Zawgyi
*beep beep*
သူ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ကာ စာအုပ္ဖတ္ေနခ်ိန္... ဖုန္းသံၾကားလိုက္ရတာမို႔ သူ႔ ဖုန္းလားဟုၾကည့္ေတာ့လည္း မဟုတ္... Taeminရ႕ဲ ဖုန္းပဲ ျဖစ္မည္ထင္သည္...
Taeminကလည္း ေရခ်ိဳးေနတုန္းမို႔ သူလည္း ဒီအတိုင္းထားလိုက္သည္... ဖုန္းကေတာ့ ဆက္တိုက္ျမည္ေနဆဲ....
ဖုန္းဆိုမွ... ေမာင္လည္း သူ႔ကို တစ္ခ်က္ေတာင္မဆက္သြယ္ဘူး... ေမာင္ တကယ္ေနႏိုင္သည္... ေမာင္ တကယ္ပဲ စိတ္ဆိုးမေျပေသးဘူးလား...
သူက စၿပီး ဆက္သြယ္ခ်င္ေပမယ့္ ေမာင္ သူ႔ကို စိတ္ဆိုးမွာေၾကာက္တယ္...
ေမာင္န႔ဲ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေန႔မွာ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ သူ Taeminန႔ဲ သြားေတြ႔ခ့ဲသည္...
စကားေတြေျပာၾကရင္း လက္႐ွိျပႆနာကို Taemin သိသြားေတာ့ Taeminက သူ႔ကို အိမ္လိုက္ခ့ဲရန္ေခၚသည္...
သူ ျငင္းေပမယ့္လည္း... Taeminက ေျပာသည္ အျမဲ အေလ်ာ့ေပးေနရင္ မင္းပဲ ခံေနရမွာ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ကိုယ္က ခပ္တင္းတင္းေနေပး... Minho ကိုယ္တိုင္ လာေခၚမွ ျပန္လိုက္သြားတ့ဲေလ...
သူလည္း တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ေမာင္ ေခ်ာ့တာခံခ်င္ပါရ႕ဲ... ထိုအေတြးန႔ဲ အတူ Taemin အိမ္မွာ လိုက္ေနမိတာ သံုးေလးရက္ေလာက္ေတာင္႐ွိၿပီ... ေမာင့္ဘက္က အရိပ္ေတာင္မျမင္ရ... ေမာင္ သူ႔ကို တကယ္ ျပတ္ႏိုင္ၿပီလား...
"ကဲ ငို ျပန္ၿပီလား...."
ဘယ္အခ်ိန္က အနားေရာက္လာလဲ မသိတ့ဲ Taemin ေျပာေတာ့မွ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္ျပန္စမ္းၾကည့္ေတာ့ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္မွာ မ်က္ရည္စေတြ...
သူ Taeminကို အသာျပံဳးျပရင္း မ်က္ရည္တို႔ကို သုတ္လိုက္သည္...
"လာ သြားရေအာင္... ညစာ ထြက္စားၾကမယ္..."
ထိုင္ေနတ့ဲ သူ႔ကို လက္ကေနဆြဲထူေနတ့ဲ Taeminေၾကာင့္ သူ ထရပ္လိုက္သည္...
ESTÁS LEYENDO
Endless Love (အဆံုးမ႐ွိတ့ဲ ခ်စ္ျခင္း💕) [Zawgyi / Unicode ]
FanficEndless Love (အဆုံးမရှိတဲ့ ချစ်ခြင်း) 'Second season of Love House' #minkey