Hikayemi Öğreneceksin | starkquill✅

Bölüm 1

Anthony bilgisayarının başında parmaklarını hızla klavyenin üstünde dolandırırken, heyecanından dolayı alnında boncuk boncuk terler oluşmuştu.

Babasını gururlandırmak ve bir kez olsun ondan basit bir "Aferin" kelimesini duymak için son bir çırpınıştı bu yaptığı ve başarmak üzereydi.

Kodları hızlıca yazdıktan sonra tekrar kontrol etme gereği hissetmeden elini enter tuşunun üstüne getirdi ve ekrana derin bir nefes alarak baktı. Gözlerini kırpıştırırken, "Sen benim son şansımsın Jarvis," dedi.

Babasından çok Edwin Jarvis'le vakit geçirdiği için Anthony Edwin'in sesine aşinaydı bu yüzden yapay zekasını kodlarken kullanılacak ses olarak da Edwin'in sesini ayarlanmıştı.

Parmağı enter tuşuna baskı uygularken, Anthony gözlerini kapattı ve "Son şansım..." diye fısıldadı.

Anthony'nin karşısındaki ekran kararırken,Anthony de merakla gözlerini aralamıştı. Ekran aniden aydınlanıp, mavi bir çemberin içinde J.A.R.V.I.S. yazdığını görünce heyecandan kalbi gümbürdemeye başlamıştı.

"H-hey Jarvis!" dedi Anthony tereddütle. Gözlerini ekranda dönüp duran mavi çemberden almıyordu.

"Merhaba Bay Stark. Bugün nasıl hissediyorsunuz?" diye sordu yapay zeka. Sesi odanın içinde yankılanmıştı.

"Tanrım! Başardım!" diyerek yerinden fırlayan Anthony kendine engel olamayarak mutluluk dansına başladığında, "Elbetteki başardınız, yapamayacağınızı düşünmeniz bir hataydı efendim," dedi Jarvis.

Anthony'nin gözleri yaşarırken, "Teşekkür ederim," diye fısıldadı. Hem bu sesi tekrardan duymak hem de sonunda babasını etkileyebileceği bir şey başarmak Anthony'i fazlasıyla mutlu etmişti.

"Başardığınız için ben teşekkür ederim efendim, siz bir dahisiniz..." dedi Jarvis. Anthony keyifle gülümserken, "Ah, beni övmen hoşuma gitti. Bunu sık sık yapar mısın?" diye sordu.

"Tabii ki efendim," diyen Jarvis'le Anthony kocaman bir kahkaha patlattığında, kapısı tıklatılmadan açılmış ve "Ne oluyor burada?" diye soran babası Howard Stark, Anthony'nin odasına dalmıştı.

"Iıh, şey... Baba, sana göstermek istediğim bir şey vardı ve biraz hazırlıksız yakalandım..." dedi Anthony, gergince ayağını yere sürtüyor ve babasına bakmaktan kaçınıyordu.

Howard kaşlarını hafifçe çatarken, "Hayatta her şeye karşı hazırlıklı olmalısın Anthony, ne zaman ne olacağını bilemezsin," dedi.

"Haklısın, seninle Jarvis'le tanıştırayım," dedi Anthony, başını gururla kaldırmış ve eliyle bilgisayarını işaret etmişti. "Merhaba efendim," dedi Jarvis monoton bir sesle.

Howard'ın kaşları çatılırken, "Edwin?" diye sordu, Anthony hızla öne atılırken, "Onun sesini kullanarak oluşturduğum bir yapay zeka... Daha ilk oluşum aşamasında, zamanla gelişeceğine inanıyorum," dedi.

"Sizin sayenizde Bay Anthony Stark," dedi Jarvis. Howard, bilgisayara bir süre daha baktıktan sonra oğluna dönerek, "Gelişimini izlemek isterim," dedi. Anthony'nin gözleri parlarken, Howard, "Şu an sadece konuşan bir makine ama geliştiğinde... O zaman senin için bir yorumda bulunabilirim," diyerek odadan çıktı.

Anthony olduğu yerde öylece kalırken, "Bir aferin demek, başarmışsın demek ne kadar zor olabilir ki?" diye sordu.

"Efendim, bence babanız duygularını belli etmek konusunda sorunlar yaşıyor. Sesinden, sizinle gurur duyduğunu anlayabiliyorum," dedi Jarvis'in robotik sesi. Anthony iç çekerek bilgisayarına dönerken, "Ben neden hissedemiyorum Jarvis?" diye sordu.

"Ben neden babamın benimle gurur duyduğunu hissedemiyorum?"