Don't Wake Me Up

9

"Sehun... neden burası anlatsana biraz?"

Dalga geçercesine sorduktan sonra ellerini  çenesine koyup en tatlı bakışı attı karşısında ki yakışıklı adama.

"Seni tavlayacağımı düşünmüştüm aslında..."

Ensesini kaşırken yaptığı yanlış seçime küfretti içinden.

"Tamam hoş bir yer kabul ama herkes o kadar resmi ki! Kendimi çok garip hissettim."

Dedi ve ekledi güzel olan,

"Sanki buraya çok yabancı gibiyiz."

"Ben ş-şey anlamında dedim burası f-fazla şık evet yoksa seçimin harika! Teşek.."

"Luhan... Çuvallarken bile bu kadar sevimli olmayı nasıl başarıyorsun?"

Sehun sessizce ve gülümseyerek sorduğu bu sorunun cevabını ötekinin utanan suratıyla almıştı.

"Gerçekten çuvalladım mı?"

Küçüğün büzdüğü dudaklara bakıp iç çekti uzun olan.

"Evet biraz, ama bu sadece seni gözümde daha da tatlı yapar."

Cümlesinin sonunda göz kırpmayı ihmal etmemişti.

Luhan Sehunun amacını başından beri fark etmişti. Eh Sehunun her şeyi tek başına halletmesine üzüldü ve biraz ipucu vermek istedi. Gözlerini kıstı ve masaya eğilip konuştu.

"Beni etkilemek istiyorsan çok yanlış yere getirdin"

Bu cevap üzerine uzun olan diğerinin elinden tutup kaldırdıktan sonra yanına çekiştirdi.

"Öyle mi beyfendi? O zaman burdan hemen senin sevdiğin bir yere gidiyoruz"

Elleri iç içe bir şekilde çıkışa doğru giderlerken güzel olan öteki eliyle diğerini çekiştirdi.

"Sehun dur! Hesabı istemedik ?!"

"Sahibi tanıdığım olur, merak etme"

Güldükten sonra ellerinin iç içe olduğu koluna asıldı uzun olanın.

"Peki şimdi nereye gidiyoruz?"

Sehun bu soru üzerine durup aralarındaki ellerine baktı ve sessizce cevapladı.

"Nehir kenarında biraz temiz hava almaya ne dersin? Hem sonra canın ne istiyorsa onu yeriz??"

Luhan melekleri kıskandıracak gülüşünü sundu ve ötekini sürüklemeye başladı.

"Sende daha iyisinin olduğunu biliyordum!"
Ayak ucuna kalkarak diğerinin kulağına fısıldadı.
"Bu gidişle amacına ulaşman çok zor olmayacak..."

..................................................................

"Hayır senin yüzünden. Küçücük çocuk bana dil çıkardı."

Luhan evin kapısını açarken ötekinin yakınmasını gülerek dinliyordu

"Adı üstünde Sehun. Küçücük çocuk. O dil çıkardı diye sen de annesine ispiyonlamak zorunda değildin"

Kendi söylediğine kıkırtılarla güldü küçük olan. Diğeriyse ceketini çıkarıp ötekine uzattı yalandan büzdüğü dudaklarıyla

"Gül bakalım sen gül... O bücür şey sana şirinlik yaptı diye keyfin bu kadar yerinde senin değil mi?"

"Belki o değil de başkası yaptı diyedir?"