Chapter 6

95 9 12
                                    

Elle's POV

"i'm sorry sir. and i'll keep that in mind, just bare with me for less than a month. because after that i'll completely vanished from your company and also from you life"

yan ang huling sinabi ko kay xander bago ako tuluyang lumabas ng opisina niya. Nakita ko pa nga yung secretary niya if i remember it right she is violet. and buntis siya medyo umbok na din yung tyan niya. pero di na ako nagabala pang kausapin siya kasi nga tumatakbo ako palayo ng opisina. kilala ko siya personally kasi siya lang din ang tinatawagan ko kung anong sched ni alexander for the whole week. noon yun. iba na ngayon.

dinala ako ng paa ko dito sa park. isa din kasi to sa mga paboritong lugar. naalala ko ulit yung sinabi ko kanina kay xander. kung inaakala nyong magpapakatanga na lang ako habang buhay sa kanya ay nagkakamali kayo. wala pa nga akong isang oras dun pero bibigay na ka agad ako.

medyo magpapahinga lang muna ako. pag papahingahin ko muna yung puso ko. isang buwan lang ang palugit ko sa sarili ko. pag ayaw niya pa rin sakin wala na akong magagawa. alam kong baka pagsisihan ko dahil sobra sobra akong masasaktan dito pero i still pursue bakit? kasi ayoko yung dumating yung araw na babalikan ko yung mga nangyari samin at ang maalala ko na kahit minsan ay di ko man lang siya pinaglaban.

pero ano bang pinaglalaban ko? eh ayaw na nga sakin eh. haaay.!

yung pakiramdam na sasabak ka sa gera na alam mong talo ka ganun ang nararamdaman ko pero magagawa ko tanga ako. kasi kahit ilang beses niya na akong sinaktan eto pa rin ako pilit na bumabalik.

huminga ako ng malalim. masyado pang maaga para magdrama ako. pinahid ko na yung mga luha ko. at bumalik na sa kompanya bago ako pumunta sa opisina ko tumingin muna ako sa banyo. inaayos ko ang mukha ko para di na ako magmukhang mahina.

may sarili akong opisina dito at syempre merong banyo dun pero kasi marami pa akong madadaang tao dito na baka makakita sakin na umiiyak. at ayoko yun kasi alam kong kaka awaan nila ako. pagkatapos kong mag ayos ay nag dire diretso na ako sa elevator and pinindot yung floor ko.

ilang floor na lang malapit na ako sa floor 35 mga siguro 4 na floor pa. at tatlong tao na lang kami dito kasi nagbabaan na yung iba magmula kasi 30-50th floor medyo ang mga taong nandun ay may position dito sa company or basta yung may mahahalagang ginagawa. floor 31 na ng bumakas yung pintuan ng elevator at nakita kong pumasok si xander at syempre dahil boss siya kahit paakyat tong elevator pinindot niya pa rin yung down.

at sa pagkakaalam ko ako yung huling baba kasi yung dalawa pa dito parehong floor 32 lang. shit.! sana may pumasok na ibang tao dito. pagkapasok niya tinignan ko lang siya ng mabilisan at nagiwas na ng tingin. ang napagpasyahan ko kasi muna ay umiwas muna sa kanya siguro nga kahit ngayon lang para naman sa mga dararating pa na ibang araw masasanay akong wala na kaming paki alam sa isat isa.

malaking bagay na rin yung naitutulong niya sakin. dahil sa mga salita niya at sa mga ginagawa niya mas lalo ko lang napapatunayan sa sarili ko na kailangan ko ng move on.

(*ting *)

tunog ng elevator at ayun na bumaba na yung dalawa pero sa kasamaang palad wala ng ibang tao dun na sasakay. whooooo. dalawang floor lang to alex. kaya mo yan.

" i would like to formally say my apology to you ms. fajardo i think hindi na dapat na sinabi ko pa yun sayo" sabi niya habang nakatingin sakin pero ako i keep my poker face and nakatitig lang ako sa pintuan ang elevator. di naman siya fully nakaharap sakin eh bali yung ulo niya lang yung ginilid niya para makita ako

" I am here for my work. nothing else kaya sana hinayaan mo akong iexplain sayo kung anong ginawa ko, even though your an engineer hindi mo yun maiintindihan dahil ako ang may gawa nun. but as you said ikaw na ang mag rereview kaya bahala ka na. " i said in a cold tone.

trabaho rin naman ang isa sa mga reason ko kaya ako bumalik. architecture ang course ko pero pagkatapos na pagkatapos kong maka graduate nag aral ulit ako for a business management course. wag na kayong magtaka kung paano ako nakagraduate ng ganito kaaga dahil accelerated ako kaya yun.

" at least mababawasan mo ang load ng trabaho ko. don't worry di na naman ako magiging pabigat sayo.. " sabi ko habang di pa rin siya tinitignan pero nakatitig pa rin siya sakin. at ayan na isang floor na lang lalabas na ako

" and ohh by the way I thank you for letting me know that I should be more damn serious about my work." i said and ayan na bumukas na yung pinto. lumabas na ako and bahagyang lumingon sakanya then i smiled bitterly.

alam niyang ayokong magpakaseryoso sa trabaho dahil ang sabi ko ieenjoy ko muna kung anong mga nangyayari sa buhay ko. pero mukhang wala naman akong magagawa kung di magpakasubsob sa trabaho. para lang kahit paano malibang ako.

a childish brat pala ako para sa kanya. tssssss. If only I know na ganyan niya ako tignan. ngayon plano kong baguhin ang sarili ko tulad nga ng sabi ko mag seseryoso na ako sa trabaho ko. but I'll make sure i'll still have fun.

dumetso na akong opisina ko at pasalampak na umupo sa couch and massage my temple. grabe. ang aga aga ang dami dami ng nangyari. di ko maiwasang mapangiti ng mapakla.

sorry? bwisit siya. sorry my ass

ganito na kami noon pa. ako maglalambing tas pag di niya ako pinansin magagalit talaga ako ng bongga. pero iba ang noon sa mgayon alex.

ahhhhh. Alex na naman pati ako nasanay naring tinatawag na alex na dati naman Elle. before kaming magkakilala ni xander Elle na talaga ang tinatawag sakin napalitan lang yan kasi gusto niya Alex. para daw pag tinatawag ko siyang Xander nabubuo namin yung pangalan niya with our names. tamad na tamad kasi akong ibigkas ng buo yung pangalan niya.

bago ba ako tuluyang malunod nng mga iniisip ko tumayo na ako at nag simulang magtrabaho. inopen ko na lahat ng lines dito sa opisina ko magmula sa cellphone telephone at computer.

and as expected ayan na marami na akong report na kailangan reviewihin. yung mga baguhang architect kasi dumadaan muna yung mga project nila bago kay xander. or sa kahit sino mang engineer na gustong mag check.

sunod sunod na pop yung narinig ko at di na ako magkamayaw kung anong uunahin. pero bahala na nagsimula na ako. and i know eto na ang araw na magbabago ako.

di ko kaya ng madaliaang transformation kaya isa isa muna. yung pagiging childish ko muna at pagiging brat. ayan muna ang tinatanggal ko sa sistema ko. i practice myself as an snob person and an non talkative person.

wala na akong magawa kung di hawakan ng maigi yung mouse at titigan yung monitor at mag ty type ng kung ano ano. narinig ko din na nadyan na yung secretary ko kasi tumawag siya to inform me na may meeting ako mamaya.

kakapasok ko pa lang pero tambak na? haaay.! but i think this is a good thing. dahil kahit papaano nakakalimutan kong boss ko si xander at nasa iisang building lang kami.

Authors's NOte

Guys, short update lang to kasi bangag na talaga ako. piniliit ko lang dahil sa isa kong kaibigan na tumawag pa just to say na mag update na ako. alam mo na yun.

and napag isip isp ko okay na rin palang mag update kasi 1 week akong di makakupdate.

yup what i mean is this whole week kasi periodical na po namin. i hope you guys understand estudyante lang din po ako :)

and ulit lang po sorry po sa mga typo and wrong spelling. eedit ko rin po yan pag may time na

thank you thank you for reading

Please Vote and Comment na din po ^_^

pray before you sleep guys. goodnight

-mango

Tonight I'm getting over youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon