𝐅𝐮𝐫𝐲'𝐬 ❁ᵃᵛᵉⁿᵍᵉʳˢ

Chapter,1

Sinemaya gidecektik. Bir ay önce sinemaya gitmeyi teklif etmiştim ve kabul etmişti. Her gün sinemaya gideceğimizi hatırlatıyordum. Genelde arardım, eğer müsait değilse mesaj atardım. Hemen geri dönmezdi ama günün sonunda bir şekilde bana ulaşırdı. Kısacası, unutmuş olamazdı.

Bir saat önce gelip beni evden alması gerekiyordu. Yarım saat önce sinemaya varmış olmamız gerekiyordu. Şuan sinema salonunda oturup film izlememiz gerekiyordu.

Onun yerine bir saattir gelmesini bekliyordum. Geç gelmesi umrumda bile olmazdı, sinemaya gitmesek de umrumda olmazdı. Ne yaptığımızın ya da nerede yaptığımızın önemi yoktu, önemli olan birlikte yapmamızdı.

Dediğim gibi bir aydır her gün sinemaya gideceğimizi hatırlattım, unutamazdı. Aslında hatırlatmama gerek de yoktu, o Nick Fury'di. İstesem de unutmazdı. Bir sorun olmalıydı,olmak zorundaydı.

Koltukta duran telefonu aldığımda tereddüt ederek rehbere girdim. Aramama kızabilirdi. Fury yazısına tıklayıp telefonu kulağıma götürdüm. Anında açtı.

Baba?
Bir saat önce gelmen gerekiyordu
Ve sen hala yoksun...

Gelmem mi gerekiyordu?

Sinemaya gidecektik.

Daha önce haber vermeliydin.

Bir aydır bunun hakkında konuşup durdum, bir yıl önceden falan mı haber vermeliydim?!

Burada işler biraz karışık. Sana sonra dönerim.

Kesinlikle ajan eğitimi almadım ama babanız ajansa ister istemez ondan bir şeyler öğrenirsiniz.

Nick Fury ölseniz bile telefonu anında açmaz. İlk çalışta açar ama anında açmaz.

Nick Fury unutmaz. Gelmesi gerektiğini söylediğimde sesinde oluşan şaşkınlık kesinlikle sahteydi.

Nick Fury işler karıştığında benim telefonlarımı açmaz.

Nick Fury 'Sana sonra dönerim.' demez.

Koltuktan kalkıp ayaklarımı sürüyerek merdivenlerden çıktım. Odama adımımı attığım an pantalonumu ve tişörtümü çıkarıp pijamalarımı giydim.

Yatağın içine girip örtüyü kafama kadar çektim.

Belki de gerçekten babam olmayan bir adamı babam olması için fazla zorluyorumdur...