8 Years

.Meet.

Nakaupo lang kami ng tahimik habang kumakain ang bata. Hindi ko alam kung paano sisimulan itong pag-uusapan namin pero alam ko na kabadong kabado rin si Amira.

Its been a while. Paninimula nito.

Napangiti ako dahil after 8 years ngayon ko lang siya nakita muli.

Kaya nga, after 8 years I finally meet you again. How's life? I ask.

Masaya specially after giving birth to my daughter. Ikaw musta kayo ni Yasmine? She said.

Matagal nang walang kami, after giving birth nalaman ko na hindi akin ang bata kaya pinalayas ko na siya sa bahay. Mukhang pinlano nina papa at ng babaeng yun na mapaghiwalay tayo. Tugon ko naman.

She just nod and start eating.

Sinong tatay ng bata? I simply ask.

Nabitawan niya ang hawak niyang kutsara at tinidor at hinarap ako.

Hindi ko alam, hindi ko siya kilala. Nalaman ko na lang na buntis ako nang makarating na kami ng Germany. Sabi naman nito.

Kinabahan ako dahil alam ko kung sino ang ama ng anak ng mahal ko at yun ay ang rapist niya. Nalungkot ako sa mga narinig ko dahil akala ko kung sa akin ang bata baka makapagbalikan pa kami.

Mommy I'm finish. Sabi ng bata.

Pinunasan ni Amira ang bibig niya with napkin.

Alis na kami, may kailangan pa akong puntahan. Sabi nito.

I know this is my chance at baka ito na rin ang last chance ko kaya naglakas loob na ako.

Can't we start all over again? Mahina kong sabi pero alam kong rinig yun ni Amira.

Why? I thought you hated and despised me. At may anak ako na hindi sayo, can you still accept me? Sabi naman nito.

Tumayo ako at lumuhod sa harapan niya.

Kung talagang kinamumuhian kita at galit ako sayo, hindi na sana ako naghintay ng ganitong katagal. I've waiting for you at hindi ako magsasawa na tanggapin ka as long as tanggapin mo din ako. I explained.

Wala akong pake kung hindi sa akin ang bata, ang importante sa akin ay ang makasama kita. Magiging papa ako para sa kanya so please be mine again. Dagdag ko pa.

Ipinikit ko ang mga mata ko baka kasi iwan niya ako at tanggihan ako.

She didn't said anything, I opened my eyes and she was crying. Alam ko na na hindi na niya ako mapapatawad so I stand up at naglakad na palayo.

Sumakay na ako at nagmaneho papuntang bahay. Sinalubong ako ng mama ko na may inaayos na mga files.

Anak nakakain ka na ba? Ipagluluto kita, I just learned a new recipe. Sabi nito habang papalapit sa kusina.

Nilapitan ko siya at niyakap, kailangan ko talaga ng lakas ngayon dahil this my second break up?

Anong problema? She ask.

I just said nothing pero hindi siya convince sa sagot ko.

Tell me, I'm your mother you can tell me anything. Ano ngang problema? Tanong ulit nito.

Bumitaw ako sa pagkakayakap at umupo sa couch, sinundan naman ako ni mama at naupo din.

We met but she already had a child, ayaw na niya sa akin. She hated me but I still love her. I said

Sinabi niya ba talagang ayaw na niya o hakahaka mo na naman yun. Sabi ni mama.

Hindi niya sinabi pero-