عندما علم يحيى بما يدور بعقلها غضب بشده وانفعل عليها :انتى مجنونه رسمى دا أخويا
حاولت سوسن أن تقدم له مبرراتها المقنعه قائله :وانت إيش عرفك أخوك غايب من أكتر من عشر سنين مش ممكن يكون نصاب ولا حرامى وبيستغفلما
يحيى بإصرار:أنا متأكد إن دا أخويا قلبى عمره ما هيكدب عليا
سخرت سوسن منه قائله : قلبك دا إيه انت عرفت إنه أخوك إلا لما قالك دا انت كنا فاكره شحات
رمقها يحيى بغيظ :اتلمى يا سوسن فى ليلتك السوده وبطلى زن رؤوف مش هيمشى من هنا
سوسن :يابنى آدم نعرف منين انه رؤوف دا حتى هو بلسانه قالنا انه لسه عامل البطاقه انا مش مرتحاله عمال بيبعزق فلوس كل شويه اكيد بيخطط لحاجه
يحيى :اديكى قولتيها بيبعزق فلوس اللى معاه الفلوس دى هيعوز إيه من واحد شحات زيى
صمت قليلا ليفكر ثم اضاق عينيه ناظرا إليها ليسألها : هيا حماتى الغاليه زارتنا النهارده
تعجبت سوسن من سؤاله :وماما مالها بحوارنا دلوقتى
يحيى :مهيا حاجه بالعقل انتى كنتى مبسوطه بفرحتى برجوعه ومعتبراه اخوكى لما تقلبى عليه فجأه يبقى جد جديد وأكيد الجديد ده أمك
سوسن : هيا غلطانه يعنى عشان عاوزه مصلحتنا
يحيى : أيوة قرى واعترفى إن أمك اللى ورا دا كله ومصلحتنا إيه دى اللى عاوزاها هيا بيجى من وراها مصلحه أبدا
سوسن :ماما خايفه علينا ليكون بيزغلل عنينا بالفلوس عشان يوصل لغرضه
يحيى :وهو إيه غرضه دا بقى
سوسن :أنا وابنك
يحيى بعدم فهم : ازاى يعنى
سوسن :يسرق أعضاء الواد ويبعنى ولا يسرق أعضائى أنا كمان
يحيى :ياحلوه هيا وصلت أفكارها لكده عالبركه
سوسن :انت بتهرج وأنا خايفه
يحيى :سوسن من الآخر كده انتى عاوزه إيه
سوسن :عاوزاه يمشى
يحيى :بس كده من الصبح لأ من الصبح إيه من دلوقتى هاخد هدومى وهدومه وسيبنهالك انتى وأمك وهاخد ابنى مش هسيبهولها تمشش مخه بتخاريفها
سوسن :إيه التخاريف دى بقولك مشيه مش امشى معاه
يحيى :مهو لو خرج رجلى على رجله أنا ما صدقت رجعلى انتى بقى مش عجباكى عيشتنا وأمك بتزن كعادتها على خراب بيتنا براحتك
سوسن :انت الكلام معاك قلته أفيد أنا داخله أنام
يحيى :يكون أحسن برضو
وتمتم بغضب :هيا الوليه دى مش هتشيلنى من دماغها بقى دى بقت عيشه تطهق
وبالمصادفة كان رؤوف بالمطبخ فسمع حديثهما
رؤوف :يحيى
يحيى :رؤوف انت لسه صاحى ولا إحنا اللى قلقناك
رؤوف :لأ أنا كنت صاحى وسمعت كل حاجه
يحيى :ياخبر أبيض أنا أسف أوى بس أعمل إيه منها لله حماتى كل ما تقابل سوسن لازم تخلق مشكله مابينا وليّه حُمى
رؤوف :بس عندها حق مفيش دليل غير كلامى
يحيى :وإحساسى
رؤوف :هههه وإحساسك أنا هقطع الشك باليقين وبكره إن شاء الله هنروح مشوار سوا
يحيى بإستغراب :مشوار إيه دا
رؤوف بغموض:هتعرف فى وقتها
أحس يحيى بالقلق :رؤوف انت ناوى على إيه
امتزجت السخريه بالألم مما سمعه وهو يخبره :ناوى اريح قلب حماتك
يحيى :وهيا دى بترتاح القصد أنا مش عاوزك تزعل من سوسن دى غلبانه وهبله كلمه تجيبها وكلمه توديها
رؤوف : ربنا يهديهالك
يحيى : اللهم آمين
أنت تقرأ
لقد عاد
General Fictionغاب فى طيات النسيان لتسلبه الحياه كل عزيز فيمنحه القدر ماضيه الغائب ليجعله يرغب بالحياه مره أخرى
