Actor in love [Book 3]

Κεφάλαιο 3

Ακουω το κουδουνι να χτυπαει και να μου χαλαει τον υπνο μου. Θυμαμαι απο χθες οτι πρεπει να σηκωθω και ετσι αμέσως σηκώνομαι.

Κοιταζω την βαλίτσα και την αρπαζω και την σέρνω μαζι μου. Πηγαινω αποφασιστικά προς την πορτα και οταν την ανοιγω ειναι μπροστα μου ο Λουκ.

Βαζω την βαλιτσα μπροστα και δεν κανω τον κοπο ειτε να του πω ειτε να του εξηγήσω κατι. Ξέρει και εκεινος πως μεχρι εδω ηταν.

"Ξερω οτι δεν εχει κανενα νοημα οτι και αν πω αλλα ασε με να τα πω.."μιλαει ηδη και απλα τον κοιταζω.

Οτι και αν εκανε καποτε ένοιωσα κατι για αυτον και δεν μπορω να το παρω πισω.

"Συγνωμη για οτι εγινε χθες. Δεν μπορεσα να με ελέγξω γιατι καταλαβα οτι σε εχασα ή ισως να μην σε ειχα και ποτε..."λεει κοιτωντας με πληγωμένος,μετανιωμένος.

Μα ετσι ειμαι και εγω η ίδια πληγωμένη και χτυπημένη με ολους τους τρόπους απο όλους.

"Ο Τζέιμς μου ελεγε οτι ποτε δεν θα σε εχω ολοκληρωτικά..η αλήθεια που με ποναει πολυ ειναι οτι ειχε δικιο!"συνεχίζει καθως τρίβει νευρικά το κεφαλι του.

"Ομως αυτο δεν με πτοεί απο το να σου πω αυτα που νιώθω...σαγαπαω...απο την πρώτη στιγμη που σε ειδα σε αγαπησα...παντα θα εχεις μια ξεχωριστή θεση στην καρδιά μου και στο μυαλο μου"λεει καθως με κοιταζει.

Με κοιταζει σαν να περιμένει να πω κατι. Μα μονο που τον ακουσα ηταν αρκετο. Ίσως αν ποτε τον δω καπου μετα απο καιρο να του μιλησω.

Τωρα το μονο που κανω ειναι να συρω την πορτα αργα και να την κλείσω.

Ξεφυσαω και κοιταζω το ρολόι που εχω κρεμασμένο στον τοίχο. Η ωρα ειναι 9:30 και αποφασιζω να παω να ετοιμαστώ.

Το στούντιο απο εδω ειναι 25 λεπτα αλλα καλύτερα να ειμαι λιγο πιο νωρις εκει παρα πιο αργα. Η τυχη δεν ηταν ποτε με το μερος μου σε ολη μου την ζωη.

Μπαινω στο δωματιο και διαλεγω μια γκρι απλα παντελονα ολοσωμη. Με τιράντες στο πανω μερος. Φοραω και τα ασπρα που παπούτσια και παιρνω τα κλειδια μου.

Τοτε θυμαμαι οτι ο Λουκ δεν μου εδωσε πισω τα κλειδιά μου και οτι τα εχει ακομη. Θα πρεπει να αλλαξω κλειδαριά.