beni uğurla

sekiz

sevgilim,

nasıl hissediyorsun? neler yapıyorsun? ruhun iyi mi?

o günden beri seni göremediğim için korku var içimde. babanla aran nasıl?

bunu sormaya korkuyorum ama... evlenmedin, değil mi?

gözlerimi her kapatışımda seni o görüşüm geliyor gözlerimin önüne. o çaresizlikle bakan gözlerini unutamıyorum. bu acı vermiyor değil.

biz birlikte olacağız güzelim. bizi kimse ayıramayacak. baban bile bunu anlayacak. beraber olacağız. sonsuza dek. 

köpeğiyim bu sevdanın.

ağlamıyorsun değil mi? ağlama sakın. kıyamam.

seni öyle özledim ki döndüğümde kemiklerini kırarcasına sarılmak istiyorum sana. bunun için beni affedersin bence. haksız mıyım?

şimdi sana yazdığım şiirlerden birisini bırakacağım. beraber hisleşiriz. 

bak güzelim senin için ölmeyi ertelemişim 

görmeyi perdelemişim şu dar sokakta 

kaşı gözü yarmışım da öpmüşüm bu kaldırımı 

yazmışım destanlarımı kendi çapımda 

çalmışım bi' ara kalbini 

yerine koymuşum hiç dokunmadan 

bari hükmün kefareti olsun 

geldim öyle kucağına 

tamam dünyanın yok ama 

bari senin adaletin olsun 

aylak geziyorum hayatının sokaklarında 

hâlâ okunuyor selaları vedaların da

emir can iğrek

1985, 17 şubat