دخل الغرفه بهدوء لكى لا يوقظها ولكنه وجدها منكبه على الأرض فهلع قلبه وأسرع إليها ورفع وجهها فوجدها تبكى وفى يديها صورهما
حاول تهدئتها بصوت حنون :اهدى اهدى إيه اللى حصل
سوسن بحسره :مات يا يحيى حبنا مات
يحيى : لأ مامتش موجود وهيفضل طول ما فينا نفس
سوسن :ازاى بس
يحيى : ترجعيلى ياعمرى أنا خلاص تعبت انتى بتعقبينى وبتعقبى نفسك ليه
سوسن :أرجوك كفايه
يحيى :ارجوكى انتى ليه بتحاسبينى أنا وانتى عارفه إنى برئ ليه يا سوسن أنا خلاص تعبت
سوسن :انت السبب مقولتليش ليه
يحيى :أقولك إيه بس ودى حاجه تتحكى
سوسن :انت اتجوزتنى عشان تتأكد إنى مغلطتش ولا عشان ترضيهم
يحيى :عشان بحبك
سوسن :مش قادره انسى وأعيش عادى وأنا كل لحظه بلمح فى عيونهم ملام
يحيى :عشان غبيه قولتلك اللى ميشلكيش فوق راسه متشيليهوش من الأرض وانتى مصره تعذبى نفسك وتعذبينى إيه مبصعبش عليكى ياشيخه ارحمينى اللى بتعمليه دا حرام
سوسن :انا اسفه أنا قولتلك سيبنى انت
قاطعها بغضب :إنتى تخرسى وللمره الأخيره ياسوسن مش هسيبك إلا بموتى فاهمه
امسكت يده بلهفه: أنا أسفه سامحنى والله مش قصدى ازعلك بس غصب عنى وحياتى ماتزعل منى
يحيى :حياتك عندى بالدنيا ااااه لو تعرفى انتى غاليه عندى أد إيه ماكنتيش عذبتينى كده أنا مبحبكيش وبس دا أنا بعشقك عشق فكى سجنى وحررى قلبى اللى اتخنق فى بعدك
اشاحت سوسن بوجهها عنه وتلجلجت فى الحديث : يحيى أنا أأ أنا
أدرك يحيى رفضها فقاطعها بحده :خلاص أنا مش هكلمك فى الموضوع ده تانى بس افتكرى إنك انتى اللى بتضيعى كل الفرص اللى بينا عن إذنك
سوسن :على فين مش هتنام
يحيى :لأ أنا مخنوق هخرج اشم هو فى الجنينه
سوسن :متخرجش دلوقتى الجو برد أوى عليك
يحيى بسخريه :قلبك عليا أوى متخافيش عمر الشقى بقى ولو بره برد فهنا تلج
____________
فى صباح اليوم التالى استيقظ كل من بالمنزل ليباشروا يومهم و أول من يتم افطاره سريعا مع تجهيز بعض السندويشات بعد ارتدائه الزى الخاص بروضته وتحضير حقيبته الدراسيه هو ذاك الصبى المرح
ولكن مرحه اليوم غائب فقط طلب من والده نفس الطلب للمره العاشره خلال يومين لكن دون جدوى حتى يأس الأمر وحجب عنهم مرحهرؤوف :فى إيه ماله رؤوف
سوسن :زعلان
رؤوف :مهو واضح بس ليه
سوسن :عشان الرحله وأخوك راسه وألف جزمه ميودهوش
رؤوف :طب ماتروحى معاه
يحيى :دى بتوه فى السوق هتروح رحله
سوسن :انت ليه متخيل إنى بغرق فى شبر ميه
يحيى ببرود :عشان دى الحقيقه
سوسن :لأ أنا بعرف اتصرف ولا دى حجه عشان تخلينى ابطل اكلمك فى موضوع الشغل
يحيى بملل : يييييه مش هنخلص
رؤوف:بطلو خناق خلاص روح انت معاه وأهو منه تقضى وقت معاه وتبقى مطمن عليه
سوسن :مينفعش
يحيى : وإيه اللى هيقل نفعه ولا عشان تشبطى وناخدك معانا
سوسن :لا يافالح مينفعش لأن الرحله للأطفال بس مش أولياء الأمور
يحيى :هما فاكرينى هروح سفلقه مانا هدفع اشتراك ليا
سوسن :ممنوع هما عاوزين الأطفال يقضو وقت حلو سوا
يحيى :ما كفايه الوقت اللى بيقضوه فى الحضانه عموما هحاول اقنع المديره
سوسن :لأ طبعا
يحيى :ليه بقى
سوسن :عشان متحرجش الولد وسط زمايله
رؤوف :فى دى معاها حق
يحيى :خلاص يبقى مفيش رحلات
رؤوف :طب أنا عندى حل لو توافقو
يحيى :لايمنى عليه
رؤوف :اعرفلى ميعاد طلوعها وهنطلع ورا الأتوبيس خطوه بخطوه بس تعرفلى كمان سير الرحله عشان لو تاه مننا الاتوبيس فى الزحمه نقدر نلاقيه
يحيى :وأنا موافق
سوسن :مينفعش
يحيى :شوفت هيا اللى بتقفلها اهه
سوسن :مبقفلهاش بس انت تايه عنك موضوع مهم
يحيى :اللى هو إيه يا أذكى اخواتك
سوسن :هتروحو ورا الأتوبيس بإيه ميكروباص مينفعش هتتمرمط فى الطريق ولو بتاكسى مهيتك كلها مش هتكفى مهو انت هتاخده من أول النهار لحد ما يرجع بالليل
يحيى :آه صحيح دا أنا نسيت الموضوع ده خالص
رؤوف :لو هيا دى المشكله بسيطه حلها عندى ومش هتكلفك نهائي
يحيى :ازاى
رؤوف :خلص انت المطلوب منك وملكش دعوه بالباقى
أنت تقرأ
لقد عاد
General Fictionغاب فى طيات النسيان لتسلبه الحياه كل عزيز فيمنحه القدر ماضيه الغائب ليجعله يرغب بالحياه مره أخرى