İsteğe bağlı olarak 3. Kitabı yazabilirim. Elbette bu size bağlı. Belki Jimin, Hana'yı bulabilir. Belki Hana, Jimin'e bir şans verebilir. Ne dersiniz?
Neyse görüşmek üzere, kendinize güzel bakın.
Merhaba,
Neden böyle başladığımı sorma çünkü bende bilmiyorum. Bildiğim tek bir şey var, o da; sana ne yakın hissedebiliyorum kendimi, ne de uzak.
Seni affedemediğim için kızıyorum kendime bazen sonra düşünüyorum senin benden beklediğin şey af değildi zaten, bu yüzden seni anlıyorum. Anlıyor ve gidiyorum.
'Gitmek çare mi kırgınlıklara?' dediğini hisseder gibiyim. İnan bana ben de bilmiyorum. Belki çare olur, belki de unuturum seni, yaşattığın bunca şeyi.
Ben seni çok bekledim. Belki sadece bir yıldı ama beklediğim her saniyenin acısını iliklerime kadar hissettim. Kurtarayım derken katilim olduğunu, beni her gün yavaş yavaş öldürdüğünü göremedin.
Öldüğünü düşündüğüm de bile bekledim gelmeni. Sen gittikten sonra tam bir ay boyunca hastanenin hemen önündeki bankta her gün, her gece gelmeni bekledim. Yağmur yağdı, üşüdüm yine gelmedin.
O banktan kalktığım zaman ölümünü kabullenmeye başladım en zoru buydu benim için, artık yeni evim mezar taşın olmuştu, toprağının üzerine bıraktığım çiçekler ailem.
Ben her gün oraya yeni papatyalar bırakırken gördüm papatyaların yavaş yavaş nasıl solduğunu. Ben seni severeken öğrendim papatyalarda solarmış.
Şimdi neden diye sorma. Hem nerde görülmüş katilin, kurbanına 'Neden öldün?' diye sorduğu. Bu yüzden sende sorma.
Sana kötü hiçbir şey söylemeyeceğim düştüğün bu karanlık sektör umarım seni yutmaz. Umarım bir gün kendi karanlığında boğulmaz ve bir gün herkesin o çok sevdiği, bütün dünyanın tanıdığı bir idol olursun.
Sözü daha da uzatmak istemiyorum çünkü ben ne kadar anlatırsam anlatayım yaşamadığın sürece anlamayacaksın.
Umarım bir gün sen de yaşattıklarını yaşarsın...
Shin Hana...
-SON-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🌼BEYAZ PAPATYALAR🌼 P|J|M🌼TAMAMLANDI🌼
FanfictionBir sonbahar mevsiminde, beyaz papatyalar ekmiştin en kurak çöllerime... 2. Kitap