Actor in love [Book 3]

Κεφάλαιο 11

Μπαινουμε στο στούντιο και ειμαι σίγουρη πως μετα απο αυτο,εχει καταλάβει πως δεν μπορεί να γίνει κατι διαφορετικό.

Τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους και εμείς δεν μπορούμε να κανουμε τιποτα για αυτο.

"Ειρήνη,ολα καλα;"ρωταει τωρα ο τζαστιν. Λογικο αφου εχει μείνει ακίνητη σε ενα σημείο και σκέφτομαι.

"Ολα καλα"λεω και μπαινω στο καμαρίνι μου και αλλαζω τα ρουχα μου. Μέσα σε λιγα λεπτα ειναι ολα έτοιμα.

Η σκηνη ετοιμη και φυσικά εγω πανω απο έναν ημίγυμνο τζαστιν. Η πιο προσωπική μας στιγμη σε αυτην την ταινία είναι πολύ κοντινή.

Και ίσως να μου αρεσε περισσότερο αν δεν ειχα στο μυαλο μου για ακομη μια φορα τον Τζέιμς.

"Τέλεια,μενουν αλλες δυο σκηνές. Αλλάξτε"λεει ο καμερα μαν αφου σήμερα αυτος μας ελέγχει λογο ξαφνικής δουλειάς του σκηνοθέτη.

Αλλαζω ξανα για να γυρίσουμε τα δύο μικρα κομμάτια που έμειναν. Ομως δεν μπορουσα να συγκεντρωθω με τιποτα.

"Ωραια. Ας το διαλύσουμε και θα βρεθούμε μια σπο τις επόμενες ημέρες για αυτες τις 2 μικρές σκηνές. Φαίνεται πως καποια δεν κοιμήθηκε καλά το βράδυ" λεει κοιτωντας με και αποφασίζω να μην του δώσω σημασία.

"Μιλα καλύτερα οκευ; Κοιμήθηκε ή οχι δεν είναι δικη σου δουλεια"λεει ο τζαστιν καθως με ακολουθεί.

Αλλαζω οπως κανει και εκεινος. Πλέον γίναμε σχεδόν σαν αδέρφια και δεν ντρέπομαι να αλλαξω μπροστα του οπως ουτε και αυτός.

"Εισαι καλα;"με ρωταει τωρα καθως με βλεπει οτι δυσκολεύομαι και γυρναω να του χαμογελάσω.

"Ναι μην ανησυχείς...απλα σκέφτομαι πολυ αυτο ειναι ολο"λεω και πιάνω το χέρι του. Βγαίνουμε απο την πορτα του κτηρίου και ενα χερι πιανει τον αλλο καρπό μου.

Το βλεμμα μου γυρναει αμεσως προς τα εκει και οταν βλεπω τον Τζέιμς η καρδια μου είναι έτοιμη να πεταχτεί εξω και να πέσει στην αγκαλια του.

"Μπορούμε να μιλήσουμε;"ρωταει κοιτωντας με,με ενα μαλακό γλυκο υφος και πληγωμένο ταυτόχρονα...νομιζω πως δεν τον έχω ξανα δει τοσο χαλια.

"Βασικά με πήγαινε στο σπιτι και δεν θέλω να αργήσω"λεω και δείχνω τον τζαστιν και αφου τον κοιταζει και ο Τζέιμς ξανα κοιταζει εμενα.