8 Years

.Telling About IT.

Dalawang linggo na ang lumipas after the proposal, masayang masaya ako pero nandoon pa rin ang takot at kaba. Sa hotel pa rin kami nag-iistay.

Alam kong I was acting strange this past day pero hindi ko rin naman kasalanan dahil I was rape by a stranger.

I was staring at the door at hindi ko napansin ang dimple ko na kanina pa pala ako tinatawag.

Hey! Cookie? Earth to Cookie. Sabi ng dimple ko while waving his hand in front of me.

I flinch and realiza na kanina pa pala ako natutulala.

Ha? Sorry I was just dozing off. Pagdadahilan ko.

Okay ka lang ba talaga? You've been acting strange ever since na nagpropose ako sayo. Nagsisisi ka bang maging fiancee ako? Sabi niya.

What? No! Napakaswerte ko nga sayo at wala akong dahilan na pagsisihan na maging fiancee kita (except sa nangyari sa akin nung araw na nagpropose ka sa akin) I've been in love with you at pitong taon na tayong nagsasama. Sabi ko while trying to smile and I succeed.

If you say so, are you hungry? Kain tayo sa labas, I know a place na meron ang paborito mo. Pagyaya nito.

I just nod at kinuha ang purse ko. Pagkalabas namin ng room I saw him talking to someone.

Agad akong umiwas at itinulak na papasok si Giovanni. Sinarado ko kaagad ang pinto at dumiretso sa kama.

Iniwan kong nakatayo at litong lito si Giovanni, hindi pa ako handa I can't tell him yet.

Umupo lang ako sa kama at tumulo ang luha ko.

Hey is there a problem? Bakit ka umiiyak? Cookie please talk. May masakit ba? Pag-aalala niya.

I think this the right time I can't do this anymore, ayokong makipagplastikan. Napakahirap magtago ng sekreto lalo na sa mahal mo.

Pinunasan ko ang mga luha ko at kumalma, lumingon ako sa kanya with my eyes and hands shaking.

D-dimple meron akong hindi nasabi sayo b-but please remember that I-i-i really love you. I stutter.

Okay but first uminom ka muna, nanginginig ka para kang nakita ng multo. Here drink this. Sabay abot ng water bottle.

I refuse to drink at nagpatuloy.

Dimple I was raped. Nung araw na nagpropose ka sa akin, h-he raped me. Please don't leave me. I can't leave without you, believe me hindi ko ginusto ang lahat. Please forgive me. I was bursting my eyes out. Iyak lang ako ng iyak.

Hindi siya nagsalita, tumayo siya at lumabas. I can already feel the pain in my chest.

Iiwan na niya ako, hindi ko naman siya masisisi. Kailangan kong tanggapin ang desisyon niya...

Kaya I packed my bags at handa na akong umalis kahit na masakit, iiwan ko na siya kahit na mahirap.

     (Giovanni POV)

I was raped.

Gumuho ang mundo ko after hearing that words. She was raped nung araw na nagpropose ako.

No wonder she was acting strange. Hindi ko alam kung anong sasabihin at gagawin ko.

I feel betrayed and angry at the man who did this to her.

Lumabas ako ng bedroom at pumunta ng sala, umupo ako at pinag-isipan ang lahat.

Pinangako kong proprotektahan ko siya pero hinayaan kong masaktan siya at hinayaan ko siyang kimkimin ang lahat ng pighati na nararamdaman niya.

Gusto kong umiyak dahil sa nangyari sa kanya, hindi ko kayang makita siyang malungkot.

Biglang bumukas ang pinto at nakita siyang may dala na bag at may luha pa rin sa kanyang mukha.

Lumapit siya sa akin at sinabing.

Maraming salamat sa lahat, I was really happy this past seven years with you. Hindi ko alam na mangyayari to pero I really loved you at hindi ko ginustong saktan ka o pagtaksilan ka. I'm really sorry.

Tumigil siya at may nilagay sa kamay ko. It was the engagement ring.

I don't deserve this, I don't deserve you. Sana mapatawad mo ako at makahanap ka ng babae na mamahalin ka katulad ng pagmamahal mo sa akin.

I realize na iiwan niya ako. She was walking away not daring to look behind.

Nagpanic ako dahil ayokong iwanan siya, tumakbo ako sa kanya at niyakap siya sa likuran.

If you're really sorry bakit mo ako kailangan iwanan? For pete sake I don't want others I want you. Hindi ko kayang iwan ka, oo nabigla ako pero its not your fault. I believe you kaya please don't leave and stop telling some bullshit like I don't deserve you. Ikaw ang papakasalan ko and that's final.

Pinaharap ko siya sa akin and I was really hurt nang makita siyang umiiyak.

Lumuhod ako sa harapan niya at nilabas ulit ang singsing.

Ayokong maalala mo ang araw na yun kaya iibahin na lang natin, today is the I officially propose remember this day. Hindi kita sinisisi sa lahat, mahal kita at sapat na ang dahilan na yun para hindi kita iwan. Please Amira Garcia, be my wife. Pagmamakaawa ko.

Will you still accept me? Hindi pa rin ba magbabago ang tingin mo sa akin? Do you want to act like nothing happened? Tanong niya while holding her tears.

Tumayo ako at niyakap siya ng mahigpit.

I accept you, mahal kita sa kung sino ka at hinding hindi mababago yun ng iba. For me your the only person that I will love till our last breath. So please don't leave at marry me. Sabi ko while putting the ring sa ring finger niya.

She hugged back and still crying.

I love you to the moon and back. Forgive me. Sabi nito.

I can't take it. I lift her head and look at her teary eyes. I kiss her tears and finally I kiss her passionately but gentle.

Pakiramdam ko tuloy ito ang una naming halik kahit na nung una ay seven years ago pa.

After kissing her for a minute, binuhat ko siya at hiniga sa kama.

I was just staring at her, kitang kita ko sa kanyang mata ang takot kaya humiga na lang ako sa tabi niya.

I just cuddle her, I want her to feel safe. Ilang minuto lang ay nakatulog na siya.

I kiss her forehead at tumayo para uminom. Binuksan ko ang balcony at doon muna nagpalipas ng oras pero I heard some screaming and crying.

Napatakbo agad ako sa kama and saw my world crying in her sleep.

Niyakap ko siya ng mahigpit pero hindi pa rin to kumalma.

Its okay cookie nandito na ako, you don't have to worry anymore. Kalma lang, breath in and out. I said to comfort her pero walang effect.

Umiiyak pa rin siya at sumisigaw. Hindi ko kayang makita siyang umiiyak, hindi ko namalayan na tumutulo na rin pala ang luha ko.

I shouldn't be crying because I'm a man pero I can't take it seeing my world, my sunshine, my love, my cookie crying.

It breaks my heart seeing her in this state. Unti-unti siyang kumakalma at nakatulog ulit ng mahimbing.

After seeing in that state ipinangako kong hinding hindi na mangyayari ang nangyari sa kanya ulit.

I promise to protect her and love her, hindi ko na hahayaang masaktan at malungkot siya.

Kung kailangan kong pumatay para lang protektahan siya, I will. Even if the consequence is to burn in hell.