανείς. Κατά πόσο θα τον βρει; Είναι η μοναδική που μπορεί να σταθεί σε μια μάχη απέναντι του και να κερδίσει. Είναι όμως η αγάπη του...