vıı

94 32 11
                                    

Ah bayım!

Artık eskisi kadar mutlu göremiyorum sizi. Neden soldu yüzünüzde açan güller, neden daha hırçın okyanus gözleriniz? Yoksa mektuplarımı mı istemiyorsunuz ya da vicdan azabı mı duyuyorsunuz?

Eğer birincisi mevcutsa, hemen keserim mektupları. Yeter ki siz gülümseyrek kar yağdırın şu cehennem hayatıma.

Eğer ikinci mevcut ise, asla azap duymayın! Ben siz üzülün, kendinize kızın diye anlatmıyorum ki tüm bunları... Sadece bilin diye anlatıyorum, bilmek hakkınız bence çünkü. Ben bir volkan gibi patlamayayım, size açılmayayım diye anlatıyorum.

İlk defa size bir öneride bulunacağım, bayım. Cevabınızı yazıp sizden beş sokak ötedeki çocuk parkındaki büyük, siyah taşın altına bırakın. Ben de ona göre davranayım. Olur mu?

Mektubunuzu bekliyor olacağım.

02.02

mektupların sahibi 02.02Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin