kiedy dotykam szkła...
kiedy próbuję miód...
liedy śpię...nie ma cię...
moje serce rozpadło się w drobny mak, kiedy tylko drzwi zaskrzypiały za tobą ostatni raz.
nie ma już nas...
ja tęsknię, wzbraniam się od tego... choć nie chcę, to czuję, że muszę.
tęsknię... na to nie ma lekarstwa, na to nie ma już szans.
tęsknię... tego nie da się wygłuszyć, bo to już nie ten czas...
~***~
Dawno nie było czegoś tutaj... A to napisałam w dosłownie minutę. To była chwila... Chyba zastęskniałam za poezją.
K.B
CZYTASZ
Pokrzepienie
PoesíaPragnę dotrzeć, do każdego straconego serducha, wpoić w nie trochę nadziei. Pokrzepić trudne myśli i emocje. Niezobowiązującą poezja, pisana lekko i refleksyjnie. Tematy życia i śmierci. Sensy i cele życia. Radość kontra smutek. Upadki i szczyty. W...