ÇIKMAZ SOKAK

1.BÖLÜM • TANITIM

Multimedya : Afra Şahin.

****

Ben Afra Şahin.

Ablam Cansu ile birlikte tüm hayatımızı değiştirip Sakaryadan İstanbul'a taşındık. İstanbul'da kimsemiz yok aslında ama ablam burada iyi bir iş bulduğunu ve bu yüzden geldiğimizi söyledi.

Koca bir şehir ve yalnız iki kişi. Ne yapabilirdik?

Ama bundan başkada pek bir şansımız yoktu. Annem bizi yıllar önce bir adamla terk edip gitmişti. Ablam Cansu, ben ve babam hayatımıza tek başımıza devam ettik.

Annemin yalnızlığını, bize yapmış olduğu ihaneti babam unutturmaya çalışıyor ve bizim için gece gündüz çalışıyordu. Sakarya küçük bir yerdi herkes nerdeyse birbirini tanırdı.

Babam kamyon şoförüydü. Bu yüzden uzun yolculuklara gider bazen gelişi uzun sürerdi ama bir gün hiç gelmemişti. İşte o gün babamın ölüm haberi gelmişti. Nasıl olduğunu , kim olduğunu bilmediğimiz bir kişi tarafından öldürülmüştü.

Olayın üstünden 1 yıl geçmek üzere ama kimse hiçbir şey söylemiyordu.

Çaresizce ablama baktım. Tüm bunlardan beni koruyacakmış gibi bana sarıldı ve saçımı öptü. Elimden tutarak "Canım her şeyi senin için yapıyorum."

Biliyordum. Her şeyi benim için yapıyordu yada yapmaya çalışıyordu. Ama yinede korkuyordum çünkü alışmak ne kadar sürecekti ki?

İstanbul'un nasıl bir yer olduğunu az çok duymadık değildi. Burası kocaman bir yer ve her tip insanın bulunduğu bir şehirdi. Nasıl başa çıkabilirdik ki?

Zaten taşındığımız semtte hiç tekin bir yer değildi. Ama kirası olarak sanırım en ucuz yer gibiydi. Derin bir nefes aldım, pencereden dışarıya bakmaya başladım.

Odam sokağı net görüyordu. Kendimi bir an şanslı hissettim. Gün ışığını ve olanları görebilecektim. Eşyalarımı yerleştirmiştim zaten çokta eşya getirmemiştik.

Ablam bana seslenmişti."Canım şu marketten bana bir makarna alır mısın?"

Burayı çok iyi henüz bilmiyorduk ama sokağın başında hemen bir market vardı ve gelirken orayı görmüştük. Olur anlamında baş salladım.Üstümde deri ceket, altımda ise kargo model bir haki yeşili pantolon vardı.

Her zamanki halimdi. Su dalgası saçlarım, açık bir tenim ve hafif pembemsi yanaklarım.Bu benim doğal halim, seviyorum bu halimi.

Kapıdan çıkar çıkmaz kendime güzel bir gün olsun dileği sundum. Neler beklediğini bilmediğim bir yerdi burası. Bir yandan da etrafa bakınarak emin adımlarla markete gitmeye çalışıyordum.

Çok garip insanlar vardı burada. Bir sokak başından geçerken gizli araya girmiş bir çift gözüme çarptı. Tahmini 18 yaşlarında olan bir kız ve bir erkekti.

Erkek kızı duvara yaslamış kendilerden geçercesine öpüşüyorlardı. Ağzım açık kalmıştı nerdeyse. Bu ne iğrençlikti. Neden bu işinizi evinizde yapmıyorsunuz ki?

Bir anda öpen çocuğun benim bakışımı bulmasıyla ürperdim. Aklımdan geçen tek soru saçma ama buydu.

'Öpüşürken gözünü kapatmayan erkek..hiç bir duygu hissetmeyen erkektir.'

Bir yerde okumuştum ve bana kalırsa benim için en doğru bildiklerimden biriydi. Çocuğun bakışıyla ürpermiştim. Şaşkınlığımı saklayarak başımı çevirdim ama göz ucuyla baktığımda onu hala beni izlerken buldum. Neden kız öperken bir yandanda bana bakıyordu ki ?