Kayra eve geldiğinde çok yorgundu ama yapması gereken yığınla ödev ve ders tekrarı vardı. Dışarıdan bu tür şeyleri umursamaz gibi görünse de önemli olduklarının bilincinde bir lise öğrencisiydi.
Kalın matematik kitabını çıkardı ve önüne koydu ama içine bırakılmış ve bir kısmı kenara çıkmış bir mavi kağıt parçası gördü. Merakla aldı eline.
Bu mavi bir zarftı. Üzerinde ise sadece "Sana, beni asla tanımamış olan sana" yazıyordu. Olanlardan hiçbir şey anlamamıştı, merakı katlanırken hızla açtı zarfı ve içindeki beyaz kağıdı aldı. Bir mektuptu bu.
Günlerce mektup geldi Kayra'ya. Yeni mektupların ortasında aynı yazı vardı: "Sana, beni asla tanımamış olan sana" Ama sağ üst köşeye sırayla 2,3,4.. diye numaralar eklenmişti. Bu mektupların sırası olmalıydı.
Her bir mektupta daha da çok çekildi bunu yazana. Merak duygusu adaşı olmuştu sanki.
Ve öyle bir gün geldi ki, buldu aradığını. Ona günlerce yazmış, karşılıksız sevmiş, çok acı çekmiş bu kızı buldu.
Herkesin hikâyesi farklıdır ama onlarınki bambaşkaydı. Bir mektupla başlayan hikâye, masalları kıskandıracak bir sonla bitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mektupların sahibi 02.02
Short Story"sizi seviyorum bayım ama siz de beni sevmeyin, yalvarırım." Stefan Zweig'ın Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu isimli eserinden esinlenilmiştir.
