𝐅𝐮𝐫𝐲'𝐬 ❁ᵃᵛᵉⁿᵍᵉʳˢ

Chapter,7

"May, ben geldim!"

Peter anahtarını kelimenin tam anlamıyla anahtarlığa fırlatıp merdivenleri koşarak çıktı. Ned'le anlaşmışlardı, bugün lego yapmak için Peter'ın evine gelecekti. Ceketinin kolunu biraz yukarıya çekip bileğindeki saate baktı, yaklaşık üç dakika sonra Ned burada olurdu.

Hızla odasına girdiğinde gördüğü yüz, girdiğinden daha da hızlı bir şekilde odasından çıkmasına sebep oldu.

"Fury mi o?"

Fısıldayarak sorduğu soruya yine fısıldayarak cevap verdi. "Kesinlikle Fury."

Günlerdir Fury'den kaçıyordu. Daha bir gün önce konuşmak için Avengers Kulesi'ne çağırılmıştı ama Peter gitmek yerine örümcekçilik oynamayı tercih etmişti.

Şimdiyse Nick Fury yatağında oturmuş kendisini bekliyordu.

Peter kesinlikle ayvayı yemişti.

Hem May'in haberi var mıydı ki?

Bir dakika, May mi? Peter, geldiğini söyledikten sonra May'in cevap vermediğini anımsayınca koşarak merdivenlerden indi. Önce mutfağa sonra salona baktı, en son bahçeye çıktığında May'in kulaklıklarını takmış çimleri biçtiğini gördü.

Halasının kendisini fark etmemesine özen göstererek eve girdi ve merdivenleri bu sefer resmen uçarak çıktı. Koridorda köşeyi dönerken neredeyse düşmesine rağmen son anda kurtarıp odasına daldı.

"Sonunda görüşebildik Parker."

"B-be-ben..."

"Buraya kekelemeni dinlemek için gelmedim Parker. Sadece seni çağırdığımda toplantıya gelmediğin için senin yapman gereken bir işi Steve Rogers'ın yapmak zorunda olduğunu söylemeye gelmiştim."

"Steve Rogers mı?"

Steve Rogers? Hani yıllarca bir buz kütlesinin içinde kalan Steve Rogers?

"Senden göz kulak olmanı isteyeceğim biri vardı ama sen olmadığın için bu görevi ona vermek zorunda kaldım. Umarım toplantıya katılmamanın güzel bir sebebi vardır."

"Toplantı mı?"

"Avengers üyeleriyle yaptığımız toplantı, seni de çağırmıştım."

Avengers mı? Peter'ın birden yüzü aydınlanmıştı. "Yoksa artık Avenger mıyım? Vay canına! Keşke bana haber ve-"

"Avenger değilsin, sadece göreve uygunsun."

Peter'ın yüzü duyduğu şeyle düşerken Ned birden odaya daldı.

"Kanka halan odanda olacağını söyl- Vay canına o Nick Fury mi? Onu da mı tanıyorsun? Acaba imza alabilir mi-"

Fury'nin belinden çıkardığı tabancayı Ned'e doğrultmasıyla odada büyük bir sessizlik oldu. Peter, tabancaya gerek olmadığını söyleyecekti ama geç kalmıştı. Fury çoktan tetiği çekmiş, Ned yere düşmüştü.

Peter anın şokunu atlatamamış hala Fury'nin elindeki tabancaya bakıyordu. O an bunun normal bir tabanca olmadığını fark etti.

"Cidden belinde sakinleştirici ok atan bir tabanca mı taşıyorsun?"

Fury'nin kendisine ters ters baktığını fark edince Ned'i yerden kaldırıp yatağına yatırdı.

"Birkaç saat içinde uyanır. Son birkaç saniyeyi hatırlamayacaktır. Odana nasıl geldiğini soracak olursa bir şeyler uydur."

Peter hızla başını salladı. Aklı kendisine verilecek görevdeydi. Avengers'la yapılan bir toplantıya çağrılmasını sağlayacak kadar önemli ne olabilirdi ki? Ayrıca kendisi gelmeyince görevi Steve Rogers üstlenmişti!

"Şey, hala görevi bana vermek isterseniz ben halledebilirim. Ama vermek istemeyedebilirsiniz ama bence vermek istersi-"

"Onunla yakın arkadaş ol."

Peter tam kiminle arkadaş olması gerektiğini soracakken Fury ceketinin cebinden minik bir kağıt çıkardı. Peter kağıt parçasını aldığında bunun bir fotoğraf olduğunu gördü. Kahverengi beline gelen saçları, bembeyaz teni, uzun kirpikleri ve çok güzel kahverengi gözleri vardı.

"Onu nereden bulacağım ki? Hem neden onunla arkadaş olmam gerek? Bir dakika, Steve Rogers görevimi üstlendiyse bu onun kızla arkadaş olduğu anlamına mı geliyor?"

"Yarın sizin okulda ilk günü. Eğer sana yeterince güvenirse neden arkadaş olman gerektiğini anlarsın. Steve Rogers'a da Avengers Kulesi'ne gidip kendin sorabilirsin."

Daha sonra cebinden bir kart çıkartıp Peter'a uzattı. "Kuleye gittiğinde sana kim olduğunu sorarlarsa bunu göster."

Ve odadan çıkmadan önce ekledi. "Kızın hiçbir şeyden haberi yok. Yani ne seni biliyor ne de bugün burada konuşulanları. Bu durumu bozma."

Peter'ın aklındaki tek şeyse artık istediği zaman elini kolunu sallayarak Avengers Kulesi'ne gidebilecek olmasıydı.