Χαμένη στη δίνη

Chapter 3

~Το επόμενο πρωί, όπως χάζευα στο κινητό πέρασε ένας για να πάει στα αποδυτήρια. Του χαμογέλασα και μου έκανε νεύμα με το κεφάλι. Μετά από λίγο πέρασε κι ο Scott κι ούτε καν με κοίταξε. Αφού ετοιμάστηκε πέρασε ξανά~
S: Έλα πάνω που θέλω να σου πω κάτι.
~Ανεβήκαμε πάνω και πήγαμε στον χώρο που κάνει προπόνηση~
S: Εδώ όπως βλέπεις είναι σχολή boxing. Δηλαδή άθλημα. Δηλαδή δε γίνεται να μπαίνουμε μέσα και να μυρίζει μπάφος.
Α: Αμ ναι μάλλον το χεις χάσει τελείως αγοράκι μου.
~ Πήγα να φύγω αλλά μ έπιασε απ' το χέρι και με γύρισε. Για λίγο έμεινε και με κοιτούσε στα μάτια.~
S: Άκου να σου πω. Εδώ κουμάντο κάνουμε εμείς, οχι εσύ.
~Τράβηξα το χέρι μου για να φύγω αλλά δε με άφηνε ~
S:Κοίτα ξέρω είναι δύσκολο να το κόψεις έτσι αλλά τουλάχιστον προσπάθησε να το μειώσεις
Α: Δε θα μου πεις τι να κάνω με τη ζωή μου
S: Έξω από εδώ μπορείς να κάνεις ότι θέλεις. Εδώ μέσα όμως πρέπει να σεβαστείς τους κανόνες.
~Με άφησε και αμέσως έφυγα χωρίς να του πω τίποτα. Δίκιο είχε... Δε φτάνει που με αφήνουν να μείνω εδώ, θέλω να κάνω κι ότι θέλω... ~
~Μετά από έναν μήνα είχα πραγματικά προσπαθήσει και το είχα μειώσει. Έτσι κι αλλιώς δεν είχα λεφτά για περισσότερο.~
Β: Alice. Έλα λίγο
~Καθόταν στο γραφείο του, δίπλα στην είσοδο. Πλησίασα και μου έκανε νόημα να πάω δίπλα του. Άρχισε να μου δείχνει διάφορα πράγματα σχετικά με τη σχολή και πως χειρίζεται την ηλεκτρονική σελίδα κλπ. Έτσι όπως ήμουν σχεδόν κολλημένη πάνω του είδα απ' τους καθρέφτες ότι μας κοιτούσε ο Scott. Πολλά ψυχολογικά έχει αυτός. Αφού μου έδειξε διάφορα, πήγα να καθαρίσω λίγο. Πήγα στα μπάνια και όπως καθάριζα τους νιπτήρες ήρθε πίσω μου ο Βαγγέλης. Κόλλησε πάνω μου και άρχισα να ανασαίνω βαριά. Τον κοίταξα απ' τον καθρέφτη και πήρε το πανί που καθάριζα απ' τα χέρια μου κι έφυγε.
Ήταν πλέον βράδυ και μάζευα μέχρι να φύγουν όλοι για να πάω να σφουγγαρίσω μία και μετά να κοιμηθώ.~
Β: Γεια
Α: Heyy
Β: Σκεφτόμουν... Μήπως ήθελες να έρθεις να μείνεις σπίτι μου. Μην κοιμάσαι στον καναπέ εδώ που περνάνε όλοι από εκεί.
~Το σκέφτηκα λίγο και δέχτηκα με δισταγμό την πρότασή του. Μάζεψα τα πράγματά μου και πήγαμε σπίτι του. Ήταν μόνο δεκαπέντε λεπτά περπάτημα οπότε βολεύει για να πηγαίνω στη σχολή να δουλεύω. Μου έδειξε που είναι το δωμάτιό του και πήγε να φύγει.~
Α: Ώπα μισό. Το δικό μου δωμάτιο που είναι?
Β: Εδώ
Α: Αφού εδώ είπες είναι το δικό σου
Β: Ε ναι μαζί θα κοιμόμαστε. Μη φοβάσαι δε θα σου κάνω τίποτα.
Α: Θα μπορούσες να μου το έχεις πει από πριν έρθω εδώ αυτό.
Β: Θες να σε πάω πίσω στα αποδυτήρια?
~Πέρασαν κάποια λεπτά και είχε αρχίσει να με πλησιάζει. Άρχισε να χαϊδεύει τα δάχτυλά μου κι ανέβαινε πάνω. Έφτασε μέχρι τους ώμους και έριξε τα μαλλιά μου πίσω. Έκανα ένα βήμα για να έχουμε απόσταση και τέντωσα τα χέρια μου~
Α: Κάτσε να γνωριστούμε λίγο ρε Βαγγέλη ~Είπα αγχωμένη και έριξε τα χέρια του κάτω με απόγνωση.~