Zawgyi
ေမာင္ျပန္အလာကို ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္႐ွားစြာ ေစာင့္ဆိုင္းရင္း dinnerအတြက္ ျပင္ဆင္ထားသည္ကိုလည္း ျပည့္စံုရ႕ဲလားဟု စစ္ေဆးေနမိသည္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္....
ထမင္းစားခန္း၏ စားပြဲအလယ္မွာေတာ့ သူ ကိုယ္တိုင္လုပ္ထားေသာ ကိတ္မုန္႔ငယ္ေလး...
ဝိုင္ဖန္ခြက္ႏွစ္ခုကိုလည္း မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ခ်ထားၿပီး ဝိုင္ပုလင္းသည္လည္း ေဘးနားတြင္ အသင့္...
ညစာအတြက္သည္ ေမာင္လည္း ႀကိဳက္ေသာ dinnerန႔ဲလည္း လိုက္ဖက္လွေသာ steakကို ျပင္ဆင္ထားသည္...
ဖေယာင္းတိုင္ေတြကေတာ့ ေမာင္ျပန္လာၿပီးမွပဲ ထြန္းေတာ့မည္....
အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ တစ္အိမ္လံုးကို အေမွာင္ခ်ထားသည္... ဘယ္သူမွမ႐ွိသလိုမ်ိဳး....
*ti ti ti*
ေဟာ ေမာင္ျပန္လာၿပီ...
အေ႐ွ႕ဧည့္ခန္းမွာ မီးလင္းသြားသည္ကို လွမ္းျမင္လိုက္ရ၍...
သူ ပိုၿပီးတိတ္တိတ္ေလးေနလိုက္သည္....
မီးဖိုေခ်ာင္န႔ဲ ထမင္းစားခန္းသည္ တြဲလ်က္ျဖစ္ၿပီး... အိပ္ခန္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးမွသာ ေရာက္ႏိုင္သည္....
ေမာင္သည္ အလုပ္က ျပန္ေရာက္တာန႔ဲ အိပ္ခန္းထဲ အရင္ဆံုးဝင္... ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲၿပီးတာန႔ဲ သူန႔ဲ ဖုန္းေျပာၿပီးမွ ညစာ စားတက္သည္ကို သူသိထားသည္....
ဒါေၾကာင့္ ေမာင္ အခု ထမင္းစားခန္းထဲ ေရာက္လာမည္ကို သူ ပူစရာမလို... ေမာင္ ေရာက္လာမည့္ အခ်ိန္ကိုသာ ေအးေဆးစြာ ထိုင္ေစာင့္ေနဆဲ silentလုပ္ထားေသာ သူ႔ဖုန္းေလး လင္းလာသည္... ဘယ္သူလဲလို႔ ၾကည့္စရာေတာင္မလိုေပ... ေမာင့္ ထံမွ ဖုန္းပဲျဖစ္မည္ေလ....
ေဆးရံုတြင္ လူနာေတြကို အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ရေစရန္ ဖုန္းကို silentအျမဲလုပ္ထားတက္တ့ဲ သူ႔အက်င့္ေၾကာင့္သာ ေတာ္ေသးသည္... မဟုတ္ရင္ ေမာင္ သိသြားႏိုင္သည္....
VOCÊ ESTÁ LENDO
Endless Love (အဆံုးမ႐ွိတ့ဲ ခ်စ္ျခင္း💕) [Zawgyi / Unicode ]
FanficEndless Love (အဆုံးမရှိတဲ့ ချစ်ခြင်း) 'Second season of Love House' #minkey